Hoofdstuk 4
Rachel
Ik kwam om net voor 9 uur bij NAVA aan en zag Carl met vijf andere mensen in de rij staan.
“Hoi Carl”
“Hoi Rachel, je ziet er geweldig uit”
“Dank je, Carl”
“Rachel, dit zijn Gideon, Christian, Burn, mijn vriend, en Olivia en haar vriend Dare. Iedereen, dit is Rachel”
“Hoi iedereen,” zei ik nerveus.
OMG, iedereen ziet er zo sexy uit, ik pas echt niet bij deze groep, maar hé, doe alsof je erbij hoort vanavond, Rachel. We stonden in een lange rij om de club binnen te komen en toen we uiteindelijk binnen waren, was het zo heet.
De groep, zoals ik ze zal noemen, ging allemaal naar de bar.
“Oké jongens, wat gaan we drinken,” vroeg Carl.
Shots, shots, riep Christian, of was het Gideon, ik weet het niet zeker, maar ik krijg het vanavond wel een keer goed.
Ik ben een lichtgewicht als het op alcohol aankomt, dus ik moet mezelf in de hand houden. De eerste shots tequila kwamen en iedereen juichte en dronk de tequila op.
OMG, het brandde helemaal naar beneden, ik ben geen tequila-meisje. Toen kwam de tweede shot tequila.
Oh fijn, dacht ik bij mezelf, hoe ga ik een paar van deze shots overslaan?
Oké jongens, ik neem een cocktail, zei ik. “Nee,” zei Burn, “eerst gaan we dansen.”
Hij greep mijn arm en we gingen naar de dansvloer, de rest van de groep vlak achter ons.
De dansvloer was vol, iedereen danste praktisch bovenop elkaar, maar we vonden een plekje en we dansten allemaal samen.
Na het tweede nummer voelde ik een lichaam achter me. De man wreef zijn voorkant tegen mijn achterkant. Ik probeerde me om te draaien om de man te bekijken, maar hij hield me te strak vast, ik kon niet bewegen.
Hij wreef zijn kruis tegen mijn kont en ik voelde me erg ongemakkelijk omdat de man niet begreep dat ik niet met hem wilde dansen. Ik probeerde hem een elleboogstoot te geven, op zijn voet te stampen, niets werkte, hij stonk naar alcohol en sigaretten, de twee geuren die ik niet kan uitstaan.
Ik zocht naar een van de andere groepsleden om me te helpen, maar zij waren zelf aan het dansen en zoenen.
Ooo geweldig, er is niemand om me van deze man af te helpen, dacht ik bij mezelf.
Ik begon in paniek te raken toen ik plotseling zijn lichaam van het mijne voelde weggaan. Toen ik me omdraaide, zag ik Massimo de man bij zijn kraag pakken en met hem praten, daarna gaf hij de man aan zijn chauffeur en de chauffeur begeleidde de man naar de voorkant van de club.
Toen ik goed naar hem keek, realiseerde ik me dat ik de man herkende. Het is die enge man van de trein.
Dat schudde me nog meer op, ik moet het Massimo of Herman vertellen.
Massimo
Ik zat in een van de VIP-boxen en dronk een whisky met ijs toen ik haar op de dansvloer zag. Ze had het naar haar zin met haar vrienden en ze zag er zo sexy uit in die zilveren jurk. Ik zal voorlopig alleen maar toekijken, de Ricci’s zullen niet weten dat ik hier ben als ik een laag profiel houd. Ik dacht bij mezelf. Bij het tweede nummer was er een man die dichter naar Rachel toe bewoog, hij greep haar en duwde haar voorkant tegen zijn achterkant. Wat denkt hij dat hij aan het doen is, hij zal spijt krijgen dat hij zijn hand op mijn Bella heeft gelegd. “Luca, kom met me mee. Meneer, we kunnen geen scène maken. Ja, ik weet het, Luca, maar ik kan niet toestaan dat die man mijn meisje zo behandelt.” Ik stormde naar de dansvloer en greep de man bij zijn schouder. “Man, ik ben hier aan het dansen,” schreeuwde hij tegen me over de muziek. Ik denk dat je genoeg hebt gedanst en je bent zo blind dat je niet eens zag dat het meisje niet met je wilde dansen, dus ga nu weg, zei ik tegen hem. Nee, ik ga terug om met dat meisje te dansen, zei hij tegen me. “Nee, dat ga je zeker niet doen, ze heeft je een elleboogstoot gegeven en op je voet gestampt en je hebt nog steeds de boodschap niet begrepen. Luca, neem hem mee. Ja meneer,” Luca nam hem mee naar de deur en ik ging naar mijn meisje.
"Rachel, je ziet er prachtig uit," fluisterde ik in haar oor. Ze was zo verbaasd, ik vond die uitdrukking op haar gezicht leuk. "Wat doe je hier? Gewoon even checken of alles goed met je gaat, en het lijkt erop dat ik op het juiste moment kwam. Dans met me, Bella." Ik pakte haar en drukte haar rug tegen mijn borst en we begonnen te bewegen, de seksuele spanning tussen ons was elektrisch. Na één nummer zei ik tegen haar: "Bella, laten we gaan zitten. Laat me het even aan mijn vrienden vertellen," zei ze. Vrienden, mijn kont, waar waren ze toen ze hen nodig had? Maar dat hou ik voor mezelf. Toen ze terugkwam van haar 'vrienden', nam ik haar mee naar de VIP-stand.
"Wil je iets te drinken?"
"Wat doe je hier, Massimo? En waarom noem je me Bella?"
"Ik noem je Bella omdat je er mooi uitziet en mooi bent."
"Oké, maar wat doe je hier?"
"Ik stelde je een vraag, Bella, wil je iets te drinken?"
"Ja, prima, water graag."
"Twee glazen water, alsjeblieft," vroeg ik de barman.
"Nu antwoord me, wat doe je hier?"
"Ik zei toch, om te kijken hoe het met je gaat. Ik weet dat deze club niet de veiligste plek is en gezien de situatie had ik gelijk om hier te komen."
"Dank je, Massimo, maar er is iets wat ik je moet vertellen over die man," vertelde ze me.
"Laten we gaan zitten en je kunt het me vertellen," maar toen kwam Luca terug. "Meneer, we moeten nu vertrekken."
"Bella, kom alsjeblieft mee naar mijn plek. Ik neem je een andere keer mee naar mijn club als je dat wilt, maar ga nu alsjeblieft met me mee." Ik smeekte haar bijna.
Ik kon aan haar gezicht zien dat ze vragen wilde stellen, maar ze zei toch ja. "Ik leg het later uit, dat beloof ik," zei ik haar.
We liepen naar de voordeur van de club toen Anton, de lijfwacht van de familie Ricci, voor ons ging staan. "Meneer Marchetti, kom alsjeblieft met me mee," zei hij. "Anton, ik wil geen problemen, we zijn onderweg naar buiten." "Ik begrijp het, meneer, maar ik volg alleen orders," vertelde hij ons. "Luca, breng Rachel alvast naar de auto," instrueerde ik Luca.
"Sorry, meneer," zei Anton, "maar meneer Ricci wil jullie allemaal zien." "Zoals je wilt, Anton, leid de weg," zei ik tegen hem.
Terwijl we naar het kantoor liepen, vermoed ik, zei ik tegen Rachel dat ze altijd achter mij en naast Luca moest blijven. Ze zag er bang uit, maar zei toch ja.
"Je zult veilig zijn, dat beloof ik je," zei ik haar. We naderden een deur en Anton opende de deur. Binnen was het hoofd van de familie Ricci zelf met twee lijfwachten.
Zijn kantoor zag eruit als een typisch kantoor van een maffiabaas: Chesterfield-banken, een groot donkerbruin bureau en de geur van sigaren. Wat een stereotype.
"Goedenavond, Ricci. Wat kan ik voor je doen?" vroeg ik.
"Marchetti, je bent in mijn club. De vraag zou moeten zijn wat ik voor jou kan doen?" "Ik wil geen problemen, Ricci, ik kwam alleen een vriend ophalen."
"Als je geen problemen wilde, waarom heb je dan een van mijn klanten eruit gegooid?" vroeg Ricci.
"Als je betere beveiliging had, zou ik hier niet hoeven zijn of dat hoeven doen."
"Dit meisje moet belangrijk voor je zijn als je in mijn club bent?"
"Zoals ik al zei, ze is gewoon een vriendin en nieuw in de stad. Ik keek gewoon naar haar om."
"Mag ik haar ontmoeten?" vroeg hij. "Niet nodig, we zijn al onderweg."
"Marchetti, dit is mijn territorium, blijf weg."
"Geen probleem, Ricci. Ik ga nu." Ik draaide me om en nam Rachel bij de arm en Luca liep achter ons.
"Blijf gewoon lopen, Rachel, totdat we buiten zijn, stop niet." Toen we de deur bereikten en naar buiten gingen, was ik zo opgelucht, dit had op een miljoen verschillende manieren kunnen aflopen.
"Luca, waar is de auto?" "Ik ga hem halen, meneer," zei Luca. "Nee, we gaan met je mee." We begonnen te rennen/lopen naar de auto en zodra we in de auto zaten, keek ik naar mijn Bella. Er waren verschillende emoties op haar gezicht, maar de sterkste was angst.
"Bella, je bent veilig, wij zijn veilig. Je hoeft niet meer bang te zijn, ik zal je beschermen," verzekerde ik haar.
"Waartegen ga je me beschermen, Massimo?"
"Kunnen we alsjeblieft naar mijn huis gaan en zal ik alles uitleggen, Bella?"
"Misschien moet ik naar huis gaan?"
"Dat zou kunnen, maar ik zou me echt beter voelen als je vanavond bij me blijft."
"Massimo, we kennen elkaar niet eens."
"Bella, ik ben vanavond voor jou in het hol van de vijand gegaan. Ik zou je geen pijn doen, dat beloof ik. Ik wil gewoon dat je vanavond bij me bent."
"Goed dan, Massimo. Ik ga met je mee. Om de een of andere reden vertrouw ik je."
"Dank je, Bella."
"Luca, breng ons naar huis alsjeblieft."
Rachel
Wat een bizarre avond. Eerst greep de man van de trein me en dwong me met hem te dansen, toen verscheen Massimo en verwijderde de enge man met geweld van me en gooide hem blijkbaar de club uit.
Daarna dansten Massimo en ik en noemde hij me Bella. De dans en de bijnaam waren erg heet, moet ik zeggen. De seksuele spanning tussen ons was elektrisch. Toen nam hij me mee naar een VIP-ruimte. Ik wist niet eens dat de club VIP-ruimtes had.
De VIP-ruimte was erg mooi, met een bar en een fijne bank die uitkeek op de dansvloer. Ik kon de crew daar vandaan zien. Toen ik Massimo wilde vertellen over de enge man die met me danste, kwam zijn chauffeur, nu bekend als Luca, binnen en zei dat we onmiddellijk moesten vertrekken. Waar was ik in beland?
Maar het engste deel was naar het kantoor van meneer Ricci gaan. Je kon zien dat er geen liefde verloren was tussen hem en Massimo. En er werden dingen gezegd die ik niet begreep, en waarom wilde hij me niet aan meneer Ricci voorstellen?
En nu zit ik hier in Massimo's Escalade op weg naar zijn appartement. Deze avond was als een achtbaanrit.
Maar om de een of andere reden vertrouw ik Massimo en ga ik met hem mee en geef ik hem de tijd om uit te leggen zoals hij zei dat hij zou doen. Zoals hij beloofde dat hij zou doen.
We reden de ondergrondse parkeergarage van het appartementencomplex in. Toen Luca eindelijk sprak en de stilte van de afgelopen 30 minuten doorbrak, was het alsof we allemaal in ons eigen hoofd zaten na te denken over de avond en wat er was gebeurd.
"We zijn veilig, meneer," zei Luca. "Zijn we gevolgd?" vroeg Massimo hem. "Nee, meneer," was alles wat hij zei.
"Waarom zou iemand ons volgen?" vroeg ik aan Massimo. "Bella, ik heb je verteld dat die mensen mijn vijanden zijn," zei Massimo.
Ik bedankte Luca, ook al wist ik niet eens dat we in gevaar waren.
"Met plezier, mevrouw." "Noem me alsjeblieft Rachel, Luca," zei ik tegen hem.
We stapten in de lift en Massimo drukte een code in op het bedieningspaneel van de lift. Toen draaide hij zich naar mij om en zei:
"Ik wil je echt kussen, Bella, maar ik denk dat ik je eerst een uitleg verschuldigd ben." Mijn knieën werden slap en ik greep naar de reling in de lift.
"Wanneer ik je kus, Bella, zal niets je staande kunnen houden," zei Massimo, en met die woorden gingen de liftdeuren open en stapten we de foyer van zijn penthouse appartement binnen.
Er stond een grote ronde glazen tafel in het midden van de foyer met verse bloemen erop. Als je voorbij de foyer keek, was alles open plan met een enorme lounge met een open haard en boogvensters die uitkeken op de skyline van New York. Grote crèmekleurige banken die eruitzagen alsof je erin kon verdwijnen. De eetkamer had een grote glazen tafel met acht crèmekleurige stoelen eromheen en de keuken. OMG. Het was prachtig en een droom voor elke kok. Kookte Massimo eigenlijk? dacht ik, en ja, in de hoek stond inderdaad een koffiemachine met espressokopjes ernaast. Alles was crème en wit, niet het kleurenschema dat ik bij Massimo zou hebben gedacht, hij is zo'n gespierde man. De kunst aan de muren was prachtig en groot en complimenteerde de ruimte perfect.
Massimo liet me alles in me opnemen en toen liep ik naar de boogvormige ramen. Het uitzicht was spectaculair, ik zou hier de hele nacht kunnen staan. Dit is het beste deel van het appartement, dacht ik. Ik staarde uit het raam toen ik hem achter me voelde.
“Wat denk je, Bella?” fluisterde Massimo in mijn oor. Ik kreeg overal kippenvel toen hij in mijn oor fluisterde.
“Je hebt een prachtige plek, Massimo, maar dit uitzicht moet wel het beste zijn.” “Ik denk dat ik eerlijk moet zijn, ik heb deze plek gekocht voor het uitzicht,” vertelde Massimo me. “Ik kan het je niet kwalijk nemen,” zei ik.
“Wil je nu iets te eten of te drinken, of wil je eerst douchen voordat we praten?”
Hoe wist hij dat ik graag zou willen douchen om de geur van de club en die man van me af te krijgen? “Ik zou graag willen douchen, maar ik heb geen schone kleren bij me,” vertelde ik hem.
“Geen probleem, je kunt een van mijn joggingbroeken en een T-shirt dragen. Wacht hier, dan haal ik het voor je en breng je naar de logeerkamer. Je kunt daar vannacht slapen, het is al vrij laat, als je dat wilt natuurlijk. Luca kan je altijd naar huis brengen.”
“Dank je, Massimo.”
Een paar minuten later kwam hij terug met een joggingbroek en een T-shirt voor mij en bracht me naar de logeerkamer.
“Ik ga ook douchen om die geur van me af te krijgen. Ik zie je in de woonkamer als je klaar bent.” En toen liet hij me alleen.
De slaapkamer was groot met een enorm bed in het midden van de kamer met wit beddengoed. Het zag er zo comfortabel uit. Ik denk zeker dat ik vannacht op dit bed moet slapen; het probleem is dat ik misschien niet meer naar huis wil.
Ik liep de badkamer in en voor de honderdste keer vanavond was ik verbaasd. De badkamer was groter dan mijn kamer bij Herman en Sally thuis, met een enorm ovaal bad met kaarsen eromheen en badzout. Ik pakte het badzout op en rook eraan. Het rook naar lavendel en toen zag ik het uitzicht. OMG, hoe vaak ga ik dat vanavond nog zeggen, het hele appartement had boogvormige ramen en het leek alsof elk raam een beter uitzicht had dan het volgende, het was adembenemend en het beste was dat je naar de stadslichten kon kijken terwijl je onder de douche of in bad zat. Ik besloot dat als ik nu niet onder de douche stapte, ik de hele nacht naar de stadslichten zou staren, dus ik trok mijn kleren uit en zette de douche aan. Ik vond lavendel douchegel en shampoo en conditioner in de douche, is elke badkamer zo goed gevuld, dacht ik. Ik deed wat van de lavendel douchegel over mijn hele lichaam en waste alle slechte herinneringen van de avond weg. Ik deed wat shampoo op mijn hand en waste mijn haar. Alles ruikt zo lekker, dacht ik.
Ik stapte uit de douche en droogde mezelf af. Ik zag geen föhn in de badkamer, dus droogde ik mijn haar met een handdoek en deed het in een rommelige knot, daarna trok ik Massimo’s joggingbroek en T-shirt aan. Het was te groot voor me, maar ik maakte er een plan van. Terwijl ik me aankleedde, dacht ik bij mezelf, hopelijk zal Massimo me vanavond kussen.
Dat zou deze avond minder rampzalig maken.
Massimo
Ik stond onder de douche met mijn Georgio Armani douchegel over mijn hele lichaam en waste die plek van me af.
Ik ben blij dat ik daarheen ben gegaan, maar het was ook dom van me om te gaan. Maar wie zou mijn Bella hebben geholpen als ik het niet had gedaan? Als ik denk aan die man’s hand op haar of het feit dat ze in Ricci’s kantoor was, maakt het me woedend.
Denken aan mijn Bella heeft één groot effect op me en dat is wat ik nu zie, mijn boze keiharde lul. En denken aan haar naakt onder de douche in de volgende badkamer helpt niet.
Ik zou het koude water moeten aanzetten om van deze harde lul af te komen, maar dat zal niet werken, dus nam ik hem in de hand en begon te rukken met het beeld van Bella in mijn hoofd en hoe ze naar me luisterde toen het belangrijk was, hoe ze me gehoorzaamde en hoe ze er vanavond uitzag in die jurk die ik van haar af wilde scheuren op het moment dat ik haar zag. Het duurde niet lang voordat ik klaar kwam over mijn hand.
Hopelijk neemt dat voor nu de scherpe randjes weg, want ze is nog niet klaar voor me. Ik zal het rustig aan moeten doen, als ik dat kan.