Hoofdstuk 5 De houding van je vriend verandert drastisch
Anna's POV
"Het lijkt erop dat ik voorbestemd ben om te winnen, dankzij jouw geluk, Isaac," zei Nick met een grijns terwijl hij zijn kaarten naar Isaac zwaaide.
Volgens Nicks eerdere advies hield ik iedereen goed in de gaten. Hij had misschien geen geweldige hand, maar hij probeerde zeker te bluffen.
Ik nam een slok van het sap dat Susan me had gegeven, de enige niet-alcoholische optie, en voelde mijn keel wat ontspannen.
"Nick, als je wint, moet je een liedje voor ons zingen," plaagde Ella, ook al hadden ze elkaar net ontmoet.
Nick grijnsde, "En als jij verliest?"
Ella, met een speelse glinstering in haar ogen, antwoordde, "Dan zing ik een duet met jou."
Iedereen juichte, en Ella haakte haar arm in die van Nick, wat jaloerse blikken van de andere meisjes opleverde.
Na een tijdje liet Nick zijn arm zakken en ging Ella terug naar haar stoel.
Ik hield de grote kaarten bij die anderen hadden gespeeld, en met Nicks gebaren kon ik uitvogelen welke kaarten er nog over waren. Hij had een ongelooflijk geheugen voor dit soort dingen.
"Actiekaart, overslaan," zei ik, volgens Nicks signaal, en sloeg de beurt van de groep die aan de beurt was over.
Nick speelde toen zijn laatste kaart. Wij waren de eersten die deze ronde afmaakten.
"Al voorbij? Ik dacht dat je een troefkaart had. Blijkbaar was het schudden van je broer niet zo gelukkig," grapte iemand.
Ze realiseerden zich dat Nicks hand niet geweldig was en dat hij puur door ons teamwork had gewonnen.
"Je moet gedurfd zijn en ze bang maken, Anna," herinnerde Nick me.
Hij begon me de leiding te laten nemen in onze kaartspelstrategie terwijl hij zich concentreerde op het onthouden van de kaarten.
Hoewel we een keer verloren, eindigden we niet als laatste, en we wonnen daarna nog drie rondes.
Mensen merkten dat ik Nick signalen gaf, en meer ogen waren op ons gericht. Isaac, die aanvankelijk ongeïnteresseerd leek, begon meer aandacht aan het spel te besteden.
"Tenminste heb ik mezelf gered van de afwasdienst volgende week. Ik was echt klaar om af te wassen, weet je?" zei Nick, waardoor iedereen moest lachen. Hij had een talent om mensen voor zich te winnen, altijd gelukkig en stralend onder de lichten.
Niemand merkte het toen ik naar boven glipte om Danial te zoeken. De tweede verdieping had veel kamers, en uit sommige kwamen interessante geluiden. Waarschijnlijk stelletjes van het feest die het gezellig hadden.
Ik belde Danial, en terwijl ik aan de telefoon was, zag ik Nick ramen openen in de gang, leunend tegen de muur om van de wind te genieten.
Op dat moment ging een deur open en kwam Danial naar buiten. "Laten we naar huis gaan, lieverd," zei hij, terwijl hij mijn hand vastpakte. Hij zag er net gedoucht uit, zijn haar nat en ruikend naar shampoo.
Ik ging op mijn tenen staan om zijn kraag recht te trekken en vond ineens een dunne gouden haarlok. Ik trok het van zijn schouder en vroeg, "Danial, wacht, wat is dit?"
Danial pauzeerde. "Moet van een andere gast zijn."
Op dat moment kwam een groep mensen, blijkbaar volgend op Nick, naar ons toe. Isaac wierp een blik op ons, alsof hij iets wilde zeggen, maar Nick klopte op zijn schouder. "De hygiëne van deze bar laat echt te wensen over."
"Ja, ik kreeg iets vies op me, dus nam ik een douche," voegde Danial eraan toe.
Toen ik dit hoorde, verdwenen mijn vermoedens. Nick was een vaste klant in veel bars, dus hij zou dit soort dingen weten. Bovendien was Danial altijd goed voor me geweest; ik kon me niet voorstellen dat hij me zou verraden.
Maar Isaacs gezicht verduisterde, vooral toen ik Danials hand stevig vasthield en Danial me wilde wegleiden.
"Niemand gaat nog weg; er is vanavond nog een feestje," zei Nick met een glimlach, terwijl hij ons tegenhield.
's Avonds ging iedereen los op de beats van de DJ en de band die Isaac had meegebracht. De dansvloer was vol met jongens en meisjes die dicht en uitdagend dansten.
"Nick, ik hoorde dat jij de beste danser van onze school bent. Laat ons wat moves zien!" riep een lid van het voetbalteam.
Nick grijnsde en stak zijn hand uit naar het mooiste meisje in de zaal. "Nou, mooie Tina, wil je met me dansen?"
Tina, de dochter van de Alpha van de Mistwood-roedel, stond bekend om haar rijkdom en hoogwaardige opleiding. Ze legde haar slanke arm in Nick's hand.
Nick boog lichtjes, en terwijl de band een mix van viool, piano en gitaar speelde, begonnen ze te dansen. Elke beweging die Nick maakte was elegant maar krachtig, en Tina draaide gracieus met hem mee. In haar bordeauxrode jurk leek ze op een prachtige vlinder die in de ochtendmist fladderde.
"Wow, ze zien er perfect uit samen!" riepen Susan en Jane opgewonden.
In het schemerlicht zagen ze eruit als natuurlijke dansers. Nick's glimlach op dat moment kon elk meisje in de kamer betoveren.
"Anna," riep Danial van achteren. Ik dacht dat hij me zou vragen om te dansen.
"Ik moet sommige vrienden een paar dansen leren; ze zeiden dat alleen ik de passen ken. Sociale verplichtingen, je weet wel. Sorry," zei Danial verontschuldigend.
Ik voelde me een beetje verdrietig maar knikte. "Het is oké, ga je gang."
"Ik heb je favoriete fruitdrankje besteld. Probeer het eens," Danial gaf me een drankje dat eruitzag als bosbessensap.
Hoewel ik zei dat het me niet uitmaakte, voelde ik een lichte pijn in mijn hart terwijl ik hem geduldig Ella en anderen op de dansvloer zag leren. Misschien leefden we altijd in verschillende werelden.
Ik kon niet dansen, en mijn familie had al veel uitgegeven om me te laten studeren. Ik zat bij het raam, hield mijn beker vast, soms kijkend naar de dansvloer, soms naar het uitzicht op de nacht.
"Isaac is zo knap! Zo charmant!" gilden Susan en de anderen.
Op dat moment was het meest in het oog springende op de dansvloer Isaac en twee van zijn vrienden die hun lichte, stijlvolle moves lieten zien. Hun dans was een mix van straat- en klassieke stijlen, waarbij gentlemanly elegantie werd gecombineerd met coole, ingewikkelde stappen die een vleugje mysterie toevoegden.
Isaac, die net de hele zaal had verbaasd, ging zitten om uit te rusten bij het raam van vloer tot plafond. Hij had altijd een sterke aanwezigheid en autoriteit, en hoewel hij ver van het midden van de dansvloer was, kon iedereen zien dat hij wat rust wilde. Veel meisjes wilden hem uitnodigen om te dansen, maar durfden niet naar hem toe te gaan.
In de luidruchtige dansmuziek hoorde ik een magnetische stem bij mijn oor, "Bosbessenthee-cocktail? Wie gaf je dit? Je vriendje?"
"Ja, waarom?" Ik reageerde eerst niet en opende mijn telefoon om te zoeken. Ik vond een notitie onder de bosbessenthee-cocktail, waarin werd uitgelegd dat het een bekende date rape-drank was.
"Het smaakt als sap maar is gemaakt met verschillende sterke dranken. Mensen met een lage alcoholtolerantie kunnen zich duizelig voelen na slechts één glas..." Ik las de verdere uitleg, mijn stem werd zwakker.
Isaac's toon en uitdrukking waren bijzonder koud. "Die klootzak."
Ik was verrast; Isaac sprak nooit zo in het openbaar. Toen ik me herinnerde hoe Danial vandaag door Isaac was gekwetst, stopte ik Isaac, die op het punt stond naar de dansvloer te gaan om Danial te vinden.
"Het heeft niets met hem te maken; ik zei dat ik sterke drank met hem zou drinken." Ik stond voor Isaac, weigerde te bewegen.
Danial had al ernstige schade voor me geleden; ik kon zijn situatie niet erger laten worden.
"Hij is een klootzak, en je wilt nog steeds bij hem zijn?" Isaac tikte en pakte mijn glas, zijn glimlach spottend.
Ik keek naar Danial, die de hand van een meisje vasthield en haar danspassen begeleidde, en mijn hart voelde alsof het werd samengeknepen. Maar ik haalde diep adem en antwoordde toch, "Ja, dat wil ik. Het is tussen hem en mij."
Ik vond het moeilijk te geloven dat Danial, die altijd naast me had gestaan en samen met mij de pesterijen had doorstaan, me zou verraden. Hij was de enige die me elke keer beschermde. Ik was vaak bang dat hij me beschamend of lastig zou vinden, maar dat deed hij nooit.