Hoofdstuk 8
Ik glimlachte naar Jack. Ook al was ik niet helemaal zeker dat ik geloofde dat ik mooi was, ik was niet dom genoeg om dit te verpesten. "Boven is goed." Goed? Wie hield ik voor de gek? Dit was al de beste verjaardag ooit, en de avond was nog maar net begonnen.
"Juist antwoord," zei hij met een grijns. Voordat ik kon reageren, tilde hij me op in zijn armen en liep naar de grote, gebogen trap.
Na een behoorlijk gênante gil, sloeg ik mijn armen om zijn nek en genoot van de rit. Hij was tenslotte een weerwolf, en sterk genoeg om mijn gewicht te dragen, zoals hij al had bewezen toen we het huis binnenkwamen. Mijn zogenaamde meester had dat waarschijnlijk ook gekund, nu ik erover nadacht, maar hij was te druk bezig met klagen over mijn overgewicht. Hij vond altijd wel iets om op aan te merken bij elk lid van zijn harem. Jarenlang had ik me afgevraagd waarom hij ons hield, zelfs met ons naar bed ging, als hij ons zo verachtte. Pas onlangs had ik eindelijk begrepen dat het allemaal één grote machtskick voor hem was - klassiek misbruikersgedrag.
Ik nam een kort moment om de kamer rond te kijken terwijl we deze verlieten. Zonder de lichten kon ik niet veel van de kleuren in de kamer zien, maar ik kreeg de indruk van oversized, comfortabele meubels, houten vloeren met een aantal vloerkleden, en een verzameling grote houten sculpturen. Ik kon niet wachten om het met de lichten aan te zien, en kon een vleugje verdriet niet onderdrukken dat ik het niet bij daglicht zou kunnen zien. Soms was het echt vervelend om een vampier te zijn.
De trap kwam uit op een brede galerij die uitkeek over de grote kamer. Er waren boekenplanken ingebouwd in de verre muur en twee oversized gestoffeerde stoelen stonden dicht bij de reling, waardoor er een gezellige leeshoek ontstond. Jack droeg me naar de laatste van drie deuren die uitkwamen op de galerij en in een slaapkamer die net zo groots ontworpen was als de rest van het huis.
Ik verwachtte dat hij me op het bed zou laten vallen, maar Jack wist me opnieuw te verrassen. Hij zette me voorzichtig op mijn voeten bij de deur van een luxe badkamer.
"Een momentje. Ik moet dit even kwijt." Zonder enige schroom deed hij het licht aan, liep naar het toilet en haalde de condoom van zijn nog steeds indrukwekkend harde penis. Hij gooide het gebruikte rubber in het toilet, spoelde door en draaide zich weer naar mij om. "Wat? Het lijkt alsof je een vraag hebt die je brandt om te stellen. Ga je gang."
"Hoe doe je... Ik bedoel... wanneer je, je weet wel, opzwelt. Breken ze dan niet?"
"Ah." Hij knikte en brak in een brede glimlach uit. "Ik had kunnen weten dat de onderzoeker altijd aan het denken is. Vraag me alles wat je wilt, altijd. Ze zijn speciaal besteld, gemaakt door een weerwolfbedrijf in Limburg. Ontworpen om uit te zetten zonder te breken. Ze zijn ook van biologisch afbreekbaar polymeer, dus ze breken na een dag of twee af in het riool. Mijn clan hecht veel waarde aan milieubehoud."
Natuurlijk. Zo'n simpele, elegante oplossing. Speciale weerwolf-condooms. Wat komt er daarna? Bloed-gearomatiseerde sekssmeermiddel voor vampieren?
Ik moet dat laatste hardop hebben gezegd, want Jack lachte opnieuw. "Ze maken het. Maar de smaak is een beetje vreemd als je het mij vraagt. Maar als je het ooit wilt proberen, kan ik het voor je regelen."
Ik schudde mijn hoofd, meer dan een beetje verbluft.
Jack stapte weer naar me toe en gebruikte één hand om mijn kin op te tillen totdat we elkaar in de ogen keken. "Je hebt echt een heel beschermd leven gehad, nietwaar, Ari?"
Ik knikte, terwijl ik mijn lippen likte bij de geur van hem, zo dichtbij, zo levend. Ik verlangde naar nog een smaak van zijn bloed, maar niet zozeer als ik naar hem verlangde, seksueel.
"Vertel me wat je graag zou willen doen. Ik sta open voor alles. Elke fantasie, elk scenario dat je wilt uitspelen, zeg het maar en ik zal mijn best doen om het te laten gebeuren." Hij knipoogde, waardoor ik een giechel moest onderdrukken. "Noem het een verjaardagscadeau."
Wauw! Ik stond daar, waarschijnlijk met mijn mond open als een idioot, ogen wijd en gedachten duizelend. Wat kon ik zeggen? Waar moest ik beginnen? Alleen al seks hebben met hem in zijn woonkamer was voorbij de scope van de meeste van mijn fantasieën. Nou ja, misschien niet fantasieën. Een eeuw is een verschrikkelijk lange tijd om ideeën op te bouwen, zelfs als je nooit van plan bent ze uit te voeren. Frederic had zo'n grondig werk geleverd om me te overtuigen dat ik onaantrekkelijk was, dat ik nooit had verwacht dit soort verlangen naar mij gericht te zien. Om het nog beter te maken, had ik nooit verwacht iemand als Jack te zien die me vertelde dat mijn wilde fantasieën acceptabel waren.
Ik schudde mijn hoofd om het helder te krijgen, stuurde hem de badkamer uit terwijl ik mijn zaken afhandelde en nadacht. Welke fantasie moest ik kiezen? Het moest natuurlijk een zijn die niet veel voorbereiding vereiste. Iets wat we hier en nu konden doen. Ik herinnerde me het grote bed in de andere kamer. De palen waren gemaakt van hele boomstammen - stevig en robuust. Ik had mijn antwoord.
Toen ik weer de slaapkamer binnenstapte, had hij de lakens omgeslagen en leunde hij tegen de kussens - nog steeds naakt. Hij glimlachte naar me met die ondeugende lippen en de glimlach bereikte helemaal die prachtige donkere ogen. Ja, ik was verloren. Ik zou deze man alles laten doen wat hij maar wilde.
"Heb je een beslissing genomen?" vroeg hij, terwijl hij uitnodigend op het laken naast hem klopte.
Ik ging naast hem zitten. Voordat ik me goed en wel had kunnen nestelen, had hij zijn arm om me heen geslagen en me tegen zich aangetrokken. Mijn huid was een beetje afgekoeld van het naakt zijn in de badkamer, en hij was als een kacheltje, straalde echte warmte uit evenals de seksuele soort.
"Ik denk het wel," antwoordde ik nadenkend. "Als we het kunnen laten werken. Ik heb altijd gedacht dat het leuk kon zijn om... vastgebonden te worden. Ik weet dat ik waarschijnlijk de touwen zou kunnen breken, maar ik denk dat ik het wel zou kunnen laten."
"Oh, ik weet zeker dat het zal werken." Jack boog zich voorover en kuste me, zijn lippen bewogen hongerig tegen de mijne en zijn tong zocht elke hoek van mijn mond. "Ik heb precies het juiste."