EEN CRUCIALE WAARSCHUWING
MARILYN'S PERSPECTIEF
De gebeurtenissen van de avond waren fantastisch, want de hele familie genoot van een buitengewoon heerlijk diner dat ik had gemaakt en Fredrick leek enorm onder de indruk van mijn kookkunsten. Hij bleef grappen maken over mij en plaagde me aan de eettafel, waardoor ik zo rood werd dat ik bijna ontplofte voor hun ogen.
Mijn broer en moeder lachten erom en iedereen voelde zich al snel op zijn gemak bij de charmante nieuwe vader die precies wist hoe hij de sfeer moest maken. Toch voelde ik me gedurende de hele maaltijd enorm ongemakkelijk. Zonder te overdrijven, hij had de hele tijd onafgebroken naar me zitten staren en dat maakte me zo ongemakkelijk en ongewoon aan tafel.
Ik was ontzettend blij toen het diner eindelijk voorbij was en iedereen naar bed ging. Ik ging niet meteen naar bed. Ik ging naar de veranda voor het huis om te ontspannen en de koele avondbries op te nemen. Het was net een paar minuten over acht. Ik zuchtte en pakte mijn favoriete roman om de tijd te verdrijven en te ontspannen. Ik had ook deze gewoonte omdat mijn vriendelijke, schattige buurjongen vaak 's avonds naar buiten kwam om te ontspannen in de familieauto die voor hun huis geparkeerd stond.
Elke avond worstelde ik met mezelf over of ik naar hem toe zou gaan om een praatje te maken, maar ik faalde altijd. Ik wist niet waarom ik niet de moed had om een jongen te benaderen, laat staan een gesprek aan te knopen. Ik zuchtte terwijl ik het licht zag schijnen vanuit het getinte raam van de auto. Als ik toch maar gewoon naar de auto kon lopen en op het raam kon kloppen...
"Wat doe je hier nog wakker?" Die zachte, zijdezachte stem haalde me uit mijn gedachten en ik draaide me om om Fredrick te zien die vanaf de voordeur naar me keek. OH VERDORIE!
Ik knipperde snel met mijn ogen en lachte nerveus. "Hoi Pap. Ehh... sorry. Ik was aan het lezen. Ik ga meestal niet vroeg slapen. Ik kom hier om te lezen en misschien wat frisse lucht te halen voordat ik ga slapen..."
Hij lachte. "Je hoeft me niet alles uit te leggen." Hij zuchtte en sloot de deur voordat hij naar me toe liep. "Ik ben hier eigenlijk om dezelfde reden." Hij zei en ik lachte nerveus.
"Zelfde kenmerken, hè?" mompelde ik met een lachje zonder hem aan te kijken en hij keek naar me terwijl ik nerveus voor me uit staarde. Verdomme, ik kon zijn blik voelen die me verscheurde.
FREDRICK'S PERSPECTIEF
Jezus. Waarom moest ze nou mooier zijn dan haar moeder. En ze is... ze is een volwassen vrouw. Ik zag haar nerveus op haar lip bijten en slikte. Hoe graag wilde ik die roze lip bijten. Ik voelde mijn kruis verharden en slikte. Jezus. Geen enkele vrouw had me in lange tijd op deze manier opgewonden zonder haar aan te raken. Ik bewonderde haar volle, kleine borsten die duidelijk naakt waren onder het zijden rode nachthemd dat ze droeg. Ik kon zweren dat ik de vorm van haar tepels tegen de stof zag.
Ik schudde mijn hoofd en keek weg. WAT DE HEL!!!! Ik zou dit soort gedachten niet over haar moeten hebben. Ze is te jong daarvoor en bovendien is haar moeder nu mijn vrouw. Ik keek naar haar en haalde diep adem toen de stilte ondraaglijk werd.
"Waarom ben je zo terughoudend?" vroeg ik en ze draaide zich naar me om met de mooiste onschuldige groene ogen die ik ooit had gezien.
"Ehh... ben ik dat?" vroeg ze en ik lachte.
"Ja. Dat ben je. Duidelijk."
"Oh. Ik wist niet..."
"Ja, je weet het niet. Dat is wat je gaat zeggen, hè?"
Ze slikte en keek weg. "Ik ben ehh... ik gewoon... ik gewoon..."
"Is er iets dat je in je gedachten over mij hebt?" vroeg ik en merkte dat ze slikte. Ze draaide zich naar me om.
"Wat? Nee. Nee. Waarom zou je dat denken?"
"Je leek je ogen niet van me af te kunnen houden sinds het moment dat ik binnenkwam."
MARILYN'S PERSPECTIEF
Ik knipperde. WAT?!!! Ik klemde mijn tanden op elkaar naar hem. MEENT DEZE KEREL DIT? PROBEERT HIJ NU ALLES OP MIJ AF TE SCHUIVEN? Ik haalde diep adem.
"Je moet oppassen met wat je zegt, want ik ben degene die de hele avond moest verdragen dat jij naar me staarde alsof ik een soort puzzel voor je was om op te lossen."
Hij lachte zachtjes. "Ik staarde naar jou? Kijk eens aan, je bent al een grote dromer voor jezelf. Wat voor interesse zou ik in jou kunnen hebben? Je bent niet eens aantrekkelijk om mee te beginnen."
Ik voelde mijn hart zinken toen hij dat zei.
"Ik keek eigenlijk naar je omdat ik je aandacht wilde trekken om te stoppen met naar me te staren, maar elke keer als ik het probeerde, keek je weg, dus leek het alsof ik naar jou staarde."
Ik slikte.
"Maar ik deed dat niet..."
"Ik weet dat je jezelf zeker zult proberen te verdedigen, maar er valt niets te verdedigen. Wees voorzichtig met je acties. Ik wil niet dat mijn vrouw denkt dat ik vreemdga."
"Maar ik..."
"Je doet het duidelijk wel, jongedame. Houd afstand van me. Probeer nooit contact met me te maken of iets doms te doen, want je zult me zeker niet leuk vinden."
Ik beet op mijn lip en zuchtte diep voordat ik mijn blik vooruit richtte.
"Ik weet niet wat ik je heb aangedaan om je te laten denken dat ik mijn moeders man zou willen benaderen. Zo dom ben ik niet. Misschien moet jij eens opletten wat je doet, want niemand heeft dit onderwerp aangesneden en ik had totaal niet zoiets in mijn hoofd."
Hij keek me woedend aan en ik slikte.
"Praat je terug tegen mij?"
Ik schudde meteen mijn hoofd. "Nee. Nee. Het spijt me. Dat was niet mijn bedoeling. Het spijt me."
"Dat mag ik hopen. Dit is je laatste waarschuwing. Stop met naar me te staren alsof ik je vriendje ben. De volgende keer dat het gebeurt, meld ik het aan je moeder."
Ik keek hem verbluft aan.
Dit is eigenlijk serieuzer dan ik dacht.
Ik voelde mijn woede opkomen maar besloot kalm te blijven. Ik keek van hem weg en sloeg mijn armen over elkaar.
Wat een plotselinge wending...
"Begrijp je me?"
Hij vroeg en ik beet op mijn lip, terwijl ik mijn uiterste best deed om de woede in mij te bedwingen.
Ik antwoordde niet.
Hij keek me woedend aan.
"Luister je niet naar me?"
Ik antwoordde niet.
"Ben je nu doof?"
"Ik wil graag met rust gelaten worden, meneer Frederick."
Zei ik abrupt en hij keek me aan.
Hij lachte.
"Ben je nu boos op mij omdat ik zei dat je me niet moet benaderen?"
Ik draaide me meteen naar hem om.
"Weet je, jij bent degene die echt vol van zichzelf is. Wat in hemelsnaam doet je denken dat ik ook maar een greintje interesse in je heb? Wat doet je denken dat ik ooit in je buurt wil komen? Wat denk je wel niet van me?"
FREDERICKS PERSPECTIEF
Ik slikte toen ze haar woede op me uitstortte en ik voelde mezelf opgewonden worden.
Verdorie.
Haar woede was zo sexy en verleidelijk.
Ik slikte en probeerde mezelf te beheersen en deze strijd met haar niet te verliezen.
"Nu schreeuw je tegen mij? Heb je geen respect?"
"Ik heb alleen respect voor degenen die respect hebben voor mijn standpunten en perceptie, niet voor loze beschuldigers zoals jij. Kijk. Het is goed. Ik begrijp nu volledig waar je heen wilt. Ik zal je nooit meer in de weg staan. Laat me nu met rust. Ik was bezig voordat je hier kwam om mijn plezier te verpesten. Ik wil je niet eens meer in mijn buurt zien. Wat voor soort vader ben je?"
Ik keek haar woedend aan en zuchtte.
"Wat een koppig kind."
Mompelde ik en ze keek me woedend aan met verbluffend mooie, woedende groene ogen. OH. MIJN. GOD.
"Ja, ik ben koppig. Dat geef ik toe. Laat me nu met rust. Ga uit mijn leven. Wegwezen!!"
Ik keek haar ongelovig aan terwijl ze alle opgekropte woede in zich losliet en uiteindelijk haar hoofd op haar knieën legde, waarschijnlijk om me uit haar zicht te krijgen.
Ik lachte en stond op.
"Zoals je wilt, Marilyn."
Zei ik en liep terug het huis in.
MARILYNS PERSPECTIEF
Ik haalde diep adem en hief mijn hoofd op, terwijl ik met mijn vingers door mijn haar streek.
Wat een onzin??!!!!
Wie denkt deze man wel niet dat hij is?
Wat is zijn doel eigenlijk?
Ik haalde diep adem en besloot hem zo ver mogelijk te vermijden.
Wat een domme, stomme idioot is hij.
Ja.
Ik geef toe dat ik een beetje bewondering had voor zijn schoonheid toen hij kwam, maar dat betekende niet dat ik hem wilde verleiden.
Jezus.
Ik kon niet geloven dat hij probeerde de hele situatie op mij af te schuiven alsof ik hem verleidde of zoiets.
Ik had eigenlijk gedacht dat hij een goede vader zou zijn, maar zijn houding nu had alles verpest.
Ik verafschuwde hem nu tot in de kern en besloot alles in mijn macht te doen om hem te vermijden.
Hij is absoluut niet geschikt om mijn vader te zijn.