DE AANKOMST
MARILYN'S PERSPECTIEF
Mijn achttiende zomer.
Een zomer om nooit te vergeten.
De zomer waarin ik... ik het meest afschuwelijke deed.
Ik kan niet de schuld krijgen.
Echt niet.
De krachten van de natuur moesten allemaal tegen me keren en stuurden de meest onweerstaanbare nemesis die ik ooit heb gezien.
Een mooie, aantrekkelijke, verbluffende nemesis in de vorm van een man die was toegewezen om mijn vader te zijn.
Hij...
Hoe dan ook... het verhaal gaat als volgt...
"Laatste kaart!!!!!"
Steven schreeuwde en ik kreunde terwijl ik voelde hoe mijn wereld instortte bij die ene zin die werd uitgesproken.
Ik wierp een boze blik op de grijnzende Steven die me spottend toeknikte.
"Geef het maar op, je weet dat je geen keuze hebt."
Zei hij en ik rolde met mijn ogen.
"Oké, je hebt gewonnen."
Zei ik en gooide de kaarten op de grond en hij sprong van de grond.
"Hoera. Ik win weer."
Zei hij en ik glimlachte terwijl ik hem door het huis zag vieren.
"Hoe doe je dat toch?"
Vroeg ik en hij schudde zijn hoofd.
"Nee. Nee. Nee. Niets zal me ooit mijn geheime strategie laten onthullen..."
Ik wuifde naar hem.
"Ja. Ja. Ja. Ik snap het. Het is zeker de moeite waard om te proberen. Laten we nu de woonkamer opruimen voordat mam aankomt met haar nieuwe man. We willen geen slechte indruk maken, toch?"
Hij lachte en glimlachte.
"Hoe denk je dat onze nieuwe vader eruit zal zien?"
Vroeg hij terwijl hij de rommel in de woonkamer opruimde.
Ik glimlachte.
"Hoe anders, als hij er niet uitziet zoals zij. Hij kan wel een miljoen keer ouder zijn, dat kun je niet zien."
Zei ik en hij rolde met zijn ogen.
"Ik zou daar maar niet zo over oordelen als ik jou was. Mam heeft een manier om knappe mannen uit te kiezen..."
Ik snoof.
"Waar wil je in hemelsnaam een knappe man vinden die ouder is dan veertig?"
Vroeg ik en hij snoof.
"Je zou nog wel eens versteld kunnen staan."
Zei hij en liep naar de keuken.
Ik zuchtte en haalde mijn schouders op terwijl ik de rest van de rommel opruimde en naar buiten bracht naar de vuilnisbak.
Ik haalde diep adem toen ik door de achterdeur van de keuken stapte, me herinnerend wat me te wachten stond zodra ik het achtererf bereikte. En zoals gewoonlijk, was het er.
Een schattige, bruinharige verleidelijke jongen stond daar zoals altijd het gras aan de andere kant van ons hek te maaien. En hij was shirtloos en bezweet.
Zeker heet.
Ik glimlachte en beet op mijn lip terwijl ik zijn glanzende gespierde armen bewonderde die stevig de machine vasthielden.
Hij pauzeerde plotseling om het zweet van zijn gezicht te vegen.
Hij haalde diep adem en draaide zich naar me om, betrapte me onverwachts.
OH VERDORIE!!!
Ik knipperde snel met mijn ogen en haastte me onmiddellijk terug het huis in, beschaamd dat hij me had betrapt terwijl ik naar hem staarde. Ik haalde diep adem en zag Steven naar me staren met een glas limonade in zijn handen.
"Je weet dat je gewoon over je verliefdheid op die jongen heen moet komen als je hem niet eens gedag kunt zeggen."
Zei hij en ik rolde met mijn ogen.
"Pfft. Wat maakt dat je denkt dat ik niet met hem kan praten?"
"Omdat je elke zomer zijn rug stalkt en wegrent zodra hij je ziet. Ik weet zeker dat hij zich begint af te vragen wat er mis met je is."
Ik snoof.
"Alsof het me iets kan schelen."
"Ja. Precies. Het kan je niets schelen."
Zei hij en rolde met zijn ogen terwijl hij naar de deur van de keuken liep.
"Uhh... trouwens, ik ben blij je te kunnen vertellen dat ik geen maagd meer ben."
Zei hij met een glimlach en ik keek hem met grote ogen aan.
"Wat?!!!!"
Hij lachte.
"Ja zus. Met mijn vriendin. We dronken nogal veel op Joseph's feestje en het veranderde in een soort orgie. Damn... je had erbij moeten zijn. Iedereen had seks. Zelfs de koppige Betty."
Ik slikte.
"Wat is er toch aan de hand met de jongere generatie tegenwoordig?"
Ik lachte.
"Wow. Ik ben helemaal verbluft."
"Geloof me zus. Je zou het eens moeten proberen. Het voelt zo goed om seks te hebben. Ga die knappe jongen van hiernaast halen en nodig hem uit voor een orgie lunch voordat hij zijn broek scheurt met zijn erectie."
Ik knipperde.
"Wat?!!"
"Ik kan zien dat die jongen je naar bed wil brengen."
Ik bloosde en schudde mijn hoofd.
"Ja. Zeker. Alsof hij dat zou..."
DING DONG!!
De deurbel ging en we keken elkaar aan.
"Oké. Mam is thuis. Tijd om nieuwe papa Bosco te ontmoeten." zei Steven en ik rolde met mijn ogen.
We zorgden ervoor dat alles in orde was en toen liep Steven naar de deur terwijl ik achterbleef met een glimlach.
Hij opende de deur en...
"JE BENT WELKOM!!!!"
Riepen we allebei uit en mam glimlachte naar ons.
Ik liep naar haar toe en omhelsde haar stevig.
"Ik heb je zo gemist, mam."
Zei ik en ze glimlachte.
"Ik heb jou ook gemist, lieverd. Hoe is het op de universiteit?"
"Leuk."
"Je vraagt niet eens naar mijn school?"
Zei Steven jaloers en mam glimlachte.
"Oh, ik weet dat het altijd goed met je gaat. Ben je niet een grote jongen?"
Zei ze en hij straalde.
"Oké. Ik wil jullie graag voorstellen aan Fredrick…"
Ik keek achter haar en zag de man die we niet hadden opgemerkt, die al die tijd achter haar had gestaan, en mijn ogen werden groot.
OH WOW!!! HEMELSE……
Hij glimlachte charmant en liep naar ons toe zonder zijn mooie blik een moment van mij af te wenden.
"Hallo kinderen."
Zei hij met de zachtste, meest sexy zijdezachte stem die ik ooit had gehoord.
HEMEL…. MOLLY!!!!
Ik was zo verbluft dat ik zijn uitgestoken hand naar mij toe niet opmerkte.
"Marilyn." Moeder riep mijn aandacht, waardoor ik uit mijn gedachten werd opgeschrikt. Ik keek naar haar en ze gebaarde naar zijn hand.
"Oh."
Ik lachte.
"Het spijt me. Ik was gewoon… ik raakte in de war."
Zei ik en hij glimlachte.
"Het is goed. Dat gebeurt me wel vaker."
Zei hij terwijl hij nog steeds niet van me wegkeek, en dat maakte me gek. KAN HIJ STOPPEN MET NAAR ME TE STAREN?!!!!
God!!!!
Hij is zo mooi.
Hoe is dit in hemelsnaam mogelijk?
Hij is zeker ouder dan mama, toch?
Maar jeetje… mama leek zelfs ouder dan hij.
Of had ze besloten een visje uit de jongere vijver te halen? Al deze vragen raasden door mijn hoofd terwijl mama zijn hand romantisch vasthield en hem naar de bank trok.
Ik sloeg mijn armen over elkaar en keek naar hen.
Mama leek zo gelukkig met hem.
Ik lachte zachtjes in mezelf.
Steven had gelijk.
Mama had echt een goede vangst.
En het jeukte me overal dat deze geweldige vangst zijn blik niet van mij had afgewend.
"Ik kom zo terug. Laat me wat drinken halen." zei mama en ik straalde.
"Zeker. Ik ga met je mee mama."
Zei ik met de poging om zo ver mogelijk weg te komen van deze mooie god die in onze woonkamer zat met zijn lange gespierde benen gekruist en me doorboorde met de mooiste verleidelijke kristalblauwe ogen en glimlachend.
Ik kon niet anders dan dom blozen terwijl ik me klaarmaakte om mama te volgen maar…
"Nee nee nee. Blijf hier en houd je vader gezelschap. Ik regel het wel. Dat hoeft niet."
"Maar…"
"Geen gemaar Marilyn."
Zei ze en ik gromde.
Ik draaide me om en zag hem ontspannen tegen de stoel leunen en naar me glimlachen.
"Je hoeft me niet te vermijden Marilyn. Ik bijt niet."
Zei hij en ik bloosde hevig door de manier waarop hij mijn naam zo lief zei.
Ik beet op mijn lip en knikte langzaam en nerveus.
"Ik rende niet van je weg."
Zei ik en ging op een bank zitten, ver van hem vandaan. Steven liep naar hem toe en ging naast hem zitten.
"Zo. Nieuwe vader…"
begon hij.
"Het is goed om je te leren kennen en welkom in ons huis."
Zei hij en Fredrick glimlachte naar hem.
"Ik mag je nu al. Je lijkt veel gastvrijer dan je grote zus daar."
Zei hij en ik draaide me net op tijd om om hem naar me te zien knipogen.
HEMEL!! DEED HIJ DAT NET………
Ik knipperde en bloosde onbeheersbaar voordat ik snel mijn blik afwendde met mijn hart dat wild in mijn borst bonsde.
"Uhhh… ik kom zo terug. Ik moet iets controleren wat ik op het grasveld heb laten liggen."
Zei ik en draaide me om te gaan.
"Ben je daar zeker van of is het gewoon weer een excuus om van mij weg te komen?"
Zei hij en ik stopte in mijn sporen.
"Het heeft niets met jou te maken… papa." zei ik en liep weg.
Hij glimlachte en knikte, richtte zijn aandacht weer op Steven die zachtjes grinnikte en ze lachten allebei.
"Je zus is een beetje pittig. Hoe oud is ze?"
Steven glimlachte.
"Ze is achttien. Ze is vorige maand achttien geworden."
Zei hij en Fredrick glimlachte.
"En jij? Hoe oud ben jij?"
vroeg Steven hem en hij grinnikte.
"Nou, je zult me misschien niet geloven, want dat is altijd het geval als ik mensen mijn leeftijd vertel, maar uhh… ik ben vijfenveertig."
Stevens ogen werden groot.
"Wat??!!!! Je bent vijfenveertig?!!!"
riep hij uit en Fredrick grinnikte.
"Ja jongen. Het lijkt erop dat ik de jonge genen sterk in mijn bloed heb."
Zei hij met een glimlach en Steven glimlachte.
"Dat is duidelijk, papa. Verdomme. Ik dacht dat je iets in de twintig was of zo. Ik dacht ook dat mijn moeder dit keer een fout had gemaakt."
Zei hij en Fredrick lachte.
"Nee. Ze heeft geen fout gemaakt."
"Speel je voetbal?"
vroeg Steven en Fredrick grinnikte.
"Maak je geen zorgen. Ik speel bijna elk spel van elke soort."
"Oh wow! Dat is geweldig. Ik heb elk weekend voetbaltraining, je kunt met me meegaan. Ik heb een vaste coach nodig. Ik word elke keer gepest door mijn vrienden vanwege mijn slechte vaardigheden."
Fredrick glimlachte.
"Zeker. Ik zal je graag af en toe trainen en die zelfverzekerdheid van hun gezichten vegen."
Zei hij met een glimlach en Steven straalde.
"Ik weet dat het geen fout is dat je ons huis bent binnengekomen." zei hij en Fredrick glimlachte.
Hij keek naar de deur waar Marilyn doorheen was vertrokken. "Ja. Het is zeker geen fout."