




Hoofdstuk 7: Fall Dance
Gelukkige meisjes zijn de mooiste meisjes. – Audrey Hepburn
Nadat Dean de vorige avond haar ogen had uitgehuild op zijn schouder, besloot Reese dat deze jongen een lesje nodig had. Ten eerste, hoe je een dame behandelt.
Ten tweede, je brak niet het hart van zijn prinses.
Dus belde hij de experts. Zijn dochter. En daarna zijn ex.
Hij liep naar de deur van de nagelsalon toen de brunette van TRAAC, officieel Thompson, Roberts en Associates Accounting Company, naar buiten stapte. Ze glimlachte beleefd en bedankte de vrouw die de deur voor haar ophield. De vrouw en haar vriendin, allebei veel te mager naar zijn smaak, giechelden naar elkaar.
"Ik wist niet dat ze hier brede stoelen hadden." zei de eerste vrouw.
"Waarschijnlijk moet ze een pedicure omdat ze haar voeten niet kan zien." stemde de tweede in.
Reese was er zeker van dat Helen het hoorde, maar ze schonk er geen aandacht aan. Toen hij achter de vrouwen binnenstapte, probeerden ze allebei zijn aandacht te trekken.
"Welke kleur moet ik nemen?" vroeg de een aan de ander terwijl ze naar de nagellakkleuren keken.
"Ik kies er een die er goed uitziet bij het verkennen van al die tatoeages."
Reese negeerde hen en zocht naar zijn nichtje. Ze schoof haar slippers aan voordat ze naar hem toe liep.
"Ik moet betalen voor mijn nichtje." zei hij terwijl hij de creditcard overhandigde.
"De dame die net wegging, ze was zo lief, oom Owen." Dean straalde terwijl ze haar hand uitstak zodat hij haar nagels kon bewonderen. Hij voldeed aan haar verzoek en bestudeerde de zwarte French tips met bordeauxrode accenten en strassteentjes. "Ze hielp me de kleur kiezen."
"Ze heeft goed werk geleverd, prinses." zei hij met een glimlach.
"Ze is vrijgezel." gaf Dean hem een zetje.
"Waarom zou hij willen daten met een dik varken?" vroeg de vrouw van de deur.
Reese draaide zich om en keek haar aan. "Ik zou liever met haar daten dan met een zelfingenomen trut." Hij keek naar de man achter de balie. "De dame die mijn nichtje hielp, komt zij hier vaak?"
"Ja, meneer." zei hij terwijl hij de creditcard teruggaf.
"Kan ik betalen voor haar volgende afspraak?"
"Als een cadeaubon, meneer?" vroeg Freddie terwijl de vrouw verontwaardigd snoof. "Sorry, dames, we zitten vandaag helemaal vol."
"Jullie hebben daar lege stoelen." zei de vriendin.
"Niet voor jullie." antwoordde Freddie terwijl hij een cadeaubon uit de lade haalde.
De vrouwen snoofden naar hem. "We gaan jullie een heel slechte recensie geven."
Freddie glimlachte beleefd. "Fijne dag nog." zei hij voordat hij iets in het Vietnamees mompelde. Reese en Dean lachten allebei en Reese stemde met hem in, ook in het Vietnamees.
Na het betalen voor de cadeaubon en het snel schrijven van een briefje in de kaart, sloeg Reese beschermend een arm om Dean's schouders en liepen ze over de parkeerplaats naar een klein café voor een brunch.
Daarna, toen ze teruggingen naar de auto, merkte Dean de kledingzakken op de achterbank.
"Oom Owen, het huis is de andere kant op." merkte Dean op toen hij na het verlaten van het winkelcentrum de verkeerde kant op reed.
"Ik weet het. Ik heb met je neef gesproken." zei hij terwijl hij een andere bocht nam en bij een stoplicht stopte.
"Wat zei Cheryl?"
"Maak die klootzak kapot." Hij zei het terwijl hij schakelde en ze door het kruispunt reden. Dean lachte, en hij hield van dat geluid. "Je hebt vanochtend toch gedoucht, hè?"
"Ja, dat heb je me gezegd."
"Goed." Hij zette de richtingaanwijzer aan en ze keek in de richting waarin hij draaide en zag de wellness spa.
"Serieus?" piepte ze op een bijna onmenselijke toonhoogte.
"Ik dacht, als we die klootzak kapot gaan maken, doen we het goed."
Dean piepte weer van opwinding. Ze beschouwde zichzelf niet als een typisch meisje-meisje. Ze droeg meestal een spijkerbroek en slippers. Haar shirt hing af van haar stemming. Het kon variëren van een groezelig t-shirt tot een merknaam kasjmier trui.
En ze verafschuwde pasteltinten.
Die maakten haar flets en ze gaf simpelweg de voorkeur aan de vampierlook. Dean beschouwde zichzelf niet als goth of emo, maar ze hield wel van de stijl.
Waar haar moeder vrouwelijkheid aanmoedigde, omarmde oom Owen haar donkere kant. Er was een stille stem in haar hoofd die haar vertelde dat hij nadacht over wat tienerjongens zouden zien. Aangezien hij zijn dochter direct na de middelbare school had gekregen, wist hij wat tienerjongens dachten.
Reese checkte hen in en gaf de tassen af. De receptioniste liet de tassen naar een dagkamer brengen en riep hen voor hun eerste afspraken.
Dean werd meegenomen om verwend te worden met professioneel haar- en make-upwerk. Zodra ze goed zat bij de schoonheidsspecialiste, ging hij naar de barbershop in de spa. Hij hield van een goede scheerbeurt met een open scheermes.
Om half zes liep Dean haar kamer uit in de spa en zag er verbluffend uit. Haar knielange zwarte jurk had bordeauxrode accenten die bij haar hakken pasten. De doorschijnende mouwen bedekten haar genoeg dat Reese het goedkeurde, maar de jurk liet zien dat ze een jonge vrouw aan het worden was.
Haar vuilblonde haar was kunstig opgestoken met een paar lokken die haar gezicht omlijsten. De oogmake-up was gedaan om haar felblauwe ogen te benadrukken.
Glimlachend draaide ze een rondje voor haar oom die in de hoofdruimte stond. Hij droeg donkergrijze broek en een bordeauxrood overhemd dat open was bij de hals, zijn rozentattoo zichtbaar boven zijn kraag. Met zijn handen achter zich floot hij zachtjes.
"Je mist iets."
Dean controleerde haar clutch, haar telefoon en raakte haar oren aan waar haar moeders zwarte diamanten aan zilveren kettingen bungelden en de bijpassende ketting om haar nek. Ze kon niets vinden dat ze miste en keek hem verward aan.
Met een klein lachje stapte Reese naar haar toe en haalde een polscorsage met drie rozen tevoorschijn, met zwarte en bordeauxrode accenten. "De bloemen zitten vast met clips, je kunt de armband houden."
"Je bent de beste." fluisterde Dean terwijl hij de armband omdeed.
Hij kuste haar slaap, voorzichtig haar haar vermijdend. "Altijd voor jou, prinses."
Reese trok zijn colbert aan en glimlachte naar haar. "Nu, laten we die klootzak kapotmaken."
"Herinner me eraan om niet aan jouw slechte kant te komen." lachte Dean terwijl ze naar de deur liepen.