Proloog
Jessica's POV
Mijn naam is Jessica Jessica Bloome. Over twee dagen ben ik jarig en word ik 18. Vertel het niet aan Alpha Sebastian; hij denkt dat ik 14 word en mijn wolf zal krijgen. Hij weet niet dat ik mijn wolf Celeste al vier jaar heb, sinds hij mij en mijn beste vriendin Olivia meenam om zijn persoonlijke slaven te zijn. Er is een reden waarom hij dit denkt: ik ben klein voor een wolf. Ik ben 1 meter 55, de jongste van een drieling van Zachariah en Cynthia Bloome, een Gamma-koppel van de Desert Moon Pack.
Mama zei altijd dat Nathianal, Cathy en ik speciaal waren omdat we een drieling zijn, en dat is zeldzaam in een wolvenroedel. Het andere dat ons speciaal maakt, is dat we er allemaal precies hetzelfde uitzien, ondanks het lengteverschil, en Nath een ander geslacht is. We hebben allemaal blond haar, blauwe ogen en ronde gezichten met een bronzen tint. We hebben ook allemaal een kuiltje in onze linkerwang. Ik weet niet hoe lang ze nu zouden zijn, maar toen ik 14 was, was Nathanial bijna 1 meter 83, Cathy was 1 meter 62, en ik was 1 meter 50. Ze noemden me de 'kleinste van het nest'.
Alpha Sebastian vecht vuil, volgens zijn zoon Jonathon. Toen ze mijn beste vriendin Olivia en mij meenamen, deed hij iets met papa, Alpha Laurence, en Beta Josh; ze konden niet terugvechten.
Ik herinner me die nacht, de nacht dat hij Desert Moon aanviel, ons thuis. De nacht dat hij mijn vader, Alpha Laurence, en Beta Josh vermoordde.
“Nath, Cath; wat gebeurt er? Waarom gaan de alarmen af?" vroeg ik mijn broer en zus terwijl we het roedelhuis uit renden. "Hey, kleintje," plaagde Nathanial liefkozend.
*'We worden aangevallen door de Emerald Moon Pack; papa zei dat Alpha Sebastian ons land wil,' vervolgde Nath. 'We moeten naar de tunnels,' schreeuwt Cathy. Ik ren naar de tunnels met mijn broers en zussen, maar iets trekt mijn aandacht bij de grote eik. De geur van wilde bessen en perziken met kastanjebruin haar en groene ogen, het is Livvy.
Olivia is mijn beste vriendin sinds haar familie naar de roedel verhuisde toen ze vijf waren. Ze is een heks/wolvenhybride. Haar moeder, Gilda, komt uit de Light Coven, en haar vader, Joseph, was een Desert Moon Warrior voordat ze elkaar ontmoetten. Ze verhuisden terug naar Desert Moon om Livvy te laten zien hoe wolvenroedels zijn.*
"Blijf doorgaan," roep ik naar Nathanial en Cathy. "Ik haal jullie in," en ik ren naar Olivia. "Livvy, we moeten naar de tunnels. Schiet op!" Dat is wanneer we een mannenstem boven ons horen.
*"Tunnels? Hmm." Ik kijk omhoog; diepblauwe ogen staren naar Olivia en mij. Ik wil schreeuwen, maar er komt niets uit. Ik ben versteend van angst. Mijn wolf Celeste is in mijn hoofd. "Pak Liv en ren, Jessi." Ik reageer om te doen wat ze zegt; de man grijpt ons allebei om de middel. Hij was twee keer zo groot als wij. Ik schop en sla hem, schreeuwend, "Laat me los!" Hij houdt alleen maar steviger vast.
Hij bracht ons naar de voorkant van het Packhouse. Hij gooide ons op de grond voor hem. Ik zie papa, oom Laurie en oom Josh allemaal vastgehouden door vier grote mannen elk; ze grommen naar de man die ons greep. "Papa!" riep ik, terwijl ik mezelf van de grond trok en probeerde naar hem toe te rennen, maar ik werd gegrepen door een andere man met zwart haar. "Jessica, Olivia. Haal je handen van hen af." Ik kijk naar papa, maar het is niet papa die spreekt, het is oom Laurie.*
*"Oh, is dit je dochter?" vroeg de man, lachend als een gek. "Wat is ze, 10?" vroeg hij, maar oom Laurie antwoordde niet. Papa kookt van woede, worstelend om uit hun greep te komen. Hij wil hem vermoorden.
De man lacht alleen maar en zegt tegen de man die ons vasthoudt, "Doe het." Hij gooit ons op de grond, verandert in zijn wolf, grommend en bijtend; hij bijt in de keel van oom Laurie, scheurt hem open, doodt hem en gooit hem over de grond.
"Ik ga het je maar één keer vragen. Je hebt de kans om je bij mij aan te sluiten, en je zult gespaard blijven," schreeuwt de man naar papa en oom Josh. Oom Josh schreeuwt terug naar hem, "Nooit." Hij grinnikt, knikt naar de wolf; in een oogwenk snijdt hij de keel van oom Josh door en daarna die van papa. Ik stortte op de grond, schreeuwend.*
Ik weet nu dat die mannen Alpha Sebastian waren, en zijn Beta, Mark. Olivia en ik werken sindsdien voor Emerald Moon. Ik weiger me te onderwerpen aan Alpha Sebastian. Hij slaat me daarom, maar ik geef niet toe. Hij verdient mijn respect niet.
Ik vertel hem mijn echte leeftijd niet, en ik ben niet de dochter van de Alpha; dat is Jonathons idee. Hij denkt dat het veiliger voor ons is om dat niet te doen. De enige regel die ik volg, is dat we hier met niemand mogen praten. Dat is prima voor mij. Ik wil toch met niemand praten. We mogen niet eens met elkaar praten, maar we linken in gedachten als hij niet kijkt. Er is één persoon met wie Livvy en ik praten; dat is Jonathon, een lange wolf met een gebruinde huid, bruine ogen en donkerbruin haar. Hij is Olivia's partner, maar omdat hij de zoon is van Alpha Sebastian, kunnen ze nog niet paren. Ze vertelt me dat zijn scheve glimlach schattig is, mweh. Hij wil ons hier wegkrijgen, maar het blijkt moeilijker dan het lijkt.
Op een dag hoop ik dat Jonathon, Olivia en ik kunnen ontsnappen.