Ze is van mij
Draco’s POV
Ik wist niet wat me overkwam; ik kon gewoon niet toekijken hoe Logan haar nog een keer voor zich opeiste. Na de korte kus die we gisteren in de gang hadden gedeeld, kon ik niet anders dan meer willen, en ik kreeg haar maar niet uit mijn hoofd. Het deed me diep pijn toen ik haar in Logan's kamer vond, volledig beseffend wat er tussen hen moest zijn gebeurd.
Nu, terwijl ik haar in mijn armen hield, haar lichaam gevangen tegen het mijne, de hitte van onze lichamen samenkomend terwijl ik haar mond plunderde en zij even vurig reageerde, kon ik de vreugde die over me heen spoelde niet beschrijven. Ik wist op dat moment dat geen enkele vrouw ooit zo goed in mijn armen zou voelen als zij nu deed.
Na een tijdje duwde ze me weg, trok me met haar fragiele handen krachtig terug. Schok stond op haar prachtige gezicht geschreven. “Wat is er in je gevaren, meneer?” riep ze, terugdeinzend van angst.
Voor de eerste keer in mijn leven was ik sprakeloos, volledig verloren voor woorden. Ik staarde alleen maar naar haar geschokte gezicht en haar lippen, gezwollen van onze kus.
Martha en Cole riepen bijna tegelijk naar de dame, “Rachel.”
Ze draaide zich ook naar hen om, haar karamelbruine ogen nieuwsgierig hun gezichten afspeurend. “Martha. Cole,” riep ze ook, haar schok nu verdubbeld. Een moment leek ze rood van schaamte, toen herpakte ze zich en hief haar schouders.
“Wat doen jullie hier?” vroeg ze. “Wat doe jij in Miami, Rachel? Waarom kuste je mijn oom, Oom Draco?” riep Cole verontrust, haar beantwoordend met zijn eigen vraag.
Rachel bewoog terug in mijn armen, haar kleine lichaam tegen het mijne drukkend. Mijn armen omvatten onbewust haar taille, haar opnieuw als de mijne opeisend. “Nou, ik kwam alleen naar Miami om een concert bij te wonen dat ik oorspronkelijk voor jou en mij had gepland, totdat jij deed wat je deed. Toen ontmoette ik Draco, en we klikten meteen. We realiseerden ons allebei dat we van elkaar hielden. Je weet wel, het klassieke liefde-op-het-eerste-gezicht verhaal. Hij vroeg me zijn vriendin te zijn, en ik accepteerde.” Ze loog kalm, een triomfantelijke grijns naar Cole en Martha werpend. Toen draaide ze zich naar mij. “Is dat niet waar, Draco? Ben ik niet jouw nieuwe vriendin?” zei ze, haar ogen smeekten me om te zeggen dat ze dat was.
Ik aarzelde een moment. Ik keek naar Logan en zag hoe hij naar haar staarde, de verborgen honger in zijn ijsblauwe ogen terwijl ze op haar gericht waren.
Dat besliste het voor mij, en ik zei: “Ja, het is zoals ze zei,” zei ik. “Ze is mijn vriendin, en ik heb plannen om haar mijn vrouw te maken,” vertelde ik Cole en Martha. Mijn ogen pochten erover terwijl ik mijn blik op Logan richtte.
Cole keek naar me, en ik zag pijn in zijn bittere grimas. “Van alle dames die je had kunnen daten, Oom Draco, moest je mijn ex-vriendin kiezen,” zei Cole.
Ik haalde mijn handen van Rachel’s taille, volledig beseffend wat er gebeurde. Ik realiseerde me dat ik mijn enige neef had gekwetst, terwijl ik op het sterfbed van zijn vader had gezworen hem te beschermen, lief te hebben en voor hem te zorgen. “Ik wist niet dat ze jouw meisje was, Cole. Je moet begrijpen; er was geen manier waarop ik dat had kunnen weten.”
Ik greep Cole’s arm, maar hij schudde me af.
“Je hoeft je geen zorgen te maken, Cole; als je oom ervoor kiest om met die slet te liggen, dan is het zijn verlies. Jij hebt al niets meer met haar te maken,” siste Martha overdreven.
“Dat is een complete leugen, vrouw. Rachel was nooit een slet. Ik ontmoette haar gisteren als maagd,” schreeuwde Logan naar Martha, zijn blik streng.
Cole draaide zich meteen naar hem om, en richtte zich toen ongemakkelijk naar Rachel. Toen besefte hij dat Rachel eigenlijk de vrouw was waar Logan over had opgeschept tegen hem.
“Je kon er niet één nemen, Rachel. Je moest twee van mijn ooms nemen, alleen maar omdat ik gisteren met je had gebroken,” beschuldigde Cole haar.
Ze hief trots haar hoofd, “We zijn niet langer samen, Cole, dus ik heb geen verplichting om rekening te houden met jouw gevoelens. Ik kan doen wat ik wil,” antwoordde ze defensief.
“Laten we gaan, Martha,” zei Cole tegen Martha, nam haar hand en leidde haar in de richting van de deur.
“Wacht, Cole, luister naar me, Neef,” schreeuwde ik, achter hem aan rennend. Tegen die tijd genoten we al van de aandacht en blikken van iedereen in het restaurant. Ik was bang dat iemand ons zou herkennen en het nieuws naar de roddelbladen zou sturen. Mocht dit incident in de kranten komen, dan zou het een enorme klap voor onze bedrijven betekenen. Ik haalde Cole in, maar hij weigerde naar me te luisteren. Ik keerde terug naar het restaurant, en Logan en Rachel waren verdwenen.