Hoofdstuk 4: Haar?
De sneeuwstorm was gaan liggen, de sneeuw was koud en dik, de wind koeler. De witte wolf keek naar de twee lichamen voor zich. Bloed kleurde de heldere witte sneeuw donker karmozijnrood. De mens hield nooit van de kleur van bloed, maar de wolf had een onbedwingbare dorst naar geweld. Beiden hadden te veel gezien, te veel doorstaan om gewoon toe te kijken en de dingen te laten gebeuren. De wolf hield ervan eerst bloed te trekken en later vragen te stellen.
"Ze lijken het maar niet te leren, hè?" sprak Aya na een lange zucht tegen de wolf, terwijl ze het pistool veilig terug in een zak van haar rok stopte.
De wolf snoof. Keerde zich om en begon terug te lopen. Nee, ze leren het nooit en blijven denken dat de volgende keer wel zal lukken. De witte wolf wist dat dit niet hun laatste poging was en dat ze zullen blijven komen totdat ze de waarheid achter deze met sneeuw bedekte landen ontdekken.
"Graag gedaan, jiji," zei Aya met een spottende buiging.
De wolf snoof opnieuw, maar wachtte tot Aya naast haar kwam staan. Ze zou nooit een roedelgenoot achterlaten en Aya was een favoriet.
"Wat gaan we met hen doen?" vroeg Aya, terwijl ze met haar duim over haar schouder wees naar de twee lichamen. Er lagen meer lichamen achter hen, vier om precies te zijn, en allemaal waren ze door de witte wolf uitgeschakeld. "Je weet dat ze niet dood zijn, toch?"
Nee, ze waren niet dood en als dat wel zo was, dan zouden ze een probleem hebben, want een van hen was een Alpha en de witte wolf had zijn kracht gevoeld. Als hij stierf, zou er een oorlog komen en dat stond nog niet op de agenda... nog niet. Soms was een oorlog onvermijdelijk... en door de plotselinge interesse die elke naburige roedel toonde voor dit deel van het land, leek een oorlog onvermijdelijk. Maar er was nog tijd.
Waar zijn roedelgenoten voor? De wolf verbond zich mentaal met de roedelleden terwijl ze haar vraag beantwoordde. De sneeuwstorm veroorzaakte een storing die normaal gesproken de communicatie tussen roedelleden blokkeerde, maar de witte wolf had al meer dan drie decennia in deze met sneeuw bedekte bergen geleefd en had geleerd om rond de storing te communiceren, net als haar roedelleden.
"Oh!" Aya schudde haar hoofd om haar eigen onnozelheid; ze was vergeten dat ze niet alleen waren.
Zet ze in de kerker. We moeten ze ondervragen. En wees niet zuinig met het zilver. Zilver was het enige metaal dat giftig was voor wolven. Daarom waren de kettingen in hun kleine kerker speciaal van zilver gemaakt.
"Komt voor elkaar!" Aya gaf een spottende groet, maar de witte wolf keek niet om.
Ze zette het op een lopen, haar poten raakten de sneeuw zo zachtjes dat er geen spoor achterbleef. Ze wist waar ze naartoe ging.
Ongeveer twee mijl ten noordoosten van waar ze de indringers in een hinderlaag hadden gelokt, maakte de sneeuw plaats voor een enorme waterval, dit was een plek waar het water nooit bevroor, hoe koud het ook werd in de bergen. De kracht van het water was genoeg om alles aan flarden te scheuren zodra het het oppervlak raakte. Er was geen rivier; de waterstroom ging snel ondergronds, verdween in de aarde na ongeveer 5 kilometer vanaf de smeltende gletsjer. Ze noemden het de Jharna (waterval).
Het was net over de waterval, dat de witte wolf haar roedel leidde. Een roedel gedomineerd door vrouwen. De BloodPledge roedel.
Ze haalde diep adem en liet zichzelf transformeren, verwelkomde de vertrouwde pijn en het genot van de transformatie terwijl haar botten van vorm veranderden en hun positie herschikten van wolf naar mens. Het was niet vaak dat ze transformeerde. Een van de redenen waarom ze de sterkste was, was omdat ze zo nauw verbonden was met haar wolf, te nauw volgens sommigen. Maar dat deerde haar niet, toegeven aan haar dierlijke instincten gaf haar troost, gaf haar rust.
Binnen enkele seconden was de witte wolf verdwenen en in haar plaats stond een lange, slanke vrouw met haar bijna zo wit als sneeuw en ogen zo blauw als de eindeloze oceanen.
In plaats van de witte wolf stond nu Mikalya Carnell, de eerste vrouwelijke Alpha in een wereld gedomineerd door mannelijke shifters.