• | 6 | •
A V A
Nou... ik loog, deze dag kan echt nog erger worden, ik ben vandaag waarschijnlijk al drie keer gevallen.
Goed bezig Ava, jezelf weer eens voor schut zetten.
De derde keer was omdat een stomme trut me duwde omdat ik Blake van haar zou afpakken. Haar woorden, niet de mijne.
Het enige wat ik gedaan heb, is één keer met hem praten in de wiskundeles, dus jeetje vrouw, kalmeer, ik steel niemand's vent.
Het was lunchtijd en ik liep naar de kantine. Zodra ik door de deuren kwam, lag ik alweer op de grond.
Waarom val ik zo vaak? Ik ben niet eens zo onhandig.
Ik keek op en zag een paar bruine ogen naar me staren, de jongen leek even oud als ik en had bruin haar.
"Oh mijn god, het spijt me zo, ik zag je daar niet," zegt de jongen terwijl hij zijn hand naar me uitsteekt.
Nou, tenminste weet hij hoe hij zich moet verontschuldigen.
Ik kijk naar zijn hand, dan naar zijn gezicht en weer terug naar zijn hand.
Ik neem zijn hand dankbaar aan en hij trekt me weer overeind.
"Nee nee, het is helemaal goed, het was mijn schuld, ik had beter moeten opletten waar ik liep," antwoord ik.
"Oh, ik ben Conner," zegt hij met een glimlach terwijl hij mijn hand schudt.
"Uh, ik ben Ava, leuk je te ontmoeten," zeg ik.
"Ben je nieuw hier? Ik heb je hier nog niet eerder gezien."
"Ja, dat klopt, ik ben vandaag begonnen," leg ik uit.
"Oh, dan moet je bij mij en mijn vrienden komen zitten," zegt hij terwijl hij me naar een tafel in het midden van de kantine trekt.
Voordat ik zijn aanbod kon afslaan, onderbrak iemand ons.
"Ava? Hoe ken je Conner?" zei Rose.
"Oh, uh, ik botste net tegen hem aan," antwoord ik.
"Ik dacht dat ze, omdat ze nieuw is, wel bij ons kon zitten," vervolgt Conner.
"Maar hoe ken jij Ava?" vraagt hij aan Rose.
"Oh, ze is de nieuwe buurvrouw waar we het over hadden," antwoordt ze.
"Ohh, dus jij bent de Ava waar Rose niet over kan ophouden," zegt hij lachend.
Rose kijkt Conner alleen maar boos aan.
"Hoe dan ook, ga zitten, Blake komt zo," zegt Conner.
Ugh, geweldig, die lelijke zwerver zit hier ook.
"Hoi allemaal," zegt Blake.
"Hoi," zeggen Rose en Conner in koor.
"Wat doet zij hier?" zegt Blake terwijl hij me geïrriteerd aankijkt.
Ik rol alleen maar met mijn ogen en begin het smerige kantine-eten te eten.
"Ze botste tegen me aan bij de ingang van de kantine, dus ik zei dat ze bij ons kon zitten omdat ze nieuw is," legt Conner uit.
"Wat dan ook," mompelt Blake.
•••
B L A K E
Toen ik de kantine binnenkwam, keken alle meisjes al naar me, dus ik knipoogde en glimlachte naar een paar van hen en liep door naar mijn tafel.
"Hoi allemaal," zeg ik.
"Hoi," antwoorden Rose en Conner.
Net toen ik het eten op de tafel wilde zetten, viel mijn oog op dat Ava-meisje dat aan onze tafel zat.
"Wat doet zij hier?" zei ik terwijl ik haar geïrriteerd aankeek.
Ze rolde alleen maar met haar ogen en begon haar eten te eten.
Rolde ze net met haar ogen naar mij?
Die trut.
"Ze botste tegen me aan bij de ingang van de kantine, dus ik zei dat ze bij ons kon zitten omdat ze nieuw is," vertelt Conner me.
"Wat dan ook," mompel ik terug.
Ik was te moe om te discussiëren over haar aanwezigheid, ik praat later wel met Rose over Ava als we thuis zijn.
"Hé Ava, wil je na school bij mij thuis komen?" vraagt Rose aan Ava.
Dan vertel ik het Rose later wel...
"Uh—um-ik-ik zou dat leuk vinden?" zegt ze, nou ja... ze vraagt het eigenlijk, want het klonk meer als een vraag.
"Plus, ik denk dat Cola je mist," giechelt Rose.
Dat is niet eerlijk! Hoe kan Cola haar leuk vinden en mij haten!
Ava glimlacht en bloost.
Als ik eerlijk ben, ze heeft een mooie glimlach en ook mooie ogen, het doet me denken aan het bos, ze ziet er schattig uit als ze bloost.
Wacht, wat?
Ik bedoelde dat ze een lelijke glimlach heeft, ze heeft echt rare ogen, de kleuren van kots en ze ziet eruit als een tomaat als ze bloost... een onaantrekkelijke tomaat, ja.
"Jij en Blake moeten dat echt samen doen," zegt Rose.
Wat? Wat zouden Ava en ik samen moeten doen? Denken ze—
"Toch, Blake?" zei Rose.
"Umm sorry, ik lette niet op, wat zei je?" vraag ik.
"Ik zei dat jij en Ava samen moeten zingen, jullie hebben allebei een geweldige stem," zegt Rose.
Oh, dus nu heeft dit meisje ook nog een geweldige stem, wat kan ze niet?
"Ehh ik weet het niet, ik denk niet dat ik tijd heb," loog ik.
Dat is een hele grote leugen, ik ben de meest vrije persoon die je ooit zult zien, soms staar ik gewoon naar het plafond omdat ik niets te doen heb.
Ik zal alles doen om bij dit meisje uit de buurt te blijven.
•••