HOOFDSTUK 7
"Hé, Gabe," zei Clara terwijl ze opstond en hem omhelsde, zich er niet van bewust dat deze beweging Liam op een zeer negatieve manier beïnvloedde. Hij moest zijn impulsen beheersen, anders zou hij als een beest ontmaskerd worden en zijn kansen met Clara verpesten.
"Gabe, dit is mijn nieuwe vriend Liam, Liam dit is mijn jeugdvriend Gabe."
Gabe stak zijn hand uit voor een handdruk en Liam nam deze met tegenzin aan.
"Aangenaam kennis te maken, Liam."
"Insgelijks, Gabe," zei Liam met opeengeklemde tanden.
"Waarom lopen we niet terug, het wordt al laat," stelde Gabe voor, terwijl hij naar Clara gebaarde dat ze naar huis moesten gaan. Hij voelde zich niet op zijn gemak bij deze Liam.
"Oke dan, Liam, het was leuk je te ontmoeten."
"Insgelijks, Clara."
"Liam, waar woon je?" vroeg Clara.
"Oh, bij een vriend, net in het centrum. Ik zal je ooit uitnodigen."
"Dat zou ik leuk vinden, ik woon verderop in de straat, je kunt altijd langskomen, oké?"
"Oké, het wordt echt laat voor een mooie dame zoals jij om hier in het donker te zijn, waarom laat ik je niet naar huis brengen?" zei Liam.
"Zeker, Gabe, kom op, laten we gaan."
Dus Liam en Gabe begeleidden Clara allebei naar haar voordeur. Nadat ze hen beiden een knuffel had gegeven, ging ze naar binnen en wenste hen welterusten.
Nadat ze naar binnen was gegaan, bleven alleen zij twee over. Ze draaiden zich om om te vertrekken, maar Gabe sprak als eerste.
"Liam, ik weet dat je me haat, dat voel ik. Waarom is dat, als ik vragen mag?"
"Niets."
"Je kunt niet tegen me liegen, spreek de waarheid, ik kan door je leugens heen kijken. Waarom haat je me? Hebben we elkaar eerder ontmoet? Heb ik je misschien onbewust onrecht aangedaan?"
"Ik weet zeker dat je door mijn leugens kunt kijken omdat je een weerwolf bent."
Dit verraste Gabe, hij had niet verwacht zo gemakkelijk ontdekt te worden.
"Hoe... hoe heb je dat ontdekt?" vroeg Gabe geschokt en bang.
"Omdat ik er ook een ben," zei Liam.
"Waarom ben je dan zonder reden boos op je soortgenoot?"
"Omdat je te klef en lief doet met mijn partner."
"Wat bedoel je daarmee, Liam?"
"Precies wat het betekent, Clara is mijn partner."
"Wat? Geen sprake van, ze is een mens."
"Dat merkte ik op en daarom heb ik dat aspect van mij nog niet aan haar onthuld. Ik wil haar niet afschrikken... Gabe, ik vind het echt niet leuk hoe je haar elke keer knuffelt, weet je."
"Sorry daarvoor, ze is gewoon mijn beste en enige vriendin sinds mijn jeugd, en dat kan ik niet helpen of stoppen. Daarom knuffelen we, maar het is slechts een teken van genegenheid, Liam, niets meer, geen gehechtheid of slechte gedachten."
"Maar probeer toch de genegenheid te minimaliseren, oké?"
"Ik zal het proberen, Liam, maar ik kan je niet beloven dat het helemaal zal stoppen, want dat kan argwaan wekken."
"Uit welke roedel kom je?" vroeg Liam.
"Ik kom uit de roedel van Alpha Xavier," zei Gabe.
"Oké, goed, ik ken hem," antwoordde Liam.
"En jij?" vroeg Gabe.
"Dat zul je zien, hoe dan ook, ik moet terug naar de roedel voordat ze merken dat ik weg ben. Houd een oogje in het zeil, ik ben snel terug," zei Liam en verdween in een oogwenk.
Gabe's POV
Toen ik terugkwam van een uitje met mijn ouders, besloot ik haar op te zoeken. Zodra ik bij Coopers voordeur kwam, wist ik dat ze niet thuis was en het werd al laat voor haar om alleen buiten te zijn. Waar zou ze kunnen zijn?
Dus belde ik haar nummer en toen ze opnam, vroeg ik waar ze was en ze zei dat ze met een vriend aan het rondhangen was. Dit zette me op scherp, welke vriend? Want voor zover ik weet ben ik haar enige vriend, en aangezien ik niet bij haar ben, wie kan dat dan zijn?
Onmiddellijk zei ik dat ik eraan kwam. Ik rende zo snel als ik kon naar de tuin. Toen ik daar aankwam, zag ik een vreemde kerel zitten en met haar praten. Zodra hij me zag, werd hij geagiteerd door het feit dat ik aanwezig was, ik voelde dat hij me daar niet wilde hebben. Wat er daarna gebeurde, was dat Clara me knuffelde bij mijn aankomst. Ik voelde dat de vreemde kerel een grote haat tegen me ontwikkelde zonder reden. En dit maakte me nog bozer.
Nadat hij erop stond dat hij Clara naar huis wilde brengen, maakte dat me enigszins ongemakkelijk. Maar we liepen haar uiteindelijk samen naar haar voordeur. Nadat ze naar binnen was gegaan, kon ik niet wachten om mijn gedachten te uiten en tot de bodem van dit alles te komen. Ik moest weten waarom de haat, maar hij ontkende alles en zei: "Niets."
'Niets, hè, denkt hij dat ik dom genoeg ben om dat echt te geloven?' Ik moest tot de bodem hiervan komen.
Ik bedoel, ik had hem nog nooit ontmoet en ik weet zeker dat ik nooit eerder met hem had gepraat, dus waarom die plotselinge haat? Waar kwam het vandaan?
Maar wat hij me vertelde was schokkend. Ik kon het nauwelijks geloven. Hij wist dat ik een weerwolf was. En ik kon niet voelen dat hij dat ook was? Dat betekent dat hij wel heel krachtig moet zijn. Maar er werd nog een andere onthulling gedaan: hij zei dat Clara zijn metgezel was. Mijn jeugdvriendin is de metgezel van een wolf? Ik kon me niet voorstellen dat Clara zo'n lot had terwijl ze een mens is.
Nadat ik hem had gevraagd bij welke roedel ik hoorde en hij wist dat hij me kon vertrouwen, vroeg hij me om over haar te waken tot hij terugkwam. En toen verdween hij. Mij achterlatend met mijn gedachten. 'Hoe kan Clara de metgezel van een weerwolf zijn?' Met zulke gedachten ging Gabe naar huis.
Clara's POV
Zodra ze het huis binnenkwam, rende ik naar mijn kamer omdat ik me op de een of andere manier vreemd voelde, ik voelde mijn wangen steeds roder worden. Wacht even, bloos ik? Ik denk dat ik bloos. Komt het door de manier waarop Liam me vast hield toen ik hem eerder knuffelde? Bovendien heb ik het gevoel dat ik hem al heel lang ken omdat ik me tot hem aangetrokken voel. En wat een prachtig haar heeft hij. Ik zou graag mijn handen erdoorheen halen, hopelijk binnenkort. Het zag er zo zacht en romig uit. Hij moet er echt heel goed voor zorgen.
Oh, wat een knappe en schattige jongen is Liam toch. Ik hou van zijn ogen. Ik ben zo blij dat ik vanavond naar de tuin ben gegaan, anders had ik hem niet gezien. Blij dat ik hem weer heb ontmoet na het feest. En aangezien we nu vrienden zijn, hoop ik dat we elkaar vaker zullen zien. Oh nee, ik heb zijn telefoonnummer niet. Hoe kan ik nu contact met hem opnemen? Juist, hij weet waar ik woon. Ik hoop echt dat hij snel op bezoek komt.
Terwijl ze hierover nadacht, nam ze een bad zodat ze naar bed kon gaan, want het was bijna bedtijd. Toen ze dat dacht, begon ze te wensen dat hij hier bij haar was. Ze betreurde het feit dat ze geen foto's van hem of met hem had gemaakt. Ze zocht snel online naar Liam in de hoop een glimp op te vangen van die schattige jukbeenderen van hem, maar tot haar grote verbazing was er geen enkele foto van hem op sociale media, behalve miljoenen andere Liams en ze had geen interesse om naar anderen te kijken. Na een tijdje viel ze in slaap.
"Hmm, je hebt behoorlijk wat tijd genomen, jongeman, dus praat me bij. Is er iets bijzonders gebeurd toen je op zoek ging naar je metgezel?" vroeg Eric meteen toen hij voelde dat Liam terug was.
"Ja, er is iets goeds gebeurd," zei Liam.
"Oh, dat is mooi, dus wat is er gebeurd dat je zo opgewonden maakt?"
"Ik heb haar deze keer in persoon ontmoet, en ze herinnerde zich dat we elkaar op het feest hebben gezien, wat betekent dat ze misschien wel aan me heeft gedacht sinds die avond op het feest."
"Oké, is dat alles? Want als dat zo is, ben je hopeloos."
"Waarom zou je dat zeggen?"
"Er zijn veel redenen waarom ze zich je snel zou kunnen herinneren:
1. Je zou haar die avond negatief beïnvloed kunnen hebben.
2. Het kan zijn dat ze je als een vreemde persoon beschouwt.
3. Het kan zijn dat ze..."
"Genoeg, maat," zei Liam en gooide een kussen naar hem, dat hij meteen ving.
"Oké, prima, ga verder, ik luister," zei Eric.
"Het ding is, zij en ik zijn nu vrienden, en ik had zelfs het voorrecht om haar naar huis te begeleiden. Ze zei ook dat ik op elk moment dat ik de kans had op bezoek kon komen, waarna ze me een warme knuffel gaf, dat is één punt voor mij," zei Liam grijnzend.
"Hmm... Je gaat snel te werk, bij de eerste ontmoeting heb je haar al zover gekregen dat ze je knuffelt? Indrukwekkend."
"Nog iets," zei Liam.
"Wat is er gebeurd?" vroeg Eric bezorgd.
"Herinner je je die jongen die met haar lachte op het feest de andere dag?"
"Ja, degene wiens hart je eruit wilde rukken? Hoe zou ik dat kunnen vergeten?"
"Hij is geen mens, maar een van ons."
"Wat? Hij is ook een weerwolf? Hij kan een probleem vormen als ze aan het daten zijn," zei Eric en deze keer sloeg Liam hem hard op zijn hoofd.
"Au, dat doet pijn, kerel," kreunde Eric van de pijn.
"Ze zijn al beste vrienden sinds hun kindertijd, net als jij en ik."
"Oh, dat is dan beter, heb je uitgevonden bij welke roedel hij hoort? Het moet niet van onze vijandelijke roedel zijn."
"Nou, hij komt uit de roedel van Alpha Xavier."
"Goed, dat zijn twee punten voor jou," zei Eric, waardoor Liam glimlachte.
Niet wetend dat Linda, de meedogenloze tweeling, hun gesprek afluisterde.