Trio van Wonderkinderen

Hoofdstuk 6 De rijke slechterik verlaat zijn vrouw en kind

's Nachts namen Ethan en Harper een taxi naar een appartement.

Ze drukten op de deurbel, en al snel ging de deur open en kwam er een kerel naar buiten.

Deze jongen was een jaar of twintig, met dikke wenkbrauwen en grote ogen, en had een net kort kapsel dat hem zonnig en knap maakte. Hij had een stralende glimlach, waarbij een klein hoektandje zichtbaar werd als hij lachte.

Maar, geloof het of niet, de jongen droeg huiselijke kleding en een schort, alsof hij iets in de keuken aan het bereiden was.

Toen hij de twee kinderen hand in hand buiten zag staan, lichtten zijn ogen op.

De kinderen waren schattig, als kleine kopieën van elkaar.

"Jullie moeten Ethan en Harper zijn. Welkom! Kom binnen!"

De jongen pakte enthousiast het kleine koffertje van Ethan aan. Ze wisselden een blik, zeiden niets, en liepen naar binnen.

De jongen vond het niet erg om genegeerd te worden. Hij raakte even zijn neus aan en ging snel naar binnen om hen te begroeten.

"Oh, ik vergat mezelf voor te stellen. Ik ben Michael Davis. Noem me maar Michael! Trouwens, jullie kamer is boven, volg mij maar."

De kinderen knipperden met hun ogen, herinnerend wat Brian hen had verteld voordat ze terugkwamen.

Brian had gezegd dat iemand voor hen zou zorgen op dit adres.

Michael leek een beetje vreemd, maar hij was super vriendelijk, en de kinderen voelden zich al snel op hun gemak bij hem.

Na het omkleden plofte de kinderen op de bank om tv te kijken, terwijl Michael naast hen zat druiven te pellen.

Een half jaar geleden had Michael een professionele gamer genaamd Brian online ontmoet. Hij was onder de indruk van Brians vaardigheden en noemde hem onmiddellijk zijn mentor.

Hij keek tegen Brian op en deed wat hij zei.

Een paar dagen geleden had Brian hem benaderd, zeggend dat zijn jongere broertjes en zusjes terugkwamen voor een belangrijke missie en vroeg hem om voor hen te zorgen. Michael stemde meteen toe, maar hij had niet verwacht dat Brians broertjes en zusjes een paar vierjarige tweelingen zouden zijn.

Hij kon het niet helpen te denken: 'als de tweelingen zo schattig zijn, moet Brian ook wel een knapperd zijn!'

Michael zei: "Harper, neem wat druiven."

Harper kneep haar ogen samen en glimlachte. "Dank je, Michael."

Ethan daarentegen zat er heel cool bij, zonder een woord te zeggen.

Hoewel ze nog maar kort samen waren, had Michael al door wat voor persoonlijkheden de kinderen hadden.

Harper was super schattig, terwijl Ethan de coole jongen was.

Op dat moment was er op tv wat entertainmentnieuws. Het volgende verhaal ging over de verstoorde bruiloft van de president van de Valencia Groep. Michael lette eerst niet op, maar toen zag hij een kleine figuur op het scherm en was meteen geschokt! "Is jullie vader de president van de Valencia Groep?"

Hij had eerder per ongeluk een verkreukeld papiertje in Ethans zak gezien, en Ethan had gezegd dat het hun vader was.

En nu, was de scène op tv, met Harper huilend en Antonio’s been omklemmend, precies wat hij had gezien?

De kinderen keken nonchalant naar Michael, totaal ontspannen. Ze waren druiven aan het eten, hun kleine benen zwaaiend.

Ethan antwoordde luchtig, "Ja."

Michael was verbijsterd!

Hij keek naar Harper en vroeg voorzichtig: "De belangrijke taak die jullie noemden, was dat om zijn bruiloft te verpesten?"

De kinderen zagen Michaels uitdrukking niet. Ze keken naar Antonio’s ijskoude gezicht op tv en de beschaamde blik van Lisa in haar trouwjurk. Ze waren enthousiast.

Harper’s mond zat vol met druiven. "Ja, hij verdiende het! Zijn bruiloft verpesten was niet genoeg; we willen hem laten huilen!"

Ethan knikte, "Dat klopt. Hij heeft met mama geknoeid!"

Michael was verbluft. Hij had niet verwacht dat vierjarigen zoiets zouden kunnen doen.

Maar, voor zover hij wist, had Antonio maar één zoon.

Gezien hoeveel de kinderen op Antonio leken, zou het kunnen zijn...

Michael vroeg: "Heeft hij jullie in de steek gelaten?"

Ethan keek Michael eindelijk aan en zei: "Wat geeft hem het recht om ons in de steek te laten? Hij is gewoon een grote eikel, de ergste van de ergste, die mama pest en met een slechte vrouw trouwt!"

Harper balde haar kleine vuistjes en stemde in, "Ja, slechte man. Hij was gemeen tegen mij vanavond!"

Met al deze informatie had Michael al een verhaal bedacht over een rijke eikel en besloot hij ter plekke dat Antonio absoluut een slechte kerel was die zijn vrouw en kinderen in de steek had gelaten!

Hij sloeg op de salontafel en koos de kant van de kinderen. "Man, hij is erger dan een beest!"

Net toen hij zijn tirade had beëindigd, ging Ethans telefoon en de speciale ringtone zorgde ervoor dat de kinderen opsprongen.

"Mama wil videobellen!"

Ethan hield de telefoon omhoog en gebaarde meteen naar Michael. "Snel, help me even!"

Michael begreep de hint en trok snel het voorbereide behang naar beneden, dat als een fotostudio-achtergrond diende en perfect de kinderkamer in de overzeese villa nabootste.

Nadat alles was opgezet, namen de kinderen de video-oproep aan.

Harper sprong snel voor de camera. "Mama, ik mis je zo erg."

Ethan, een beetje wanhopig, trok Harper terug en vroeg liefjes: "Mama, ben je veilig aangekomen?"

Aan de andere kant hoorde Sarah, die door de straten dwaalde, de lieve stemmen van haar kinderen en haar hart smolt.

Haar eerdere angst en boosheid verdwenen, en ze begon haar kinderen te missen.

"Ja, ik ben aangekomen. Mama mist jullie ook."

De kilte in haar ogen maakte plaats voor warmte, en haar ogen vulden zich met liefde. "Laat me raden, zitten jullie weer tv te kijken?"

Betrapt, kneep Harper haar grote ogen tot twee streepjes en grijnsde. "We wachtten op je telefoontje, mama. Ik kan niet slapen zonder je stem te horen! We gaan zo naar bed!"

Sarah wist dat Harpers woorden half waar waren, maar haar hart werd toch warm, en ze kon een glimlach niet onderdrukken. "Jij weet altijd wat je moet zeggen."

Ethan veranderde snel van onderwerp. "Mama, hoe gaat het met Brady?"

"Maak je geen zorgen, ik heb een manier gevonden. Ik breng Brady snel terug om jullie te zien."

De kinderen knikten gehoorzaam. "Oké, we wachten op je. Mama, maak je geen zorgen over ons. We zorgen goed voor onszelf."

Het leek erop dat Sarah niets vreemds had opgemerkt!

Deze operatie was een groot succes!

Michael, die aan de zijkant zat en niet op de camera durfde te verschijnen, knikte ook tevreden, terwijl hij zich voorstelde hoe Brian hem zou prijzen.

Aangezien hij het zo goed had gedaan, zou Brian hem deze keer zeker wat nieuwe vaardigheden leren.

Terwijl ze stiekem aan het vieren waren, vroeg Sarah plotseling: "Waar is Brian?"

Ze verstijfden allemaal!

Oh nee, Brian was er niet!

Harper slikte nerveus en keek naar Ethan.

Ethan reageerde snel, "Brian is melk voor ons aan het opwarmen. Ik vraag hem je later te bellen!"

Sarah vermoedde niets en gaf nog wat instructies voordat ze met tegenzin ophing.

Nadat het gesprek was beëindigd, slaakte Michael een diepe zucht van opluchting en kon hij niet anders dan zich verwonderen.

Brian was echt een goede vent.

Hij wilde net als hij zijn!

Maar op dat moment kon hij zich niet voorstellen dat de Brian die hij zo bewonderde gewoon een kind was dat melk dronk!

De volgende ochtend werd Sarah wakker in de hotelkamer die ze had geboekt.

Dit hotel was hetzelfde waar Brian die nacht een incident had gehad.

De 18e verdieping van het hotel had een kleine feestzaal. Op de avond van het incident werd Lusa's verjaardagsfeest in deze zaal gehouden, en Brady was daar de barman.

Sarah vermoedde dat Lusa deze plek met opzet had gekozen en dat het allemaal van tevoren was gepland!

Brady had zich jaren geleden van de familie gedistantieerd om een onafhankelijk leven te leiden en alle banden verbroken. Maar Lisa en haar zus lieten hem nooit met rust en nu wilden ze Brady erin luizen en hem de gevangenis in sturen.

Sarah dacht dat het grote incident van een week geleden nog wel bewakingsbeelden zou hebben. Ze verbleef hier specifiek om het onderzoek te vergemakkelijken.

Sarah stond snel op, waste zich, kleedde zich aan en maakte zich klaar om zonder uitstel te vertrekken.

Onverwacht, zodra ze de deur opendeed, zag ze drie forse mannen in de deuropening staan, als een muur, die haar pad volledig blokkeerden.

Wat is dit nou!

Sarah schrok en wilde hen ondervragen toen ze plaatsmaakten, waardoor een andere persoon achter hen zichtbaar werd.

Sarah's ogen werden groot van schrik toen ze hem zag. Hoe kon het Antonio zijn?