Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 4 Schat, wees sierlijk

Nadat Victoria weer haar kamer in was gevlucht, bedekte ze haar gezicht, beschaamd. Haar wangen waren vuurrood, en zelfs haar oren voelden alsof ze in brand stonden. Nog maar een paar momenten geleden had ze iets hards tegen haar onderbuik gevoeld terwijl ze bovenop Michael lag.

In de woonkamer keek Michael naar de bobbel in zijn broek, zijn gezicht net zo rood van schaamte.

Meer dan een uur later kwam Victoria eindelijk haar kamer uit, nu volledig aangekleed. Victoria en Michael zaten op de bank in de woonkamer, allebei starend naar de vloer. De stilte tussen hen was zwaar, geen van beiden durfde deze te doorbreken.

Na een paar minuten mompelde Victoria eindelijk, "Moest jij niet overwerken? Waarom kwam je zo plotseling terug? Ik dacht dat er een inbreker was."

"Het bedrijf liet ons plotseling weten dat we niet langer hoefden te blijven, dus kwam ik terug," antwoordde Michael ongemakkelijk. Hij kon het niet opbrengen om Victoria te vertellen dat hij haastig was teruggekomen nadat hij van Joseph had gehoord dat ze een baby wilde.

Daarna vervielen ze weer in stilte. Na een tijdje vroeg Michael, "Heb je al gegeten? Heb je honger?"

Victoria stond op het punt te zeggen dat ze geen honger had, maar haar maag knorde luid. Michael greep het moment aan en zei met een glimlach, "Ik ken een geweldig restaurant. Laat me je daarheen brengen."

Victoria maakte geen bezwaar en volgde Michael naar beneden naar het restaurant dat hij had genoemd. De plek heette ''The Rustic Plate,'' en Victoria had er al van gehoord.

Het stond bekend als het meest exclusieve en beroemde restaurant in de stad, waar talloze rijke mensen moeite deden om een reservering te krijgen. Tot Victoria's verbazing noemde Michael gewoon zijn naam, en de ober leidde hen naar een privékamer en begon gerechten te serveren.

"Deze plek is echt moeilijk binnen te komen! Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?" vroeg Victoria verbaasd.

Een lichte glimlach verscheen op Michael's doorgaans kalme gezicht. "Mijn baas is goed bevriend met de eigenaar. Dus ik kan makkelijker een reservering krijgen." Maar Michael realiseerde zich niet dat zijn woorden Victoria opnieuw zouden laten misverstaan.

'Welke baas? Het moet die rijke vrouw van je zijn,' dacht Victoria, terwijl ze haar ogen rolde. Aangezien ze er toch al was, besloot ze te genieten van het legendarische restaurant en niet te blijven hangen in die vervelende gedachten.

Al snel bracht de ober de gerechten naar de tafel. Tot Victoria's verrassing waren alle gerechten haar favorieten.

"Dit is zo lekker! Deze garnaal is geweldig. En deze kippenpoot, oh mijn god, het is heerlijk." Victoria hield een kippenpoot in de ene hand en een grote garnaal in de andere, en propte haar mond vol alsof ze er geen genoeg van kon krijgen.

Michael keek naar haar terwijl ze at, met zijn mond een beetje open van verbazing. "Waarom staar je naar me?" vroeg Victoria, een beetje verstikt, en nam snel een slok water om het eten door te slikken.

"Neem je tijd, niemand zal het van je afpakken," zei Michael, terwijl hij opstond om nog een glas water voor haar in te schenken.

Victoria veegde haar handen af met een servet en zei: "Zie je, ik kan mezelf echt niet beheersen als het om lekker eten gaat. Ik wilde me gereserveerd gedragen, maar aangezien we samen gaan wonen, lijkt dat niet nodig."

"Stop met naar me te kijken en eet," zei Victoria, terwijl ze een kom soep voor Michael opschepte.

Michael's eetmanieren waren veel verfijnder dan die van Victoria. Hij hield de kom in zijn linkerhand en de lepel in zijn rechter, en nam met een kalme elegantie lepels vol soep. De opstijgende stoom gaf een vleugje mystiek aan Michael's gezicht.

Victoria voelde dat ze bijna begon te kwijlen, dus veegde ze snel haar mond af met een servet. Plots vroeg Michael: "Hoeveel vriendjes heb je gehad? Ik hoorde van opa dat je eigenlijk nooit echt iemand hebt gedate."

Victoria wuifde het weg. "Onderschat me niet. Ik heb genoeg ex-vriendjes gehad om een schaakbord te vullen!"

Michael fronste lichtjes en aarzelde. "Twee is niet zoveel."

"Ik bedoelde de schaakstukken!" zei Victoria trots. Michael staarde lang naar Victoria's gezicht en bevestigde uiteindelijk dat ze gewoon aan het opscheppen was.

Michael's blik maakte Victoria's gezicht warm. Victoria keek hem boos aan van schaamte. "En jij dan? Hoeveel vriendinnetjes heb jij gehad? Denk maar niet dat ik niet weet dat je nog maagd bent!"

Michael knikte met een vleugje glimlach. "Je hebt gelijk, dat ontken ik niet. Ik ben veel beter dan sommige mensen die opscheppen."

Victoria was zo geïrriteerd door Michael's woorden dat ze besloot van onderwerp te veranderen. "Trouwens, ik kreeg vandaag een bericht van de Jones Group. Ze willen nog een interview doen. Ik ben van plan het morgen te proberen. Als het lukt, heb ik ook een baan, en misschien kan ik jou zelfs onderhouden!" zei Victoria trots.

Een vluchtige glimlach gleed over Michael's lippen maar verdween voordat Victoria het opmerkte. Michael sloeg zijn armen over elkaar en vroeg Victoria: "Aan de manier waarop je praat, lijkt het alsof je een goede indruk hebt van de Jones Group. Vind je dit bedrijf echt leuk?"

Previous ChapterNext Chapter