Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 316 Raymond, Dit is de laatste keer dat we zo zullen praten

Evelyn's manische lach doorboorde Margarets trommelvliezen.

Margaret had nog niet gereageerd toen de verdorde boomtak die haar handen vasthield plotseling lichter werd.

Ze voelde zichzelf vallen als een vlinder met gebroken vleugels.

Tegenover de koude wind, tegenover de grote, vallende sneeuwvlo...