




Hoofdstuk 1
Je weet nooit wat er eerst zal komen, morgen of een onverwachte gebeurtenis.
Net zoals de getrouwde Selena Fair zich nooit had kunnen voorstellen dat ze in bed zou belanden met een man die ze slechts één keer had ontmoet...
"Mijn lul is zo hard, ik kan het niet meer aan..."
"Je kut is zo strak... Dus je was een maagd!"
"Je lichaam is zo gevoelig, je kut druipt zoveel, de lakens zijn doorweekt met je sappen!"
"Voelt het goed, schat..."
Op het bed waren een naakte man en vrouw hartstochtelijk aan het vrijen.
De man, als een hitsige beest, stootte krachtig in de vrouw.
De vrouw, haar mond bedekkend, probeerde haar kreunen te onderdrukken.
Selena's gezicht toonde een mix van pijn tijdens haar eerste seksuele ervaring die zo ruw werd behandeld.
Toch was er te midden van de pijn ook een vleugje opwinding en genot.
Deze complexe sensatie bracht Selena in een staat van extase, waar ze zich niet uit kon losmaken...
Ze vrijden een heel uur, en met een laatste brul ejaculeerde de man.
Selena's lichaam verkrampte ook, en samen met de man bereikte ze een orgasme.
Daarna omhelsden ze elkaar en vielen in slaap...
Selena werd wakker en ontdekte dat de man naast haar nog steeds sliep. De ongemakken tussen haar benen verdrukkend, stapte ze uit bed. Net toen ze de kleren van de vloer wilde oprapen, klonk er een koude stem achter haar.
"Hoeveel wil je?" merkte hij op in een onverschillige toon, totaal anders dan de man die gisteravond nog vuile praatjes in haar oor fluisterde.
Selena pauzeerde, zich absurd voelend.
Na drie jaar huwelijk kende haar man haar niet eens. Drie jaar geleden had ze per ongeluk William Montague, het hoofd van de Montague-familie, van de dood gered. Destijds had het bedrijf van haar vader moeilijkheden tijdens de eerste financieringsronde. Dus bood William haar een deal aan: als Selena met zijn kleinzoon Raymond Montague zou trouwen, zou hij drie miljard euro in het bedrijf van haar vader investeren.
Raymond verscheen nooit tijdens hun huwelijksceremonie, en pas toen ze haar huwelijksakte ontving, ontdekte Selena dat hij naar het buitenland was vertrokken.
Sindsdien stond ze bekend als "Mevrouw Montague Die Nooit Was."
Ze had nooit verwacht dat hun eerste ontmoeting in een bed zou plaatsvinden.
Dat klopte, haar "one-night stand" was haar man, die haar nog nooit eerder had ontmoet.
Selena worstelde om haar kleren aan te trekken, haar hoofd duizelde van de kater.
"Ik wil geen geld," wist ze uit te brengen, haar stem trillend.
"Je wilt geen geld? Dus wil je mij in plaats daarvan?" Raymonds priemende blik onderzocht elke centimeter van haar lichaam, zijn grijns verraadde zijn scepsis. Ze was ontegenzeggelijk mooi en verleidelijk, maar dat was alles.
"Ik geef je genoeg geld, maar verwacht niet dat we iets zullen worden vanwege wat er gisteravond is gebeurd."
Hij dacht bij zichzelf: 'Ik zou nooit de controle over mezelf verliezen bij een vrouw, zelfs niet in mijn dronken toestand. Dus het moet de drank zijn. Er moet iets mis zijn geweest met de drank die ze me gaf.'
Selena kleedde zich snel aan, haar gedachten gevuld met wat er de vorige nacht was gebeurd. De familie Montague organiseerde een welkomstbanket voor Raymond Montague, dat alle beroemdheden en welgestelde individuen aantrok. Aangezien hij op het punt stond de familiezaak over te nemen, wilde elke gast hem graag leren kennen. William had Selena uitgenodigd. Aanvankelijk was ze van plan om kort te verschijnen en te vertrekken, maar haar vader hield haar tegen en bood haar twee glazen wijn aan, zeggend dat ze met Raymond moest praten. De avond nam toen een onverwachte wending, leidend tot hun intieme ontmoeting.
Ze was zich scherp bewust van Raymonds weerstand tegen hun gearrangeerde huwelijk. In dit opzicht kon ze niet anders dan zich afvragen: 'Hoe ga ik hem ervan overtuigen dat wat er gisteravond gebeurde niet deel van mijn plan was, als hij ons huwelijk al zo haat?'
Een vleugje zelfspot flikkerde in haar ogen en ze aarzelde even voordat ze sprak, "Eigenlijk, ik..."
Op dat moment trilde de telefoon op het nachtkastje, waardoor Selena werd onderbroken.
Raymond wierp er een blik op; het was zijn persoonlijke advocaat die belde. Hij zette de beller op de luidspreker en een respectvolle mannenstem klonk aan de andere kant, "Meneer Montague, we zijn aangekomen bij het appartement van juffrouw Fair. Ze is niet thuis. Moeten we het echtscheidingscontract naar het huis van de familie Fair sturen?"
Raymond liep naar het raam. Zijn wenkbrauwen fronsten terwijl hij naar het verre uitzicht op de rivier staarde. Hij had geen enkele herinnering aan zijn vrouw, met wie hij al drie jaar getrouwd was.
Raymond had geen idee dat de vrouw met wie hij gisteravond sliep, die nu voor hem staat, eigenlijk zijn vrouw Selena is!
'Opa zegt dat ze een goed karakter heeft. Volgens hem raakt ze nooit betrokken bij conflicten of aast ze op andermans bezittingen. En ze is een uitzonderlijke Harvard-afgestudeerde. Maar wat dan nog? De familie Fair heeft zijn crisis al lang geleden doorstaan. Het was genoeg om haar dankbaarheid te tonen voor het redden van opa's leven,' klaagde hij in zichzelf.
Daarna antwoordde hij met een meedogenloze en kille toon, "Blijf contact met haar opnemen en laat haar het echtscheidingscontract ondertekenen. Als ze weigert, betrek dan de familie Fair erbij."
Terwijl Selena op haar telefoon keek of ze werkberichten had gemist, hoorde ze iets over een "echtscheidingscontract." Ze pauzeerde even voordat ze het bericht van James Fair op haar scherm las.
James: [Selena, ben je gisteravond vroeg weggegaan? Beatrice vroeg me of Raymond dat glas wijn had gedronken.]
Selena: [Papa, was jij het niet die het had klaargemaakt?]
James: [Nee, het was Beatrice. Als je vandaag tijd hebt, kom dan alsjeblieft langs bij Alice in het ziekenhuis. Ze zei dat ze je mist.]
Woede borrelde op in Selena toen ze ontdekte dat Beatrice degene was die tegen haar samenspande.
Selena reageerde lange tijd niet, waardoor James zich zorgen maakte. Hij belde haar en vroeg of ze katermedicijn nodig had, klinkend vol bezorgdheid.
Selena was heetgebakerd, maar ze wilde James niet van streek maken. Hij had het moeilijk gehad om haar op te voeden sinds haar moeder stierf toen ze klein was. Bovendien hertrouwde hij pas toen ze al op de universiteit zat.
Dus onderdrukte ze de drang om hem over Beatrice te vertellen. In plaats daarvan zei ze: "Dat hoeft niet, papa. Ik ga later naar Alice. Zeg haar dat ik haar ook mis."
Raymond was nog steeds aan de telefoon toen Selena klaar was, maar het onderwerp was verschoven naar zakelijke zaken.
Selena keek op en zag het licht van buiten op Raymonds schouders vallen terwijl hij daar stond in een witte badjas met een ontspannen houding.
Hij stond met zijn rug naar het licht en zijn knappe gezicht toonde geen enkele uitdrukking, maar zijn profiel leek bijzonder koud en streng, waardoor hij nog afstandelijker en ontoegankelijker leek.
Ze besloot te vertrekken voordat hij het kon opmerken. Ze waren toch van plan te scheiden. Het zou ongemakkelijk zijn als hij erachter kwam dat hij met zijn zogenaamde vrouw had geslapen. Ze kon beter stilletjes vertrekken.
Toen Raymond eindelijk de telefoon ophing, was het al laat. Hij draaide zich om en keek naar de stille kamer voor hem, en kon niet anders dan fronsen. De rommelige lakens sleepten over de vloer terwijl verfrommelde overhemden aan de voet van het bed lagen. De geur van rode wijn vermengd met die van seks vulde de lucht.
Selena was al vertrokken.