Team in de stad
Eindelijk was het Squad Weekend aangebroken, en het was tijd voor Alexia en Luca om hun vrienden te ontmoeten. Ze legden hun spullen op de achterbank van Luca's truck en begonnen aan de reis naar het paleis. Het was een prachtige dag met een heldere lucht. Nadat ze de radio hadden aangezet, draaide Alexia het raam omlaag, zodat de wind in haar gezicht blies, in de hoop de geur van haar partner op te vangen. Ze kwamen als eersten aan bij het paleis en gingen na het afzetten van hun tassen in hun respectieve kamers op zoek naar Edmund.
Edmund keek op van zijn bureau toen hij hen zag naderen. "Is het al tijd?" vroeg hij.
"Geen zorgen, de anderen zijn er nog niet," antwoordde Luca.
Ping! Hun telefoons piepten.
"Het is de groepsapp," zei Alexia terwijl ze op haar telefoon keek. "Ze rijden net door de poort."
"Nou, dit is een goed moment om te stoppen, laten we ze buiten opwachten," zei Edmund terwijl hij opstond van zijn bureau en de papieren die hij aan het doornemen was, opborg.
Met z'n drieën liepen ze naar buiten terwijl de andere vier aankwamen.
"Wat is er, squad?" zei Chris met een grijns terwijl hij en Thomas de bagage van zichzelf en hun partners uit Chris' Jeep haalden.
"Het is maar één weekend, waarom hebben jullie zoveel bagage?" vroeg Edmund sceptisch terwijl hij naar de jeep keek.
"Hé, Chris en ik hebben allebei alleen een rugzak meegenomen. Hazel en Tab daarentegen pakken in voor een apocalyps," antwoordde Thomas met een vermoeide blik en zijn handen in de lucht.
"En jij vergeet altijd iets!" verdedigde Tabatha zichzelf.
"Laten we de tortelduifjes eerst installeren voordat dit weekend verandert in relatietherapie, en ik denk dat niemand van ons dat wil," zei Alexia ongemakkelijk en liep toen richting het paleis.
Omdat Alexia en Luca eerder waren aangekomen dan de rest van de groep, gingen ze naar de woonkamer om met Edmund te wachten.
"Hoe gaat het met je?" vroeg Alexia terwijl ze naar Edmund keek.
Zuchtend liep hij naar de andere kant van de kamer om zichzelf een drankje in te schenken voordat hij antwoordde. "Het kon beter. Mam is op bezoek bij haar zus en Caspian is weg om koning te zijn, dus ik ben achtergebleven om voor het kasteel te zorgen." De tweeling gaf hem een meelevende blik. "Nou, wij zijn hier om je te helpen ontspannen," zei Luca. "Dat waardeer ik," zei Edmund. "Het is hard nodig."
Nadat ze hun spullen hadden uitgepakt, kwamen de koppels de kamer binnen. "Lijkt het jullie ook stiller dan normaal?" vroeg Thomas terwijl hij met zijn partner en de anderen de woonkamer binnenliep. "Dat komt omdat mijn broer er niet is. De rovers zijn in aantal toegenomen langs de grens, dus de meeste van de koninklijke wacht zijn met hem meegegaan om de situatie te beoordelen," zei Edmund.
"Ah," zei Thomas terwijl hij de puzzelstukjes in elkaar legde en naar de bar liep om zichzelf een drankje in te schenken.
"We hadden vorige week last van rovers. Pa maakt zich niet al te veel zorgen, maar neemt toch voorzorgsmaatregelen," zei Luca.
"Goed," zei Edmund. "We houden hun activiteiten in de gaten. Ze hebben nog niets gedaan om ons echt zorgen te maken, maar we willen wel voorbereid zijn." De mannen knikten instemmend.
"Laten we iets doen!" riep Hazel uit. "Ik heb de hele tijd in de auto gezeten en ik moet mijn energie kwijt!" zei ze.
"Is dat niet Chris' taak?" zei Luca met een veelbetekenende blik, waardoor de groep moest lachen. "Haal die gedachte uit je hoofd!" zei Hazel met een rood aangelopen gezicht. "Nou, hij heeft niet helemaal ongelijk," zei haar partner, waarna ze hem een tik op zijn arm gaf.
"Oké! Hier is het plan," zei Luca terwijl hij de leiding nam. "Iedereen gaat zich omkleden, we gaan vanavond uit!"
"Uit?" vroeg Alexia terwijl ze naar haar broer keek.
"We zijn allemaal kinderen van alfa's, wij mogen niet uit?" zei Tabatha vanaf de bank.
"Nou, vanavond gaan we ons gedragen als roekeloze tieners en eten, drinken en dansen. Bezwaar?" vroeg Luca terwijl hij de kamer rondkeek.
"Nee," zeiden ze in koor, glimlachen verschenen op hun gezichten.
"Oké, dan, Squad vertrekt over 20 minuten," verklaarde Luca terwijl hij in zijn handen klapte.
In twintig minuten waren ze omgekleed en reden ze het paleis uit in Edmund's Escalade. De meisjes droegen strakke mini-jurkjes en de mannen nette overhemden met broeken. Ze stopten bij een restaurant om hun avond te beginnen. Ieder nam de tijd om de anderen te vertellen wat ze hadden gedaan sinds de laatste keer dat ze elkaar zagen.
Na het eten stapten ze weer in de krappe Escalade en vonden een populaire club om te gaan dansen. Toen ze bij de deur aankwamen, hoefde de uitsmijter nauwelijks een blik op de groep te werpen voordat hij hen naar de VIP-sectie begeleidde. Eén alfa was goed voor de media-aandacht van een zaak, maar een hele groep en een prins? De eigenaren zouden door het dolle heen zijn.
De muziek was hypnotiserend en lokte de groep naar de dansvloer. Alexia danste afwisselend met Edmund en Luca. Ze nam een pauze om een drankje te halen aan de bar.
"Ik neem wel wat je aanbeveelt," zei Alexia tegen de barman, die knikte en haar drankje begon te maken.
"Wow," zei een stem achter haar. Ze draaide zich om en zag een man die haar van top tot teen bekeek. Hij was knap, maar had een arrogantie over zich die haar deed vermoeden dat hij waarschijnlijk een krijger was. "Je lijkt wel een engel die uit de hemel is gevallen," zei hij met een glimlach die haar waarschijnlijk moest doen smelten, maar haar in plaats daarvan afstootte. "Net als Lucifer," zei ze met een gemene glimlach voordat ze haar drankje pakte en terugkeerde naar haar vrienden, de man verbijsterd achterlatend.
"Wat zei je tegen die vent? Hij ziet er doodsbang uit," vroeg Edmund toen ze terug bij de groep was. Glimlachend antwoordde Alexia: "Oh, niets. Hopelijk denkt hij nu na over zijn leven of in ieder geval over zijn openingszin."
"Gemene vrouw," mompelde hij hoofdschuddend.
Ze begon weer te dansen, maar als ongebonden vrouw was ze een welkom teken voor klootzakken. Een man kwam achter haar staan op de dansvloer en legde zijn hand op haar heup. "Haal je hand weg voordat ik hem voor je verwijder," gromde ze. Hij lachte, maar voordat hij zijn lach kon afmaken, greep ze zijn arm en brak zijn pols. Hij stapte onmiddellijk achteruit, zijn pols vasthoudend. "Jij trut!" schreeuwde hij met woede in zijn ogen die snel veranderde in angst toen Luca, Edmund, Chris en Thomas achter haar stonden.
"Wat zei je?" zei Luca spottend, terwijl hij hem aanstaarde.
"Heeft je moeder je niet geleerd om geen vrouw aan te raken zonder haar toestemming?" vroeg Edmund, spelend met hem.
"I-ik b-ben z-zo sorry," stamelde hij. "V-alsjeblieft vergeef me?" zei hij terwijl hij Alexia met ogen zo groot als schoteltjes aankeek.
Ze wachtte. Staarde hem aan op een manier die hem deed beven. Na een minuut zei ze: "Ga en laat me je niet meer zien." Zodra de woorden haar mond verlieten, rende hij naar de uitgang.
"Nu is het pas echt een feest," zei Chris lachend.
Ze hervatten hun dansen onmiddellijk en vergaten het voorval compleet. Edmund nam Alexia's hand toen de DJ overschakelde naar een salsanummer. Ze wiegde haar heupen terwijl hij zijn voeten bewoog, verloren in de muziek.
Na een paar dansen pauzeerde ze voor nog een drankje. Dit keer gingen Tabatha en Hazel met haar mee.
"Vertel eens," begon Tab. "Was je teleurgesteld dat Edmund niet je partner was?" zei ze fluisterend zodat de jongens hen niet konden horen.
"Ja en nee," antwoordde ze aarzelend. "Ik bedoel... ik had graag mijn partner willen kennen en vrienden met hem willen zijn, maar onze relatie is altijd vriendschappelijk en niet romantisch geweest." Ze zei dit terwijl ze naar Edmund keek die met een andere vrouw op de dansvloer stond.
"Dat begrijp ik," zei Hazel instemmend. "Ik vraag me af wie jullie partners zijn... Ik stel me voor dat ze, gezien wie jullie zijn, zeker sterk zullen zijn. Ik wed dat we het ontdekken tijdens de leiderschapstraining." Zei ze zelfverzekerd.
"Ik ben het ermee eens en ik denk dat jouw partner sterk en knap zal zijn," zei Tabatha glimlachend naar Alexia.
"Daar drink ik op!" zei Alexia vrolijk terwijl de drie meisjes hun glazen tegen elkaar tikten.