Hoofdstuk 5
Toen Eric thuiskwam, was het chaos. Zijn broer, de Alpha, schreeuwde bevelen naar verschillende roedelleden. Zijn vrouw zat huilend in de hoek en zijn dochter was nergens te bekennen.
Hij keek naar zijn broer. Hij had plannen voor dat kleine kreng en nu zijn ze allemaal in duigen. Om nog maar te zwijgen over de gevolgen als ze haar mond voorbij zou praten tegen de juiste mensen.
Hij maakte zich echter niet al te veel zorgen over haar gepraat. Aan wie zou ze het moeten vertellen? Ze kent niemand.
Niemand in de roedel zou haar helpen. Dus hoe is ze ontsnapt en waar verbergt dat kleine reservewiel zich? Eén ding is zeker, als hij haar vindt, zijn haar dagen als reserve voorbij.
Op dat moment kwam Lily binnen. Ze liep direct naar de Alpha. Zucht, hij wist dat zijn broer regelmatig met zijn dochter naar bed ging. Hij wist niet hoe dat zou eindigen, maar als het nog veel langer doorging, zou hij er zelf een einde aan maken.
"Alpha, ik heb haar nergens gevonden. Maar ik heb wel ontdekt waar ze werkte en ze vertelden me dat ze haar dienst vroegtijdig beëindigde en met een man vertrok. De naam van het hotel is Ridgewood Inn, ze werd regelmatig betaald en niemand van ons wist het."
Alpha Michael liet een woedende grom horen. "Ridgewood is waar we die waardeloze spion hebben achtergelaten. Je denkt toch niet dat ze elkaar kenden? Misschien heeft hij op de een of andere manier ontdekt uit welke familie ze komt en besloten haar mee te nemen."
Alpha Michael was woedend. Zijn plannen voor dat meisje zouden hem veel geld opleveren. Maagdelijke weerwolven waren tegenwoordig zeldzaam, en zodra hij er een in het vizier had, werd ze geclaimd en als gebruikte goederen verkocht. Hij moet dat kleine kreng terugkrijgen. Zelfs als ze nu een gebruikt goed is, weet hij zeker dat hij een andere manier kan vinden om haar geld te laten opleveren.
Hij was zich er al van bewust dat zijn roedel onderzocht werd, maar zoals altijd zouden die idioten niets vinden, of ze konden worden omgekocht. Er was altijd minstens één corrupte smeerlap in elke groep.
Hoe dan ook, ik wil dat kleine kreng terug en opgesloten in mijn roedelhuis. Zodra ze daar is, zal ze nooit meer vertrekken. Als ze nog maagd is, gaat hij haar aan de hoogste bieder verkopen. Als ze niet meer puur is, kan hij wel wat plezier hebben met zijn nichtje. Alsof hij niet al genoeg plezier heeft gehad met haar zus.
Op dat moment kwam een van zijn handhavers binnenrennen. "We hebben een achternaam, Alpha, het is MacPatton."
"Heb je de tracking tracer op haar al geactiveerd?" Michael voelde soms dat hij niets anders dan idioten als roedelleden had.
"Ja, hij piept op een afstand van minstens 430 mijl ten noorden van ons. De GPS zal binnen het uur operationeel zijn."
Dus het kleine kreng heeft toch een manier gevonden om te ontsnappen, maar niet voor lang. Binnenkort zal hij haar terug hebben en haar laten betreuren dat ze ooit dacht te vertrekken. Binnenkort.
Duncan zat in een stoel in het roedelziekenhuis, wachtend om te horen wat de dokter over haar gezondheid te zeggen had. Hij dacht dat het een snelle controle zou zijn, maar hij wachtte nu al twee uur. Net toen hij naar binnen wilde gaan om te controleren of alles in orde was, kwam de verpleegster naar buiten om Duncan te vragen haar te volgen.
Hij dacht dat hij Adira zou zien, maar in plaats daarvan bracht ze hem naar het kantoor van de dokter. Hij begon zich zorgen te maken toen hij ging zitten, denkend aan alle redenen waarom hij daar was, en geen van hen was goed.
De dokter keek naar het bezorgde gezicht van zijn Alpha. "Het spijt me dat ik u heb laten wachten, we moesten allerlei tests uitvoeren omdat ze nog nooit een controle heeft gehad. Ik heb u hierheen geroepen vanwege de aard van mijn bevindingen. De jonge dame heeft veel meegemaakt, ze is ondergewicht en heeft verschillende botten die gebroken zijn geweest maar niet goed zijn genezen."
"Het meest verontrustende wat we vonden was dit," hij overhandigde Duncan een kleine doorzichtige container met een klein apparaat erin. "Dat was geïmplanteerd in de achterkant van haar nek. Het is een tracking device."
"Om nog maar te zwijgen van alle littekens op haar lichaam, haar wolf zou die zonder littekens moeten hebben genezen. Dat vertelt me twee dingen, of haar wolf is gewoon te zwak of ze hebben haar alsem gegeven om haar zwak te maken."
"Ze is een vastberaden jonge dame, maar ze kan tekenen van PTSS gaan vertonen. Hoe erg het zal worden, is op dit moment onbekend. We weten het pas als ze symptomen begint te vertonen, dus het is een kwestie van afwachten."
"Dat gezegd hebbende, dit is wat ik wil dat er gebeurt. Ten eerste moet ze eten, niet alleen junkfood maar ook echt voedsel. Ik wil dat ze drie keer per dag eet met tussendoortjes. Ook geef ik haar vitamines mee en een lotion voor haar littekens die twee keer per dag moet worden aangebracht gedurende twee weken, dit zou moeten helpen om ze soepeler te maken zodat ze minder stijf is."
Hij overhandigde Duncan nog een flesje. "Deze zijn voor als ze een paniekaanval krijgt, ze werken snel. Als ze wil, kan ik haar ook in contact brengen met onze pack-psycholoog. Zij heeft andere methoden om haar te helpen omgaan met alles. Ik wil je ook vertellen dat als jullie een paar waren, je haar veel meer zou kunnen helpen met de band. Maar het is het beste als je haar in haar eigen tempo laat gaan."
Duncan was woedend, wat hadden die varkens haar aangedaan, hoeveel had ze moeten doorstaan? Hij zou ervoor zorgen dat ze nergens mee wegkomen. Als het moet, zal hij het hele pack uitroeien en met hen afrekenen.
"Volg me nu en ik breng je naar haar, zodat jullie naar huis kunnen. Ook moeten we haar misschien terug laten komen om botten te resetten die niet goed genezen. Ik denk dat het ook goed is als ze wat vaker transformeert en gaat rennen, niet meteen lange afstanden, begin rustig en bouw het op. Sommige bloedtesten komen pas over een paar dagen terug, ik laat het je weten als er iets zorgwekkends tussen zit."
"Oh, nog iets. Dit weten we niet zeker, maar ik wilde dat je weet dat als wolvinnen worden misbruikt, hun systeem soms uit balans raakt. Ze kan binnenkort loops worden."
Toen ze stopten in de gang, stonden ze voor Adira's onderzoekskamer. De dokter gebaarde dat hij naar binnen kon gaan terwijl hij verder de gang afliep.
Duncan gluurde eerst een beetje door de deur, wat hij zag maakte hem razend. Hij mindlinkte Marco om NU naar het pack-ziekenhuis te komen!
Duncan ijsbeerde buiten de deur van de onderzoekskamer terwijl Marco naar hem toe kwam rennen. Marco keek naar zijn vriend en wist dat hij niet blij zou zijn met wat er ging komen. Maar eerst moest hij hem kalmeren voordat hij dingen begon te vernielen.
Adira was aangekleed en wachtte tot Duncan haar kwam ophalen. Iedereen was aardig, maar ze had een hekel aan ziekenhuizen, vooral vanwege de geur. Ze vroeg zich af waarom het zo lang duurde voordat hij haar kwam halen. Er hing een grote spiegel aan de muur en ze bekeek zichzelf. Je zou niet weten dat zij het was, zelfs niet als je de voor- en nafoto's zou vergelijken.
In eerste instantie wilde Adira alleen maar hier weg en doorgaan met haar oorspronkelijke plan. Nu besloot ze dat ze het misschien even zou proberen. Haar partner is echt aardig en een lust voor het oog, zijn geur maakt haar gek, en hij lijkt ook een echt goede kerel. Ze kan hem nog niet te veel vertrouwen, ze herinnerde zich de laatste les die ze leerde door een schijnbaar goede kerel te vertrouwen. Dat zal nooit meer gebeuren, nooit meer.
Duncan liet Marco het volgapparaat zien en hij vloekte enkele lange scheldwoorden. "Met wie hebben we hier in godsnaam te maken?"
"Ik heb een idee, Marco, maar nog niets concreets. Ik heb een klus voor je, ik wil dat je deze tracker verder naar het noorden brengt, zo'n driehonderd kilometer, kun je dat doen op je motor?"
"Ja, het wordt een koude rit, maar ik kan er snel zijn. Waar moet ik het heenbrengen?"
"Je gaat naar het gebied van de Cold Mountain pack. Je ontmoet daar een oude vriend van me uit het leger, hij weet wat hij ermee moet doen. Zijn naam is Jack, hij is een weerbeer."
Met dat gezegd nam Marco de tracker en rende het ziekenhuis uit. Door die tracker zo ver mogelijk weg te brengen, laten ze die idioten maar eens proberen in het territorium van de weerberen te komen, en kijken hoe ver ze komen.