Hoofdstuk 8
In het Smith Landhuis was Emily de bedienden aan het commanderen, ervoor zorgend dat ze elke herinnering aan Rachel uitwisten: de lakens waarop ze had geslapen, de slippers waarin ze had geschuifeld, de schort die ze had gedragen, zelfs de kommen en vorken die ze had gebruikt. Alles moest weg.
Michael kwam binnen met een frons. "Wat ben je aan het doen?"
Emily reageerde geïrriteerd, "Waarom Rachels spullen bewaren? Mandy wordt binnenkort deel van de familie." Ze voegde er snel aan toe, "Michael, je hebt toch van haar gescheiden? Ze verdient geen cent van je zuurverdiende geld!"
Michael bleef kalm en zei, "Ze heeft nergens om gevraagd."
Emily snoof, duidelijk sceptisch. "Geen sprake van! Ze is blut, dus ze gaat de scheiding uitmelken voor wat het waard is. Hoe anders zou ze haar affaire financieren?"
Denkend aan Rachel en Robert, raakte Michael geïrriteerd en wilde hij niet langer met Emily praten. Hij vroeg David om de scheidingspapieren te halen om haar te laten zien.
Boven zat Mandy ontspannen bij het raam met een boek. Ze keek op en glimlachte lief. "Je bent terug."
Michael zag haar kalme glimlach en zijn irritatie begon te vervagen. "Voel je je al beter?" vroeg hij.
"Niet slecht. Het is hier behoorlijk saai, dus ik heb een boek gepakt om de tijd te doden." Mandy legde het boek neer, stond op en omhelsde hem van achteren. "Michael, heb je spijt van de scheiding?"
Michael's stem werd koud. "Wat is er om spijt van te hebben? Ik hield niet van haar, en zij bedroog als eerste."
Mandy voelde een golf van geluk. Hij draaide zich om en omhelsde haar, zijn stem verzachtend. "Laten we niet meer over Rachel praten. Het belangrijkste is je gezondheid. Volgende maand geeft meneer Brown een feest voor jou, dus je moet snel beter worden."
Mandy knipperde en glimlachte. "Begrepen."
Nadat Michael was vertrokken, belde ze de butler van de familie Brown. "Juffrouw Brown, wat kan ik voor u doen?"
Mandy zei, "Vertel mijn vader over dat Rachel me met haar auto heeft aangereden. Je weet hoe je het moet brengen, toch?"
De butler antwoordde, "Ja, juffrouw Brown."
Na het ophangen keek Mandy naar een cactus op de vensterbank en glimlachte gemeen.
Michael kwam terug op kantoor en riep David binnen. "Hoe staat het met de 'Azure Heart'?"
David antwoordde respectvol, "Meneer Smith, het personeel in Evergreenia zei dat het over ongeveer een week wordt ingevlogen."
De 'Azure Heart' ketting was een beroemd stuk van de internationale meester K, en er was er maar één in het hele land. Het kostte een fortuin. David wist dat Michael er flink voor had uitgegeven om Mandy ten huwelijk te vragen op het feest van de familie Brown.
David kon niet anders dan aan Rachel denken. Michael had Rachel nooit cadeaus gegeven, zelfs geen bloemen, laat staan een dure ketting. Ooit had Rachel lunch gebracht om Michael op kantoor te bezoeken, maar hij stuurde haar weg, waardoor ze een lachertje werd. Iedereen wist dat Michael niet om Rachel gaf. Ze kwam nog een paar keer, maar werd altijd door de receptioniste weggestuurd.
David zuchtte inwendig, 'Meneer Smith is veel aardiger voor juffrouw Brown dan hij ooit voor mevrouw Smith was.'
Michael knikte alleen maar en ging verder met zijn papierwerk.
Toen kwam er een telefoontje binnen. Michael keek ernaar en zag dat het van een vriend was, dus nam hij op. "Wat is er?"
Een jonge mannenstem klonk door de telefoon, "Michael, kijk eens naar de laatste krantenkop online."
Michael, verbaasd, opende zijn telefoon en keek. Hij was meteen verbijsterd.
Het was een foto van Rachel en Robert die er intiem uitzagen, de een met het hoofd naar beneden en de ander met het gezicht omhoog, alsof ze vanuit de hoek aan het zoenen waren.
De vette rode kop luidde: #Schokkend! CEO van Smith Groep gedwongen tot scheiding, vrouw verliefd op model.