Hoofdstuk 7
Caroline's gezicht vertrok meteen.
Ryan, altijd de gevoelige, vroeg bezorgd, "Mam, wat is er aan de hand?"
Caroline kwam weer bij zinnen en dwong zichzelf tot een glimlach. "Oh, niets, gewoon een beetje uitgeput."
Sarah, die het doorhad, zei snel, "Sorry dat ik je heb opgejaagd. De reis moet slopend zijn geweest."
Caroline antwoordde, "Geeft niet, het gaat wel. Sarah, kun jij even op de kinderen letten? Ik moet me snel omkleden."
Sarah knikte, haalde wat snacks tevoorschijn en riep de kinderen om te komen eten.
Sophie's ogen lichtten op bij het zien van het eten. Ze ging pas goed zitten toen Ryan haar trok. "Dank je, Sarah."
Ryan gaf Sophie wat eten en keek toen serieus naar Sarah. "Sarah, kun je ons een plezier doen?"
Sarah, verrast door Ryan's serieuze toon, ging rechtop zitten. "Wat is er? Als ik kan helpen, doe ik dat."
"Sarah, kun je ons helpen een baantje te vinden dat kinderen kunnen doen?"
"Een baantje?" Sarah was even van haar stuk gebracht. "Waarom? Jullie zijn nog zo jong."
Sophie, met haar mond vol, stak haar kleine hand op. "Mama is te moe. Ryan en ik willen een baantje vinden om wat geld te verdienen en haar te helpen."
Sarah was ontroerd en tegelijkertijd gebroken. Deze kinderen, nog geen vijf jaar oud, dachten al aan het helpen van Caroline.
"Nou, een baantje vinden is niet moeilijk. Met jullie schattige gezichtjes kunnen jullie makkelijk bij een bureau tekenen, beroemde kindsterren worden, veel reclames doen en flink wat geld verdienen."
Hoe meer Sarah praatte, hoe meer de ogen van de kinderen glinsterden. Maar toen klonk er een vrouwelijke stem van achteren. "Geen denken aan, je kunt de kinderen niet laten werken voor geld."
De gezichten van de kinderen vielen toen ze Caroline zagen en keken hoopvol naar Sarah.
Sarah probeerde haar te overtuigen, "Caroline, veel kinderen beginnen tegenwoordig vroeg aan hun carrière. Als ze nu in de showbizz stappen, is dat geweldig voor hun toekomst."
Caroline wilde er niets van weten. De kinderen waren nog jong, en de entertainmentwereld was een chaos. Ze wilde niet dat ze te vroeg met volwassen zaken te maken kregen.
Caroline liep naar hen toe, tilde beide kinderen op en omhelsde ze stevig. "Ik weet dat jullie willen helpen, maar jullie zijn nog kinderen. Ik regel het wel."
"Maar je wilt duidelijk niet naar de auditie," mompelde Ryan, zijn woorden raakten Caroline diep.
Caroline besefte dat Ryan haar stemming had opgepikt. Ze woelde door zijn haar. "Ik ben niet boos, ik dacht gewoon aan iets."
Ze had haar besluit genomen. Ze zou naar de auditie gaan, de rol van de tweede vrouwelijke hoofdrolspeler bemachtigen, wat geld verdienen en het voor zichzelf doen. Nu ze terug was, kon ze Roxanne en de anderen niet voor altijd ontwijken.