Hoofdstuk 1
Alle gelukkige families lijken op elkaar; elke ongelukkige familie is op haar eigen manier ongelukkig.
Caroline's familie is een van de talloze ongelukkige families.
Haar vader bedroog haar moeder en sliep met een andere vrouw.
Niet alleen dat, maar haar vader samenspande ook met zijn minnares om haar moeder te kwellen.
Niet in staat de vernedering te verdragen, koos haar moeder ervoor om van haar vader te scheiden. De minnares nam toen moeiteloos haar plaats in en werd Caroline's stiefmoeder.
De stiefmoeder schonk Caroline's vader nog een dochter, genaamd Roxanne Campbell.
Caroline's moeder, gebroken door het verraad, werd ziek en had geld nodig voor behandeling.
Echter, Caroline's vader weigerde te helpen en wilde niet betalen voor de medische kosten van haar moeder.
Om geld te krijgen voor de behandeling van haar moeder, had Caroline geen andere keuze dan hulp te zoeken bij Roxanne.
Maar Roxanne was een kwaadaardige vrouw die extreem jaloers was op Caroline's schoonheid en altijd een kans had willen vinden om haar te schaden, net zoals haar eigen moeder Caroline's moeder had geschaad.
Deze keer kreeg Roxanne eindelijk haar kans om Caroline te kwellen en zou die natuurlijk niet laten schieten.
Roxanne stemde ermee in Caroline te helpen, maar op één voorwaarde: Caroline moest een smerige transactie met haar aangaan.
De voorwaarden van deze smerige transactie waren dat Caroline haar maagdelijkheid moest opgeven en met een oude en lelijke man moest slapen.
Zolang Caroline dit deed, zou Roxanne bereid zijn te betalen voor de behandeling van Caroline's moeder.
Caroline was aanvankelijk erg in conflict.
Ze was nog maagd; hoe kon ze haar maagdelijkheid aan een volslagen vreemde geven?
Maar Caroline had geen keuze.
Als ze het niet deed, zou ze het geld voor de behandeling van haar moeder niet hebben, en zou haar moeder sterven.
Haar moeder was de persoon die haar het meest liefhad in deze wereld, en Caroline kon niet zomaar toekijken terwijl haar moeder stierf aan ziekte!
Om het leven van haar moeder te redden, had Caroline geen andere keuze dan akkoord te gaan met deze smerige transactie.
Toen Caroline instemde met de deal, vertrok er een kwaadaardige glimlach op Roxanne's gezicht: "Dat is juist, alleen door gehoorzaam naar me te luisteren kan je moeder overleven!"
Twee uur later, in Luxe Haven Resort, werd Caroline door Roxanne in een pikdonkere kamer geduwd.
In de duisternis dook een beestachtige man, naar verluidt Colin Frank, op haar af.
Vanwege de duisternis kon Caroline niet zien hoe de man eruitzag. Ze wist alleen dat hij als een uitgehongerde wolf was, die haar lichaam hartstochtelijk kuste en haar kleren van haar lijf scheurde...
Caroline verdroeg de pijn, hopend dat het snel voorbij zou zijn. Maar het voelde als een eindeloze afgrond, die haar constant naar beneden trok...
In de kamer ernaast scrolde Roxanne ontspannen op haar telefoon.
'Colin, op zijn vijftigste, heeft nog steeds zo'n energie.' Roxanne voelde een golf van voldoening bij de gedachte aan de pure en lieve Caroline die seks met hem had.
Bovendien was Colin de hoofdregisseur van de grote serie "Thunder", en hij had duidelijk gemaakt dat als Roxanne met hem naar bed ging, de hoofdrol van haar zou zijn. Maar Roxanne wilde niets te maken hebben met de glibberige en walgelijke Colin. Caroline in haar plaats sturen was de beste optie.
Toen de dageraad naderde, wist Caroline eindelijk te ontsnappen en strompelde ze de volgende kamer in. Caroline's ogen waren bloeddoorlopen en ze stond daar, haar lichaam trilde nog steeds oncontroleerbaar. "Geef me het geld."
Roxanne keek Caroline van top tot teen aan, snoof en gooide haar een kaart toe. "Je houdt dit maar beter geheim, anders kun je een nare kant van me verwachten."
Met die woorden verliet Roxanne de kamer en ging de volgende binnen, waar ze op bed ging liggen. Ze bereidde zich voor en stootte toen de man naast haar aan. "Ik ben al van jou, dus je moet je belofte nakomen."
In het schemerige licht ging Nathan Kennedy rechtop zitten. "Ik zal verantwoordelijkheid voor je nemen. Bedankt dat je me hebt gered."
Nathan's stem was diep en magnetisch. Roxanne realiseerde zich meteen dat hij Colin niet was. Ze reikte uit en knipte het nachtlampje aan. Nathan had een geweldig postuur en een knap gezicht. Bij nader inzien moest Roxanne bijna gillen. Nathan was de derde zoon van de Kennedy-familie, de grootste familie in Aurora City. Hij had daar veel macht en invloed.
Roxanne sloeg een hand voor haar mond en probeerde er onschuldig uit te zien. "Dit is mijn eerste keer, weet je. Je moet verantwoordelijkheid voor me nemen."
Nathan's wenkbrauwen bewogen een beetje, toen gaf hij haar een visitekaartje. "Natuurlijk, je kunt krijgen wat je maar wilt."
Daarmee liep hij de kamer uit.
Zodra de deur dichtviel, sprong Roxanne op en kuste dat gouden visitekaartje alsof het een winnend lot was. "Dit is geweldig!"
Caroline rende naar de dichtstbijzijnde geldautomaat. Toen ze het saldo van $150.000 zag, slaakte ze een enorme zucht van verlichting.
Met de kaart in haar hand hield ze een taxi aan en spoedde zich naar het ziekenhuis. Maar toen ze bij Daisy's kamer aankwam, was het bed leeg.
Caroline greep een verpleegster vast. "Hé, waar is de patiënt van bed 203?"
De verpleegster keek op en fronste. "Jij bent haar dochter, toch? Waar was je gisteravond? We hebben geprobeerd je te bereiken. Ze is overleden, en je was er niet eens."
Caroline's gedachten werden blanco. "Wat bedoel je?"
De verpleegster keek geïrriteerd en ontweek Caroline's wanhopige greep. "Ze is om 2:15 uur overleden, ondanks onze inspanningen."
"Mijn moeder was gisteren nog in orde. Je liegt! Je moet liegen," mompelde Caroline, met lege ogen. "Onmogelijk."
Plots herinnerde Caroline zich iets en begon haar tas door te spitten, spullen overal verspreidend totdat ze de bankkaart vond. "Mijn moeder had medische rekeningen, dus jullie hebben haar verborgen, toch? Ik heb nu geld. Ik zal betalen! Alsjeblieft, red haar."
De verpleegster keek naar de gebroken Caroline en zuchtte. "Je moet naar het mortuarium om het lichaam op te halen."
In een waas regelde Caroline Daisy's begrafenis en ging terug naar school. Ze praatte nauwelijks met iemand, staarde alleen maar naar haar telefoon en bekeek Daisy's foto's keer op keer.