CEO, Die Vrouw Die Nacht Was Je Ex-Vrouw!

Hoofdstuk 8 Ik zal niet scheiden

Rose zag de knappe James met de Ferrari achter hem, en ze voelde zich enorm trots. Alleen al de gedachte om met zo'n buitengewone man te zijn, maakte haar ervan overtuigd dat alle vrouwen haar zouden benijden.

Maar aan de buitenkant bleef ze kalm en nam gracieus de bloemen van James aan.

"James, ik wil je huwelijk niet verpesten en je minnares worden," zei Rose, terwijl ze zich met een meelijwekkende blik tegen hem aanleunde, "Bovendien zou je grootvader het niet goedkeuren als we samen zouden zijn."

James stelde haar zachtjes gerust, "Jij bent de eerste vrouw met wie ik ooit seks heb gehad, en je bent mijn enige."

Rose was verbijsterd.

Ze had niet verwacht dat de erfgenaam van zo'n rijke familie nog maagd zou zijn. Ze voelde zich ongelooflijk gelukkig.

Maar toen zette ze haar tanden op elkaar, denkend aan het feit dat James' eerste keer verspild was aan die stomme vrouw, Jessica.

Toch voelde ze zich heimelijk tevreden.

Omdat ze zelf geen maagd meer was, en als het niet voor Jessica was geweest, had ze misschien niet in staat geweest om James, de erfgenaam van een rijke familie, diep verliefd op haar te laten worden.

Maar Rose was ervan overtuigd dat zolang ze eenmaal met James naar bed kon gaan, ze hem die vrouw van die nacht zou laten vergeten en hem zou laten bezwijken voor haar.

Na jarenlang yoga te hebben beoefend, kon ze zelfs de moeilijkste houdingen aannemen. James, een onervaren maagd, zou zeker door haar in de ban raken.

Rose had een plan in gedachten, maar keerde snel terug naar haar meelijwekkende houding.

"James, je bent zo buitengewoon. Ik ben echt bang dat ik je niet verdien."

Rose greep haar borst en zei veelbetekenend, "James, jij bent mijn eerste man. Zelfs als ik niet met je kan trouwen, zal ik met niemand anders trouwen."

Terwijl de twee het gezellig hadden, ging James' telefoon dringend over.

'Jessica?'

Een flits van woede trok door zijn ogen.

Jessica had nog steeds het lef om hem te bellen.

"Hallo?" Zijn toon was lichtelijk kil.

Jessica zei: "James, over de scheiding, ik heb me bedacht."

James pauzeerde. Jessica was nog schaamtelozer dan hij had gedacht. Probeerde ze hem nu te chanteren?

James' toon was erg koud, en zelfs via de telefoon kon het mensen bang en ongemakkelijk maken.

"Wat bedoel je?"

"Kom eerst naar huis. We moeten praten."

Jessica hing op nadat ze dat had gezegd. Ze deed het expres. Toen ze James naast een andere vrouw zag staan, was ze niet zo grootmoedig als ze had gedacht.

Rose's gezicht veranderde ook. Ze had vaag gehoord dat James' vrouw, Jessica, geen scheiding meer wilde.

Als de twee elkaar de waarheid zouden vertellen en James erachter zou komen dat ze zich voordeed als iemand anders, kon ze in de problemen komen.

"Rose, ik moet eerst teruggaan," zei James eerlijk. Rose werd meteen bleek en greep zijn hand, "James, ik wil je niet delen met een andere vrouw. Ga alsjeblieft niet, oké?"

Toen James thuiskwam, was het al na elf uur.

De villa was spookachtig stil, met alleen een nachtlampje aan in de woonkamer.

Jessica zat op de bank, blijkbaar op hem te wachten.

James deed zijn jas uit en maakte zijn stropdas los. Hij zei ongeduldig, "Je stemt niet in met de scheiding. Prima, hoeveel wil je?"

Hij dacht dat ze gewoon meer geld wilde.

Jessica's stem was schor toen ze sprak, "James, is het vanwege die vrouw dat je van me wilt scheiden?"

James' uitdrukking veranderde lichtjes maar werd snel weer kalm.

Hij wilde het niet meer voor haar verbergen, noch voelde hij de behoefte daartoe.

"Ja, ik ben haar een verklaring verschuldigd." gaf James eerlijk toe.

Jessica glimlachte bitter. Ze was niet bereid het te accepteren. Ze had hem als eerste gekend en was altijd aan zijn zijde geweest. Hoe lang kende hij die vrouw al, en hij was al gefascineerd door haar?

"Ik ben bang dat ik van gedachten ben veranderd. Ik zal niet van je scheiden tenzij ik dood ben."

James fronste lichtjes zijn wenkbrauwen en zei kil, "Bedreig je me?"

Jessica's toon was licht maar heel vastberaden, "Ja, je kunt mijn lijk aan je grootvader geven. Ik zal altijd van jou zijn."

James wreef over zijn voorhoofd, onderdrukte zijn woede en klemde zijn tanden op elkaar, "Wat wil je dan?"

"Ik zal niet van je scheiden." Jessica gooide deze zin eruit en liep richting de slaapkamer.

Ze huilde op het moment dat ze zich omdraaide.

Twee volle jaren had ze gewacht tot hij naar haar zou omkijken.

Haar moeder had haar voor haar dood verteld dat de meeste koppels na verloop van tijd gevoelens voor elkaar ontwikkelden na hun huwelijk.

Liefde op het eerste gezicht was liefde, net als haar gevoelens voor James.