CEO, Die Vrouw Die Nacht Was Je Ex-Vrouw!

Hoofdstuk 7 Zijn date met de Meesteres

"Mevrouw Kelly, wat een mooie wagen!" plaagde Lily haar luchtig.

Jessica was geamuseerd door haar overdreven uitdrukking, maar een bekende figuur trok haar aandacht.

Onmiddellijk vernauwden Jessica's pupillen zich scherp.

Niet ver weg stond een luxe rode Ferrari langs de weg geparkeerd. James maakte lui de knopen van zijn overhemd los, met zijn colbert nonchalant over zijn schouder gedrapeerd.

Hij hield een boeket rode rozen vast. De felrode kleur was net zo opvallend als bloed.

Daarna liep hij het Ocean City Tower binnen.

Het was duidelijk dat hij direct na zijn werk was gekomen. James was altijd een serieus persoon, een workaholic, en ze had nooit iemand gekend die belangrijker voor hem was dan zijn werk.

En toch had hij bloemen meegenomen in een heel romantisch gebaar.

Dus het was niet dat hij geen romantiek begreep; hij wilde gewoon niet romantisch zijn met haar.

Jessica's ogen werden pijnlijk geprikkeld door het zien van die rozen. In twee jaar huwelijk had hij haar nooit rozen gegeven.

Ze balde haar vuisten, tranen welden op in haar ogen.

Na even aarzelen volgde ze hem, zich verloren voelend.

Na zo lang met hem getrouwd te zijn, had Jessica vermoed dat hij een andere vrouw in zijn hart had, maar ze had haar nooit gezien.

Jessica dacht: 'Ga ik haar eindelijk zien deze keer? Wat dat boeket rozen betreft, dat moet voor die vrouw zijn, toch?'

Jessica's hart deed pijn. Haar hartslag versnelde alsof haar hart uit haar borst zou springen.

Ze was enorm nerveus. Ze wilde weten wie de vrouw was, maar ze was ook bang dat als ze haar eenmaal zag, ze nog wanhopiger zou worden!

Eindelijk zag Jessica de vrouw in een lange witte jurk, met lang haar tot aan haar taille. Ze glimlachte lichtjes, zowel intellectueel als mooi.

Ze had een zachte en vriendelijke glimlach, en ze sprak welbespraakt.

En in haar handen hield ze de rozen die James haar net had gegeven.

Jessica voelde een gezoem in haar oren; haar zicht werd donkerder, en ze moest op haar tanden bijten om haar evenwicht te bewaren.

Haar blik viel op James.

Helaas zag hij haar niet omdat al zijn aandacht op die vrouw gericht was.

Ze had die zachte glimlach nog nooit eerder op zijn lippen gezien.

Jessica balde haar vuisten stevig, terwijl ze de drang onderdrukte om naar hen toe te rennen en hen te ondervragen.

Haar hart deed steeds meer pijn, en voordat ze het wist, was haar gezicht al bedekt met tranen.