




Hoofdstuk 4 Verraden door familie
Jessica, die haar innerlijke verdriet probeerde te verbergen, antwoordde bits, "Waarom niet?"
Joan, die er net zo paniekerig en uitdrukkingsloos uitzag, zei, "Jessica, je hebt ons niet eens verteld dat je zou komen."
Jessica liep stap voor stap naar hen toe.
Met de schuldige blikken op hun gezichten had ze een goed idee wie haar vanavond naar een plek als de Skyline Club had gestuurd.
Bij de gedachte aan hoe haar maagdelijkheid onverklaarbaar was vernietigd, werd Jessica erg boos.
Ze was meer dan twintig jaar gehoorzaam geweest, in de veronderstelling dat brave kinderen beloond zouden worden.
Maar ze eindigde zo.
Vanaf nu zou ze niet meer gehoorzaam zijn.
Jessica deed een paar stappen naar voren en sloeg Joan hard in haar gezicht.
Pearl gilde onmiddellijk van woede, "Jessica, hoe durf je mijn moeder te slaan? Ik roep oma en papa er meteen bij, wacht maar!"
Jessica greep Pearl's pols en trok haar terug.
Iedereen dacht dat ze zwak, zachtaardig en deugdzaam was, maar het was allemaal een act.
Ze was vriendelijk.
Maar anderen konden haar niet kwetsen omdat ze vriendelijk was.
Jessica's ogen straalden een somber licht uit, en voor het eerst voelden Pearl en haar moeder dat de Jessica voor hen zo onbekend was.
In hun herinnering durfde Jessica nooit tegen hen in te gaan, laat staan een hand op hen te leggen.
Zo lang hadden ze altijd met haar gespeeld alsof ze een hond was.
Jessica zei vastberaden, woord voor woord, "Roep iedereen maar. Het voorval van vanavond kan met alle bewakingsbeelden van de Skyline Club worden gecontroleerd. Als papa erachter komt wat er vanavond is gebeurd, kijk dan maar of hij jullie levend vilt!"
Joan en Pearl's gezichten veranderden, ook bang dat John erachter zou komen wat er vanavond was gebeurd.
Tenslotte, toen John scheidde van zijn ex-vrouw, was Jessica nog jong en het was bekend dat ze gepest werd op de middelbare school en depressief was.
Hij had zich altijd schuldig gevoeld tegenover Jessica en gaf haar meer voorrang.
Bovendien was dit geen kleinigheid.
Als het echt zou escaleren, zouden Joan en Pearl ook in de problemen komen!
Tegen die tijd zou John hen misschien in woede eruit schoppen, en hoe zouden ze dan overleven?
Jessica zag hun schuldgevoel en paniek.
Ze smeet Pearl hard weg, waardoor ze op de grond viel. Ze was vandaag te moe, niet alleen fysiek maar ook mentaal uitgeput.
Jessica sleepte haar vermoeide lichaam naar boven.
"Als ik iets hoor over het voorval van vandaag, zitten we er samen in."
Joan hielp snel Pearl omhoog en staarde Jessica's rug na.
Pearl vroeg angstig, "Mam, waarom kwam Jessica zo snel terug? Is het de persoon die je hebt gevonden gelukt?"
"Uiteraard. Ik heb speciaal een zwerver gevonden die nog nooit met een vrouw was geweest. Denk je dat ze had kunnen ontsnappen?"
Joan lachte sinister en zei, "Heb je niet de sporen op Jessica's nek gezien net?"
Pearl vroeg plotseling bezorgd, "Dan moet Jessica ons haten. Zal ze echt de bewakingsbeelden controleren en papa hierover vertellen? Heb je niet gezien hoe ze ons net aankeek alsof ze ons wilde vermoorden!"
Joan zei rustig, "Waar ben je bang voor? Jessica is de schoondochter van de familie Kelly. Durft ze te spreken over het voorval van vandaag? Als ze dat doet, heeft ze dan nog enige waardigheid over? De familie Kelly zal haar ook niet sparen."
Jessica vluchtte de badkamer in en sloot de deur achter zich.
Ze zette de douche aan, koud water stroomde over haar naakte lichaam.