Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 97

Leopold leunde achterover in zijn stoel, ogen stevig dichtgeknepen.

Lydia was zo geschrokken dat ze nauwelijks durfde te ademen. Ze had hem nog nooit zo boos gezien.

Na een paar minuten kalmeerde Leopold een beetje en zei: "Ga jij maar. Ik moet naar kantoor."

"Oké, maar wat doen we met mevrouw Ne...