Hoofdstuk 3
Andrew keek donker voor zich uit terwijl hij met zijn handen achter zijn rug over het podium ijsbeerde, nog steeds vol woede.
"Meneer Wilson, wees niet boos. Ik zal het uit mijn hoofd leren voordat de les voorbij is!" Agnes trok haar nek in. Andrew was Leopold's leraar geweest, dus ze durfde hem niet verder uit te dagen.
Bij het horen hiervan kalmeerde Andrew's woede een beetje. Agnes was slim, maar had een hekel aan studeren. Zelfs als ze al haar andere vakken zou laten zakken, maakte het niet uit. Maar Andrew stond niet toe dat ze faalde in financiën!
"Als je nog een keer in mijn les slaapt, moeten Justin, Clara en Bella allemaal bij de vlaggenmast staan!" verklaarde Andrew, waardoor de drie genoemde studenten stilletjes kreunden.
Waarom moesten zij gestraft worden omdat Agnes in slaap viel?
Andrew wist dat Agnes loyaal was en haar vrienden niet zou laten lijden vanwege haar. Dat was een van haar goede eigenschappen.
Inderdaad, Agnes wierp Andrew een woedende blik toe. Niemand kwam aan haar vrienden!
"Begrepen, meneer Wilson! Geen dutjes meer." Ze plofte terug in haar stoel, pakte een pen en deed alsof ze aan het schrijven was, maar haar gedachten waren al mijlenver weg.
De bel ging.
De hele campus kwam tot leven terwijl Andrew met zijn leerboek de finance-klas verliet.
Een paar mensen verzamelden zich rond Agnes en begonnen te mopperen.
"Agnes, wat is het probleem van meneer Wilson? Wat is zijn spel?" klaagde Justin in zijn bruine jack. Werd Andrew boos op hen omdat hij Agnes niet kon straffen?
Hij stond op, torenhoog op 2 meter 10, de langste jongen van de klas. Hij was een goede vriend van Agnes, bekend om zijn loyaliteit en eerlijkheid!
"Agnes, alsjeblieft, slaap niet meer, ik smeek het je." Clara, met haar lange golvende haar, klampte zich half-grappend aan Agnes' arm vast.
Bella voegde eraan toe: "Agnes, je kunt me niet laten straffen!"
Agnes was al gestrest vanwege haar aanstaande scheiding en de kus met Leopold. Met al het lawaai om haar heen pakte ze geïrriteerd haar leerboeken in en keek naar de mensen voor haar, evenals enkele klasgenoten die het drama gadesloegen.
Agnes wilde er niet over praten!
Bella merkte haar ongeduld op en veranderde snel van onderwerp. "Jongens, Sunrise International Shopping Mall heeft vandaag een grote uitverkoop. Iemand geïnteresseerd?"
"Natuurlijk!" Bij de gedachte aan de lipstickkleur die ze op het oog had, klaarde Agnes' humeur meteen op. Ze stond op van haar stoel en sloeg brutaal een arm om Bella's nek.
Bella wist precies wat Agnes enthousiast maakte!
Agnes was een beetje een buitenbeentje. Ze kleedde zich meestal casual en droeg geen make-up als ze de deur uitging, misschien alleen wat cushion foundation. Maar ze hield van het verzamelen van lipsticks.
Sunrise International Winkelcentrum was Agnes' favoriete plek om rond te hangen. In tegenstelling tot andere winkelcentra was deze plek bijzonder.
Iedereen in Lumina City wist dat het winkelcentrum bestond uit zeven hoofdgebouwen, vernoemd naar de sterren van de Grote Beer.
De zeven gebouwen heetten Dubhe, Merak, Phecda, Megrez, Alioth, Mizar en Alkaid.
Wat het speciaal maakte, was dat de zeven hoofdgebouwen zeven heldere lichten hadden, die 's nachts, wanneer ze aangingen, de vorm van de Grote Beer vormden, als een spiegelbeeld van de sterrenhemel.
Sunrise International Winkelcentrum had de beroemdste lichtontwerper van het land ingehuurd om deze unieke verlichting te creëren. Wanneer de lichten 's avonds volledig aan waren, voelde het alsof je door een zee van sterren wandelde. Daarom was het de favoriete plek geworden voor jongeren om te daten.
Agnes, Bella en Clara liepen zelfverzekerd voorop, hun armen in elkaar gehaakt alsof ze de plek bezaten. Achter hen sjokten Justin en Jeremy, bijna tegen elkaar leunend, beladen met boodschappentassen en vermoeidheid.
Justin had er eindelijk genoeg van en tikte een van de meisjes op de schouder. "Dames, ik heb jullie nog nooit zo hard zien rennen voor een marathon. Hoe komt het dat jullie geen pauze nodig hebben tijdens het winkelen?"
Clara griste een van de tassen uit zijn hand en grijnsde. "Met jouw uithoudingsvermogen is dat lange lijf van jou verspild."
Agnes wees vooruit. "Zie je dat? Laatste winkel op de lijst."
Justin slaakte een dramatische zucht van opluchting en vouwde zijn handen samen. "Dank jullie wel, dames."
Bella zwaaide met haar nieuwe handtas als een trofee. "Geen probleem, het avondeten is straks voor mijn rekening!"
Justin fleurde meteen op. "Je hebt het gezegd!"
Het Alioth-gebouw draaide om eten, en de vijfde verdieping was het neusje van de zalm—super chic en hoogstaand.
"Overal behalve de vijfde verdieping van Alioth," verpletterde Bella Justin's dromen met één zin.
De vijfde verdieping was VIP-terrein, met een minimale bestedingsvereiste. Persoonlijke service, professionele koks, en als je geluk had, bereidde een Michelin-driesterrenkok je maaltijd.
Echter, in Lumina City waren er nog maar weinig mensen die zich zulke luxe maaltijden konden veroorloven.
Justin rolde met zijn ogen en stak zijn tong uit, alsof hij dood was. "Prima, alles onder de vijfde verdieping, mijn traktatie."
Iedereen lachte. Agnes klopte op zijn schouder. "We zijn er. Daar is een sofa; jullie kunnen even uitrusten."
De meisjes verdrongen zich bij de toonbank, druk pratend. De verkoopster zag de lippenstiftset in Agnes' hand en glimlachte. "Hallo, mevrouw. Deze set is onze bestseller, en het is de laatste. Als u hem leuk vindt, moet u hem nemen."
Agnes keek met een zwaar hart naar het prijskaartje: €26.000. Zou ze het doen?