Hoofdstuk 2
Terugkerend naar de welvarende villawijk in Lumina Stad, zag ze haar villa net zo donker als gewoonlijk en slaakte eindelijk een zucht van opluchting.
Het was echt een vals alarm. Misschien had Leopold niet gehoord dat Bella haar naam riep, noch haar herkend.
Zittend op de bank in de woonkamer, besefte Agnes dat ze te impulsief was geweest. Maar als ze een vrouw werd die Leopold haatte, zou dat de scheiding niet makkelijker maken?
Klas 22 van de Junior Economie en Management School aan de Universiteit van Lumina Stad bestond uit meer dan vijftig studenten, waarvan er zeker veertig via examens waren toegelaten en de rest door een flinke som te betalen.
De Universiteit van Lumina Stad, die consequent in de top drie staat, zelfs met Leopold als alumnus, maakte het een zeer gewilde instelling voor veel ambitieuze studenten.
Op dat moment schoof de oude professor Andrew Wilson zijn bril recht en keek boos naar de slaperige studenten beneden.
Andrew sloeg het leerboek op het bureau, waardoor veel studenten onmiddellijk wakker schrokken en rechtop gingen zitten.
Alleen Agnes, op de laatste rij bij de deur, gekleed in een witte casual jas, lag nog steeds te slapen op haar bureau.
Andrew keek rond in het klaslokaal, "Agnes!" Hoewel zijn haar grijs was, was zijn stem luid, waardoor de hele klas stil werd.
Alleen Agnes, die geroepen werd, sliep nog steeds, zich niet bewust van alle ogen op haar gericht.
"Agnes, Agnes!" Clara, het langharige meisje naast haar, trok zachtjes aan haar mouw.
Dat haalde haar eindelijk uit haar dutje. Agnes knipperde slaperig naar haar vriendin Clara, "Wat is er?"
Clara wees stiekem naar Andrew op het podium. Agnes volgde haar vinger en zag Andrew haar een vernietigende blik geven.
Agnes' slaperige brein werd snel wakker. Ze ging net als de andere studenten rechtop zitten.
Andrew was de vreemdste en strengste professor van de hele universiteit, zonder twijfel. En ze was betrapt op slapen in zijn les. Ze zat in de problemen!
Agnes opende ongemakkelijk haar boek en wierp een boze blik naar de klasgenoten die naar haar staarden.
Geschrokken keken ze snel weg en doken in hun leerboeken of staarden naar Andrew.
Agnes had een mysterieuze reputatie, en iedereen die een klas met haar deelde wist dat ze in wezen een probleemkind was.
Vechtpartijen, drinken, lessen overslaan—ze had het allemaal gedaan.
De Economie en Management School van de Universiteit van Lumina Stad was super streng. Geen geverfd haar, geen opvallende nagellakken, geen opzichtig sieraden.
Maar Agnes droeg haar lange lavendelkleurige paardenstaart en wijnrode nagels—niemand kon er iets aan doen.
De enige reden dat ze sinds het begin van het semester niet was weggestuurd, was haar machtige familieconnecties.
"Agnes, vertel me wat financiën is," zei Andrew streng, terwijl hij haar aankeek. Hij wist alles over haar achtergrond. Niet alleen was Kevin Thomas, Leopold's assistent, familie van hem, maar Leopold was ook zijn student. Toch zou Andrew haar niet laten ontsnappen!
Agnes stond langzaam op van haar stoel, niet vergetend om de goede student en klassenvoorzitter voor haar, Jeremy Martin, die ook haar vriend was, een duwtje te geven.
Jeremy begreep de hint, bladerde snel naar de juiste pagina in het leerboek, zette het rechtop en schoof een beetje naar links.
De inhoud van het leerboek stond recht voor haar. Agnes grijnsde, wat ervoor zorgde dat een stel jongens weer stiekem naar haar begon te kijken.
Agnes had een perfect gezicht, grote expressieve ogen, een hoge neusbrug en weelderige kersenlippen.
Haar figuur was precies goed, niet te dun, niet te mollig.
Als het niet voor haar slechte cijfers was, zou ze zeker het populairste meisje van de school zijn.
Agnes knipperde met haar ogen en begon te lezen uit Jeremy's leerboek, "Financiën gaat over verschillende vormen van kredietactiviteiten gecentreerd rond banken, en in..."
"Stop!" onderbrak Andrew haar boos.
Iedereens hart sloeg een slag over. Agnes keek naar Andrew, die haar aanstaarde, en lachte, "Meneer Wilson, heb ik het fout?"