Hoofdstuk 9 Ze wilde James niet meer zien
Emily droeg vandaag een rugloze jurk, en het eerste wat James opviel was haar gladde, delicate rug met de ruwe hand van een willekeurige man erop rustend.
Het contrast tussen haar gladde huid en zijn ruwe hand deed je afvragen hoe het moest voelen om die ruwe hand haar delicate rug te voelen kneden.
James kookte van woede.
Het was pas twee dagen geleden dat ze de scheidingspapieren had getekend, en ze was al met een andere man!
Had ze echt zo dringend een man nodig?
Dacht ze überhaupt aan het feit dat ze nog niet officieel gescheiden waren?
Wettelijk gezien was ze nog steeds zijn vrouw!
Sophia, die naast hem stond, slaakte plotseling een zachte kreet.
James kwam terug in de realiteit en realiseerde zich dat hij Sophia's taille te stevig vasthield, waardoor ze pijn had.
Hij liet haar snel los. "Sophia, het spijt me, ik deed je pijn."
"Het is oké, James. Zolang het van jou komt, maakt zelfs pijn me gelukkig," zei Sophia zachtjes terwijl ze tegen James' arm leunde.
Kijkend naar Sophia, die hem met bewondering aankeek, en dan naar Emily, die de scheidingspapieren pas twee dagen geleden had getekend en al met wie weet hoeveel mannen was, voelde James nog meer wrok tegenover Emily.
"Meneer Smith!" David, die met Emily stond te praten, zag James en zwaaide meteen vrolijk om hem te begroeten.
Emily's hart zonk toen ze zich omdraaide en James onmiddellijk bij de ingang van de feestzaal spotte.
Het maatpak maakte hem uitzonderlijk lang en recht, en zijn langdurige autoritaire aanwezigheid maakte het moeilijk voor iemand om hem te negeren.
Zijn foutloze gezicht liet zelfs de strengste critici sprakeloos, en maakte het onvergetelijk bij de eerste blik.
Door de jaren heen, hoewel James extreem koud was geweest tegen Emily, kon ze hem nog steeds niet vergeten of loslaten, vooral vanwege dat gezicht.
Geen wonder dat Sophia Emily als goede vriendin had verlaten en schaamteloos achter James was aangegaan.
Op dit moment droeg Sophia, die Emily's man had gestolen, een lichtroze V-hals jurk die haar taille accentueerde, en leunde zachtjes tegen James' arm.
'Wat een stelletje schoften!' Emily knarsetandde van haat.
"Emily, dit is meneer Smith, mijn belangrijke zakenpartner. Laat me je voorstellen." David, die Emily's uitdrukking niet opmerkte, sloeg opgewonden zijn arm om haar slanke taille en liep naar James toe.
James sloeg ook zijn arm om Sophia's taille en liep naar hen toe.
De vier stonden tegenover elkaar.
"Meneer Smith." David stak enthousiast zijn hand uit. "Uw date is erg mooi."
James staarde intens naar Emily, zijn blik scherp genoeg om David's hand van Emily's taille te snijden.
Bij het horen van David's woorden trok hij Sophia dichter naar zich toe en beantwoordde David's vraag terwijl hij naar Emily keek, "Nee, David, Sophia is niet zomaar mijn date." James glimlachte en kuste Sophia's voorhoofd. "Sophia is mijn verloofde. Ik laat nooit irrelevante vrouwen aan mijn zijde staan."
Buiten James' zicht boorden Emily's nagels zich diep in haar handpalm.
Na vijf jaar huwelijk had Emily altijd gedroomd om in het openbaar met James gezien te worden, zelfs al was het maar als zijn date, maar James had het nooit toegestaan.
Wat zei James destijds?
Hij zei dat hij zijn privéleven niet graag openbaar maakte.
Nu, zonder dat Sophia een woord hoefde te zeggen, kondigde James trots aan dat zij zijn verloofde was.
Van begin tot eind was Emily de "irrelevante persoon," zowel tijdens hun huwelijk als nu, na het ondertekenen van de scheidingspapieren en ze niets meer met hem te maken had.
Toen hij Emily's gezicht zag verbleken, bedaarde James' woede een beetje en glimlachte hij naar Sophia. "Sophia, dit is David, die een samenwerking met de Smith Group aan het onderhandelen is. Je zult hem in de toekomst waarschijnlijk vaak zien."
Betekende dat dat James Sophia altijd als zijn verloofde zou voorstellen aan zijn zakenpartners?
Sophia wierp Emily een zelfingenomen blik toe en glimlachte terwijl ze haar hand uitstak naar David. "David, aangenaam kennis te maken."
Na wat beleefdheden verschoof Sophia het onderwerp naar Emily. "Emily, sinds wanneer zijn jij en David samen? Een paar dagen geleden was je toch nog..."
Sophia leek zich te realiseren dat ze iets ongepasts had gezegd en sloeg snel haar hand voor haar mond.
Sophia verontschuldigde zich met een spijtige blik naar David, "David, ik bedoelde er niets mee. Ik wilde alleen zeggen dat ik Emily een paar dagen geleden zag, en ze ziet er nog net zo mooi uit als toen. David, je hebt een uitstekende smaak."
David ving Sophia's insinuatie over Emily die in slechts een paar dagen van man veranderde niet op, maar hij stemde volledig in met het compliment.
"Ik denk ook dat ik een uitstekende smaak heb. Emily is mijn godin. Ik geloof dat er niemand ter wereld is die mooier is dan Emily," zei David, terwijl hij Emily met ogen vol genegenheid aankeek.
James zag dit alles en zijn haat voor Emily werd dieper.
David, zich niet bewust van de spanning, vroeg enthousiast om James' mening, "Meneer Smith, bent u het daar niet mee eens?"
Godin?
Een godin die zomaar mensen schaadt en met talloze mannen slaapt in slechts een paar dagen?
James wierp Emily een koude blik toe en antwoordde, "David, sommige vrouwen zien er alleen aan de buitenkant goed uit en lijken aardig, maar pas na lange tijd merk je of ze echt godinnen zijn."
Emily probeerde zichzelf hard onder controle te houden en James niet voor iedereen te slaan.
'James, hoe kun je zo wreed zijn? Ik heb de scheidingspapieren al getekend en heb niets meer met je te maken, en toch wil je mijn reputatie nog steeds ruïneren voor mijn vrienden.' Emily's hart was gevuld met haat en pijn.
Ze was al genoeg teleurgesteld in James, maar ze had niet verwacht dat hij haar nog meer kon teleurstellen.
"Meneer Smith, het lijkt erop dat u vrouwen goed kent. Hoeveel vrouwen moest u kennen om tot die conclusie te komen? Of haat u alleen mij? Sorry, maar als ik u zie, word ik zo misselijk dat ik alles wat ik net heb gegeten wil uitspugen." Emily reageerde fel tegen James en wendde zich toen tot David. "Sorry, David, ik voel me niet goed. Ik moet een plek vinden om uit te rusten."
Daarmee draaide Emily zich om en liep weg, niet bereid om nog een moment langer tegenover James te staan.
Een luide knal klonk vanuit een hoek van de feestzaal, waardoor er chaos ontstond.