Onbereikbare Haar

Hoofdstuk 4 Veel plezier vanavond

Emily's familie was zo goed voor haar dat ze bang was dat als ze nog langer bleef, ze in tranen zou uitbarsten, en dat zou hen alleen maar meer zorgen baren.

De roze Porsche Panamera stopte voor een tattooshop.

Emily sprong uit de auto en liep naar binnen. "Harper, ik ben er."

"Emily, ik heb op je gewacht," zei een jonge vrouw in een strak topje, lichtblauwe rok en golvend haar toen ze naar buiten kwam.

Emily pauzeerde even. "Je wist dat ik zou gaan scheiden, nietwaar?"

Toen Emily met James trouwde, hadden haar familie en beste vriendin Harper haar ervoor gewaarschuwd.

Harper knikte. "In deze wereld is het makkelijk om een vrouw met liefde aan je te binden. Maar een man? De kans is klein. Ik heb het nog nooit zien werken."

Emily's hart deed pijn, maar Harper had gelijk.

Emily's ervaring had dit al bewezen.

"Laten we het er niet meer over hebben." Emily dwong een glimlach op haar gezicht. "Ik heb die klootzak al uit mijn leven geschopt. Nu moet ik het laatste spoor van hem van mijn lichaam verwijderen."

Terwijl ze praatten, liepen ze naar een chique kamer op de tweede verdieping.

De kamer had de gebruikelijke dingen zoals tafels, stoelen en banken, maar ook een smal bed, een volledige set tattoogereedschap en een Spider Lily-ontwerp dat Emily gisteravond had uitgekozen.

Vijf jaar geleden, de dag voordat ze met James trouwde, had Harper hier 'James' op haar borst getatoeëerd.

Nu moest ze het verwijderen, om alles van James uit haar wereld te wissen.

"Net als toen, geen verdoving," zei Emily terwijl ze op het bed ging liggen en haar ogen sloot.

Destijds had ze 'James' zonder verdoving op haar borst laten tatoeëren om haar liefde voor James te bewijzen en hem haar liefdesverklaring te tonen op hun huwelijksnacht wanneer hij haar zou uitkleden.

Helaas, in de vijf jaar van hun huwelijk, had James nooit de liefde met haar bedreven.

Gisteravond deed hij het wel, maar vooral om haar te vernederen, door haar hoofd constant naar zijn kruis te duwen. Hij had het woord op haar borst nooit gezien.

Nu wilde ze nog steeds geen verdoving, om de pijn te herinneren en dezelfde fout van het roekeloos liefhebben van een man te vermijden.

Met de laatste naald verscheen er een prachtige Spider Lily op Emily's borst, die het spoor van James volledig bedekte.

"Klaar!" Harper ruimde de tattoogereedschap op en hielp Emily van het bed. "Laten we gaan! We gaan vanavond naar het gemaskerd bal in Galaxy Club en ons helemaal uitleven."

Dit was wat Emily en Harper gisteravond hadden gepland.

De meeste mensen gingen 's nachts naar nachtclubs of bars om plezier te hebben, maar voor Emily en Harper was het gemaskerd bal in Galaxy Club de beste plek om los te gaan.

Daar droeg iedereen maskers om hun ware gezichten te verbergen en dansten ze vrijuit.

Als ze iemand ontmoetten die ze leuk vonden, konden ze naar boven gaan en doen wat ze wilden.

James stapte uit de lift in de ondergrondse parkeergarage van de Smith Group, gleed in de wachtende Rolls-Royce en zei tegen de chauffeur: "Naar Galaxy Club."

Hij had daar vanavond een sociale bijeenkomst.

In de danszaal op de begane grond van de Galaxy Club knalde de muziek en flitsten de lichten wild.

Emily, met een zilveren vossenmasker op, danste alsof er geen morgen was in de menigte.

Vanavond droeg ze een strakke rode korte top en een bijpassend ultrakort rokje, waarmee ze haar verleidelijke figuur liet zien.

Haar lange, slanke benen en smalle taille deden mensen watertanden.

Haar strakke rode top toonde haar diepe decolleté, waar een delicate rode bloemblad uit piepte, wat haar aantrekkingskracht vergrootte.

Veel mannen in de zaal stopten met wat ze aan het doen waren en richtten hun aandacht op Emily.

"Dat lichaam van die meid is waanzinnig. Alleen al de gedachte aan die benen om me heen maakt me opgewonden."

"Ik heb nog nooit een vrouw met zo'n perfect lichaam gezien."

"Het lijkt alsof er iets tussen haar borsten zit. Ik zal later kijken of ik het van dichterbij kan zien."

"Jij? Denk er niet eens aan. In deze stad verdient alleen een man zoals James een vrouw zoals zij."

Emily danste op de maat van de muziek, maar toen ze "James" hoorde, stopte ze en keek naar de man die had gesproken. Ze zei: "James? James is niets. De persoon die mij het minst verdient in deze wereld is James. Elke man in deze wereld kan met mij vrijen, behalve James. Vanavond ga ik hier een man vinden om deze prachtige nacht mee door te brengen."

Toen de mannen Emily's woorden hoorden, werden ze allemaal enthousiast, schreeuwend en duwend naar haar toe.

"Als ik met deze schoonheid kan vrijen, betekent dat dan niet dat ik beter ben dan James?"

"Schoonheid, kijk naar mij."

"Mij! Mij! Ik heb een eightpack! Hoe je ook wilt vrijen, welke positie je ook leuk vindt, ik kan je tevreden stellen."

"Ik ben de meest uithoudende. Als je mij kiest, garandeer ik dat je deze nacht nooit zult vergeten."

"Waarom vechten? Kunnen we deze mooie dame niet allemaal vergezellen vanavond?"

De woorden in de danszaal werden steeds vulgairder.

Emily voelde zich een beetje misselijk, maar schudde het snel van zich af.

Ze dacht: 'Het leven is kort, toch? Moeten we er niet ten volle van genieten? Zo niet, voor wie zou ik mijn lichaam bewaren, om James me te laten vernederen?'

Emily legde een vinger op haar rode lippen en keek verleidelijk naar de mannen met glinsterende ogen.

Toen iedereen stil werd, zei ze: "Ik hou van mannen die kunnen dansen. Vanavond mag degene die het beste met mij danst, mij vergezellen. Kom op, laten we bewegen!"

"Bewegen!" riepen de mannen in koor, allemaal dansend en duwend naar Emily.