Hoofdstuk 3
In Villa Grijs riep Jack uit: "Wat? Ze zei nee?"
Jack sprong van de bank, zijn gezicht rood van woede. Waarom zou de geldbeluste Calliope deze keer weigeren?
Vivian en Grace, die in de buurt zaten, wisselden bezorgde blikken uit.
"Oké, oké, hang maar op!"
Jack, geïrriteerd, gooide de telefoon neer. Het ene probleem na het andere bleef opduiken. Hij dacht dat dit makkelijk zou zijn, maar nee, weer een mislukking!
Jack zakte terug op de bank, zijn gezicht donker en somber.
De cashflow van River Corporation was al een tijdje een puinhoop. Hij dacht altijd dat als hij het maar volhield, de dingen beter zouden worden. Maar nu werd het erger, en ze hadden zelfs moeite om de werknemers te betalen. Zou het bedrijf failliet gaan?
Hij had overal hulp gezocht, maar niemand wilde hem helpen. Dit was de realiteit: als je succesvol was, vleiden ze je; als je in de problemen zat, distantieerden ze zich allemaal.
Nu was de familie Moore bereid om River Corporation over te nemen, wat een enorme opluchting voor Jack was!
Maar de familie Moore had één voorwaarde: Vivian moest in de familie Moore trouwen, wat Jack in een lastig parket bracht.
Iedereen wist dat Sylvester niet alleen een heetgebakerde gek was, maar ook terminaal ziek. Hoe kon hij zijn kostbare dochter met zo iemand laten trouwen?
Als hij zijn dochter niet uithuwelijkte, zou zijn bedrijf failliet gaan. Maar als hij dat wel deed, kon hij het niet verdragen.
Gelukkig was er Calliope, de buitenechtelijke dochter. Beiden waren dochters van de familie Gray, dus de familie Moore zou het niet erg moeten vinden.
Het enige probleem nu was dat Calliope weigerde!
Jack was woedend. Als Calliope voor hem stond, zou hij haar zeker een flink pak slaag geven!
"Papa, heeft Calliope geweigerd?"
Vivian was woedend dat Calliope het aandurfde om hun vaders welwillendheid af te wijzen. Die Calliope was inderdaad een laaggeboren buitenechtelijke dochter. Haar uithuwelijken aan de familie Moore was een gunst voor haar!
Jack knikte. "Megan zei dat ze het geld overal verspreidde. Ze vervloekte me zelfs om een vreselijke dood te sterven en zei dat ze wraak wilde!"
"Een vreselijke dood?"
Grace stond plotseling op, haar gezicht verwrongen van woede, niet langer lijkend op de eens zo waardige dame.
Ze leek nu op een viswijf, vloekend zonder enige aandacht voor haar imago. "Ik denk dat zij degene is die een vreselijke dood verdient! Een buitenechtelijke dochter die niet eens zou moeten bestaan, heeft nu eindelijk een nut, en ze weigert? Haar laten genieten van de rijkdom van de familie Moore is veel te goed voor haar! Ik walg ervan dat ze me mama noemt!"
"Precies! Pap! Wil je echt dat ik trouw met iemand uit de familie Moore? Dat wil ik niet!"
Vivian's ogen vulden zich met tranen terwijl ze sprak. Trouwen met Sylvester was niet anders dan trouwen met een dode man!
Jack fronste diep. Hij wilde Vivian zeker niet uithuwelijken aan Sylvester, maar met Calliope die niet wilde, wat kon hij doen? Ze was volwassen geworden en niet langer iemand die hij kon bedreigen!
Hij kon haar niet zomaar vastbinden en naar de familie Moore sturen! Hoe zou hij dat aan hen uitleggen?
Grace omarmde Vivian, troostte haar, "Vivian, huil niet. Maak je geen zorgen, mam zal nooit toestaan dat je met die gek trouwt. Er komt wel een oplossing. Calliope zal met hem trouwen, of ze nu wil of niet!"
"Mam, je moet iets bedenken! Ik ben nog zo jong. Als ik met hem trouw, martelt hij me dood!"
Vivian's tranen bleven stromen, en Jack voelde zijn hart breken. Hij had zijn dochter gekoesterd sinds ze klein was. Hoe kon hij haar laten gaan?
"Goed, stop met huilen! Hoe zou ik je kunnen laten trouwen met hem? Zelfs als dat ondankbare meisje niet wil, heeft ze deze keer geen keuze!"
Een glimp van vastberadenheid flitste door Jack's ogen.
Jack's voorkeur was zo duidelijk, het was als een neonbord.
Vivian was zijn oogappeltje, en hij kon de gedachte niet verdragen haar te verliezen. Maar wat met Calliope? Was zij niet ook zijn dochter?
Jack had Calliope met een andere vrouw gekregen destijds. Niemand had hem daartoe gedwongen. Nu behandelde hij Calliope alsof ze afval was!
"Schat, het kan me niet schelen wat je moet doen, je moet Calliope laten trouwen met iemand uit de familie Moore. Als je dat niet voor elkaar krijgt, scheid ik van je! We moeten River Corporation redden! En ook onze dochter! Doe iets!"
Grace wierp haar man een dodelijke blik toe terwijl ze de regels stelde en stormde toen met Vivian naar boven.
De lucht was somber, alsof het op het punt stond te gaan stortregenen, maar de mensen op straat waren nog steeds druk in de weer.
Calliope, gewikkeld in een deken, liep het hotel uit, hield een taxi aan onder de nieuwsgierige blikken van voorbijgangers en ging naar huis.
Hoewel ze een dochter was van de rijke familie Gray, woonde ze in een ruige buurt. De mensen hier waren een mengelmoes van straatverkopers, werklozen, drugsverslaafden, en zelfs prostituees, zoals haar moeder, Rose Lauren.
Na haar weg te hebben gebaand door de rokerige straten, bereikte ze eindelijk haar voordeur, die op een kier stond. Binnen hoorde ze onbekende stemmen. Calliope bevroor bij de deur, te bang om te bewegen.
"Hou je mond! Betaal! Ik wil je excuses niet horen! Betaal! Het is al een maand! Als je vandaag niet betaalt, kun je kiezen tussen een hand of een voet verliezen!"