Spijt van de Ex-Echtgenoot

Hoofdstuk 7 Betovering

Alexanders plotselinge verschijning deed Victoria bijna uit haar vel springen, waardoor ze vergat wat ze in gedachten had.

"Ik ga douchen!" riep ze uit.

Alexander trok alleen maar een wenkbrauw op terwijl hij haar zag wegrennen. 'Jemig, ze schrikt ook zo snel,' dacht hij. Hij moest echt meer moeite doen om met haar te praten; anders zou de familie misschien merken hoe afstandelijk ze waren geworden.

Toen zag hij de wijn op tafel staan en fronste. Hij had geen idee dat ze van drinken hield. Hij dacht dat Victoria gewoon een slaapmutsje nam voor het slapengaan. Dorstig nam hij het zonder erbij na te denken.

In de badkamer begon Victoria zich duizelig te voelen, denkend dat het gewoon door de hitte kwam. Ze maakte snel haar douche af en stapte eruit.

Toen ze de badkamer uitkwam, zag ze Alexander in zijn pyjama op het bed liggen, zijn kraag wijd open, waardoor wat huid zichtbaar was.

Victoria wierp hem een snelle blik toe en plofte toen naast hem neer. Ze was te duizelig om zich er druk over te maken. Als Alexander er ongemakkelijk mee was dat ze daar lag, kon hij altijd op de bank gaan liggen.

Voelend dat ze het steeds warmer kreeg, draaide Victoria zich om en om, niet in staat om te slapen tot een koel voorwerp tegen haar rug drukte, waar ze zich als een reddingslijn aan vastklampte.

Alexander verloor het ook; hij had behoorlijk wat van die wijn gedronken. Zijn grote handen gleden over Victoria's lichaam, wat haar deed denken aan toen hij eerder haar dij had aangeraakt op de bank. Weer verlegen, bedekte Victoria haar gezicht met haar handen.

Maar Alexander schoof haar handen weg, en hun lippen ontmoetten elkaar. Onder invloed van de bedwelmde wijn gaven ze zich beiden over aan hun verlangens.

Terwijl hun lichamen zich verstrengelden, drong Alexander zachtjes bij haar binnen, streek Victoria's gefronste wenkbrauwen glad en kuste haar lippen. Onder zijn leiding begon Victoria van het genot te genieten. Hoewel er momenten waren dat ze zich overweldigd voelde, bracht Alexanders zachte volharding haar terug naar het heden, waardoor ze zich overgaf aan de gedeelde intimiteit.

Uiteindelijk kon ze alleen Alexander laten nemen wat hij wilde. Hij was een behoorlijke plaaggeest, altijd diepgaand, waardoor ze keer op keer trilde.

Toen hun passie afnam, fluisterde Alexander zachtjes: "Victoria, je bent geweldig."

De volgende ochtend werd Victoria wakker met pijn over haar hele lichaam. Toen ze naar beneden ging, zat iedereen al aan de eettafel. Haar gezicht werd rood en ze nam snel plaats.

Ze keek op en zag Arabella's tevreden uitdrukking. "Victoria, neem wat hiervan. Het is goed voor je. Je grootmoeder heeft het vanmorgen speciaal laten maken."

Eloise voegde eraan toe: "Arme Victoria, het moet een zware nacht zijn geweest, hè?"

Victoria's gezicht werd nog heter. Ze herinnerde zich alles van de vorige nacht, en ze wist dat de geluidsisolatie in het Harrington landhuis niet geweldig was. Ondanks dat ze probeerde stil te blijven, had ze meerdere keren geschreeuwd door Alexanders bewegingen.

Op dat moment legde Alexander wat eten op Victoria's bord. "Eet maar."

Hij had Arabella vanmorgen gevraagd en ontdekt dat de wijn van gisterenavond onderdeel was van een plan van de familieoudsten. Hij voelde zich schuldig tegenover Victoria, maar de ouderen waren dolblij om te zien dat het jonge stel het zo goed met elkaar kon vinden.

Victoria bleef in stilte eten totdat Alexander zich uitsprak: "Nu ik terug ben, is het eigenlijk niet gepast dat Victoria en ik hier nog langer blijven. We hebben het er gisteravond over gehad en besloten om naar het huis in het zuiden van de stad te verhuizen."

Arabella was de eerste die sprak: "Waarom? Hier in het Harrington landhuis heb je mensen die elke dag voor je zorgen, en iemand die je 's ochtends naar je werk brengt."