Hoofdstuk 1
"Alsjeblieft, vermoord me niet, ik smeek je, alsjeblieft, vermoord me niet!" smeekte Elizabeth Clark in doodsangst.
Voor Elizabeth stonden een aantal felle ontvoerders, elk met een scherp mes in de hand.
Op dit moment keken de ontvoerders Elizabeth aan met koude, spottende glimlachen.
Ondanks Elizabeths smeekbeden toonden ze geen genade. Integendeel, hun glimlachen werden nog kouder.
Voor de ontvoerders was Elizabeth als een lam naar de slachtbank, volkomen machteloos.
Elizabeth bleef smeken om haar leven, maar de ontvoerders begonnen te bewegen.
"Sterf!" riep een van de ontvoerders terwijl hij naar voren stormde en het mes in Elizabeths lichaam stak.
Bloed stroomde uit Elizabeths lichaam, en de enorme pijn vervormde haar gezicht.
Elizabeth zakte ineen in een plas bloed...
Voordat ze haar ogen sloot, zag Elizabeth de wrede glimlachen van de ontvoerders...
Na een onbekende tijd zat Elizabeth Clark plotseling rechtop in bed.
Er waren geen wonden op haar lichaam, alsof het incident met de ontvoerders nooit had plaatsgevonden.
Elizabeth hapte naar adem, de begraven herinneringen kwamen weer tot leven.
Ze zat een tijdje verdwaasd voordat ze zich één ding realiseerde: ze was herboren!
Ja, na te zijn vermoord door de ontvoerders, was ze herboren, terug in de tijd voor haar dood!
Op dat moment onderbrak een klop op de deur haar gedachten.
Elizabeth stond op en opende de deur om een knappe man te zien staan.
"Waarom nam je mijn oproep eerder niet op?" vroeg hij eisend.
"Ik had er geen zin in," antwoordde Elizabeth koel.
Dit was Richard Clark, haar huidige agent.
"Kun je ophouden met dit gedoe?" zei Richard, duidelijk geïrriteerd.
Elizabeth trok een wenkbrauw op. "Kun je met iets nieuws komen? Ik ben het zat om dat te horen."
Sinds ze terug was, vertelde de familie Clark haar steeds dat ze moest ophouden met gedoe.
Richard wist even niet wat te zeggen.
"Brenda wil in die tv-show. Wat is het probleem als ze dat doet? Moet je het iedereen moeilijk maken?"
Elizabeths ogen werden ijzig. "Ik heb voor die plek gevochten. Ik geef het niet op. Als je ongelukkig bent, is dat jouw probleem."
Ze was niet opgegroeid bij haar familie.
Toen ze vier was, nam Kevin Clark haar mee om te spelen en verloor haar.
De familie adopteerde toen een meisje van haar leeftijd en noemde haar Brenda Clark, wat Elizabeths oorspronkelijke naam was.
Een jaar geleden vonden de Clarks hun biologische dochter en brachten haar terug.
Maar ze gaven nog steeds de voorkeur aan Brenda en behandelden Elizabeth, hun echte dochter, als een buitenstaander.
Wanneer ze ruzie had met Brenda, kreeg zij altijd de schuld van het veroorzaken van problemen.
Elizabeth was op eigen kracht de entertainmentindustrie ingegaan en had zich, door hard werken en talent, opgewerkt van onbekendheid naar enige bekendheid.
Na te zijn herkend door haar familie, dwongen de Clarks haar om haar contract met haar oorspronkelijke bedrijf te beëindigen en zich aan te sluiten bij het entertainmentbedrijf van de familie, met Richard als haar agent.
Brenda, die oorspronkelijk muziek studeerde, ontwikkelde plotseling een interesse in de entertainmentindustrie. Beide zussen kwamen onder Richards beheer.
Het afgelopen jaar nam Brenda de middelen die eigenlijk voor Elizabeth bedoeld waren, en steeg snel van een onbekende artiest naar een enigszins bekende.
Vorige maand redde Elizabeth de vrouw van Arthur en verzekerde zich van een plek in een langverwacht nieuw variétéprogramma.
Brenda wilde ook graag in dit programma en liet subtiel haar verlangen doorschemeren aan Richard.
Maar het programma zat al vol, en de familie Clark wilde dat Elizabeth haar plek aan Brenda zou geven.
Wetende dat Brenda opzettelijk haar kans probeerde te stelen, weigerde Elizabeth en werd vervolgens door de hele familie veroordeeld.
Richard haalde diep adem. "Ik zal een betere kans voor je vinden. Geef deze plek in het variétéprogramma gewoon aan Brenda."
Elizabeth snoof, "Ik wil jouw zogenaamde betere kans niet. Geef het maar aan jouw Brenda."
Niet van plan meer woorden aan Richard te verspillen, sloot ze de deur voor zijn neus.
Richard stond daar, verbijsterd.
Dit was de eerste keer dat Elizabeth hem zo respectloos behandelde sinds ze terug was.
Met de mislukte conversatie vertrok Richard met een donkere blik.
Elizabeth sloot de deur, haar hart zo koud als ijs.
In haar vorige leven verlangde Elizabeth naar familiegenegenheid. Nadat ze was teruggebracht, probeerde ze constant de familie Clark te behagen, zichzelf vernederend tot het uiterste.
Maar ze slaagde er nooit in hun harten te verwarmen.
Later, toen zij en Brenda werden ontvoerd, koos iedereen, behalve haar vader, Paul Clark, die er op dat moment niet was, ervoor om Brenda eerst te redden.
Als gevolg daarvan werd ze door de ontvoerders gedood.
Op het moment van haar dood verloor ze alle hoop in de familie Clark.
Ze had nooit verwacht gebonden te worden aan een systeem dat haar een kans op wedergeboorte bood door verschillende taken te voltooien.
Elizabeth strekte haar rechterhand uit en keek naar haar handpalm; haar levenslijn was erg kort, wat aangaf dat ze nog minder dan een jaar te leven had, precies tot het moment waarop ze in haar vorige leven werd vermoord.
Om haar leven te verlengen, moest ze door meer mensen aardig gevonden worden.
Hoe meer mensen haar aardig vonden, of hoe meer ze anderen hielp genegenheid te verwerven, hoe langer haar leven zou worden verlengd.
Het was als geloof inruilen voor levenspunten.
Nu was haar prioriteit om in leven te blijven; ze had noch de tijd noch de energie om zich verder met de familie Clark in te laten.
Elizabeth pakte haar spullen in en nam alleen haar bezittingen mee.
De familieleden zaten allemaal in de woonkamer, en toen ze Elizabeth met een koffer zagen aankomen, keken ze ontevreden.
Haar moeder, Betty Anderson, fronste naar Elizabeth. "Wat ben je nu van plan? Sinds je terug bent in dit huis, is er altijd gedoe."
Elizabeth vond het amusant. "Was het mijn idee om terug te komen? Ik herinner me dat jij degene was die me terugbracht."
"En welk gedoe heb ik veroorzaakt? Brenda wil mijn kans, en ik ben degene die gedoe veroorzaakt door het niet aan haar te geven?"
"Als je het zo bekijkt, zijn jij en Brenda eigenlijk degene die onredelijk zijn."
Betty had niet verwacht dat Elizabeth zo zou reageren, en haar ongenoegen werd groter. "Brenda houdt gewoon van dat variétéprogramma."
"Jij bent nu de dochter van de familie Clark, terwijl Brenda die identiteit heeft verloren. Is het dan niet logisch dat je haar compenseert?"
Haar derde broer, Arnold Clark, mengde zich in het gesprek, "Ik denk dat je Brenda gewoon niet kunt uitstaan, dus richt je je opzettelijk op haar."
Haar vierde broer, Enrique Clark, zei ongeduldig, "Elizabeth, kun je niet gewoon een goede dochter van de familie Clark zijn? Waarom moet je problemen veroorzaken?"