Hoofdstuk 3
[OWEN POV]
Ik wilde het café niet verlaten nu ik mijn prachtige partner had gezien. Ik wil nooit meer bij haar vandaan zijn. Ze lijkt erg verlegen en ik wil niet te sterk overkomen, maar ik heb er zo naar uitgekeken om eindelijk mijn partner te vinden en nu is ze zo dichtbij.
'Stuur haar een berichtje zodat ze weet dat we zijn vertrokken. We willen niet dat partner verdrietig is,' herinnerde Samuel me eraan.
'Oké, kalmeer!' zeg ik tegen hem terwijl ik mijn ogen rol.
Soms denkt deze wolf dat hij zo slim is. Oké, ja soms is hij dat ook, maar dat geef ik niet toe. Ik pak mijn telefoon en open om een bericht naar Amelia te sturen.
BERICHT:
Owen: Hallo Amelia, dit is Owen. Ik wilde even snel gedag zeggen, ik moest vertrekken. Maar ik hoop je snel weer te zien, en je kunt me altijd een bericht sturen als je dat wilt.
Amelia: Hoi Owen! Ik zou je ook graag weer willen zien.
Owen: Geweldig! Later praten?
Amelia: oké! 😊
'Ze is zelfs schattig in tekst!' zegt Samuel blij.
'Je bent nu al helemaal onder de plak,' plaag ik hem.
'Niet eens beschaamd, en dat zou jij ook niet moeten zijn. Ze is onze partner en ik hou van haar!' zegt Samuel trots.
Ik lach in mezelf voordat ik de auto start en terugrijd naar de roedel. Na een rit van 20 minuten bereik ik het roedelhuis en zie ik veel roedelleden druk in en uit lopen. Ik ben er vrij zeker van dat mijn moeder in paniek is en de roedelleden heen en weer heeft laten rennen sinds ik vertrok. Ik loop naar binnen en word begroet door verschillende leden terwijl ze langs me lopen, en ik hoor mijn moeder bevelen geven terwijl ze in het kantoor van mijn vader zit. Ik gluur het kantoor in, bijna bang voor haar in deze staat.
"Mam?" zeg ik, nog niet naar binnen lopend.
"Zoon! Oh, godzijdank, kom snel hier binnen! We hebben maar kort de tijd om alles te plannen!" zegt ze paniekerig.
"Wat is er aan de hand mam? Waarom ben je zo gestrest?" vraag ik haar.
"Wat bedoel je? Je benoemingsceremonie is vrijdag, en we zijn net begonnen! We moeten nog zoveel dingen afronden en ik zit tot over mijn oren in de telefoontjes," zegt ze met een diepe zucht.
"Mam, ik weet dat het veel is, maar we kunnen de ceremonie simpel houden, je weet dat ik niets extravagants hoef," zeg ik terwijl ik om haar bureau loop en een arm om haar schouder leg.
"Je ziet er gelukkig uit! Is er iets gebeurd dat je vandaag zo blij maakt?" vraagt ze me nu rustiger.
Ik haal mijn arm weg en loop terug om tegenover haar te gaan zitten.
"Nou, mam, ik heb vandaag mijn partner gevonden," zeg ik kalm en probeer niet te glimlachen.
Mijn moeder heeft een verbijsterde blik op haar gezicht en haar ogen worden groot terwijl ze kijkt of ik een grap met haar uithaal.
“Wat zeg je?” vraagt ze ongelovig.
“Ja.” Ik probeer nog steeds niets prijs te geven.
“Owen Jameson Rivers, als dit een of andere zieke grap is, sluit ik je op in de kerker, ik zweer het bij de maangodin!” zegt ze met die boze stem die me altijd doet beseffen dat ik haar niet wil teleurstellen.
Ik kon het niet laten om te glimlachen en een beetje te lachen.
“Mam, ik zweer dat ik haar echt heb ontmoet! Ze heet Amelia, ik ontmoette haar in dat kleine café waar ik altijd kom!” vertel ik haar en ze ontspant zich een beetje.
“Heb je haar echt gevonden? Dit is een wonder! Net nu je bijna alpha wordt en je een luna hebt gevonden! Waar is ze? Waarom heb je haar niet hierheen gebracht? Ik wil mijn schoondochter zien!” zegt ze opgewonden.
“Rustig aan, mam, ze is nogal verlegen en ik denk dat het allemaal nogal verrassend voor haar was. Ik wil haar niet overweldigen en haar nog niet hierheen laten komen. Ik wil eerst dat ze wat meer op haar gemak is bij mij en dan verder kijken.” vertel ik haar.
“Ik begrijp het. Ik ben gewoon zo blij voor je! Hoe is ze?” vraagt ze vrolijk.
“Ze is prachtig en heel verlegen en lief,” zeg ik glimlachend voor me uit.
“Ze klinkt geweldig! Wanneer zie je haar weer?” vraagt mijn moeder.
“Ik hoop snel! Ze heeft me haar nummer gegeven en ik weet waar ze werkt, dus ik hoop haar snel weer te bezoeken.” zeg ik.
“Nou, wacht niet te lang, want een roedel zonder Luna kan zwak worden. Vooral als je nu verbonden bent met je partner, zul je zwakker worden naarmate je langer wacht en haar niet markeert.” herinnert mijn moeder me.
“Ik weet het mam, maar het is veel zoals ik zei en ze lijkt een beetje schichtig. Ik wil haar niet alles in één keer vertellen. Ze had misschien niet verwacht dat haar partner de volgende alpha zou zijn of dat ze een Luna zou worden. Ik moet haar beter leren kennen voordat ik haar dat uitleg. Dus heb alsjeblieft wat geduld.” vraag ik haar, terwijl ik probeer niet te geïrriteerd te raken.
“Oké, nou de kleermaker wacht in je kamer om de pakken te passen die ik voor je ceremonie heb uitgekozen.” zegt ze, en laat het onderwerp voor nu rusten.
Ik knik naar haar en sta op om te vertrekken.
“Ik ben blij voor je, zoon.” zegt mijn moeder als ik de deur uitloop.
[AMELIA POV]
Toen het café eindelijk sloot, liet Harper me naar boven gaan om uit te rusten, ook al probeerde ik erop aan te dringen haar te helpen schoonmaken. Ze liet het niet toe. Dus trok ik mijn sneakers uit en plofte uitgeput op het bed na mijn eerste dag. Voordat ik helemaal kon ontspannen, begon mijn telefoon te rinkelen en zag ik dat Olivia probeerde te facetimen.
"Hey meid! Hoe was je eerste dag?" vraagt ze zodra ik opneem.
"Hoi Liv, ja het was goed! Ik ben net klaar," zeg ik met een vermoeide glimlach.
"Ah, je ziet er zo moe uit! Gaat het wel?" vraagt ze bezorgd.
Ze zorgde er altijd voor dat het goed met me ging en ik hield van haar daarom.
"Ja, gewoon een beetje moe, maar verder prima," vertel ik haar.
"Is er nog iets spannends gebeurd? Ik weet dat het pas je eerste dag is, maar had je nog grappige klanten of zoiets?" vraagt ze glimlachend.
"Nou, er is zeker iets interessants gebeurd," zeg ik, niet zeker of ik iets over mijn partner moet zeggen.
"OMG vertel!!!" roept ze enthousiast.
"Nou, ik heb mijn partner ontmoet," zeg ik zachtjes, hopend dat ze het niet hoort.
Ze zegt eerst niets en knippert alleen maar terwijl ze naar me kijkt.
"Liv?" vraag ik, denkend dat de video misschien is vastgelopen.
"Je hebt je PARTNER ontmoet????" schreeuwt ze.
Ik knijp mijn ogen en neus dicht bij het volume van haar stem.
"Liv?! Gaat het wel?" roept Liam terwijl hij de kamer binnenstormt, denkend dat Olivia gewond is.
"Niet zo gek doen, Liam, ik ben oké! Het is Mimi!" zegt Olivia terwijl ze zich omdraait om tegen haar partner te praten.
"Hé Mia, wat is er gebeurd, gaat het wel?" vraagt mijn broer terwijl hij in beeld komt.
"Ja Li, het gaat goed! Ik vertelde Olivia net dat ik vandaag in het café mijn partner heb ontmoet," zeg ik, terwijl ik voel dat ik bloos als ik aan Owen denk.
"Heb je dat? Wat is zijn naam? Hij zou van onze roedel kunnen zijn!" vraagt Liam.
"Zijn naam is Owen," vertel ik hen.
Ze worden allebei stil en wisselen blikken uit.
"Wat? Wat is er mis?" vraag ik bezorgd.
Ze glimlachen en zeggen: "Niets! Dat is geweldig, Mimi! Hij is eigenlijk deel van onze roedel en hij is een geweldige kerel! Jullie zouden echt perfect samen zijn!" zegt Olivia.
"Ja! Hij is een goede vriend van mij en nu ik weet dat hij jouw partner is, slaat alles helemaal op zijn plek!" voegt Liam toe. "Als je vrijdag komt, kun je hem weer zien en kijken waar je gaat wonen."
"Wat bedoel je?" vraag ik hem.
"Nou, als je je partner vindt, is het gebruikelijk om snel samen te gaan wonen," zegt hij.
"Oh, dat wist ik niet. Maar ik ken hem nog niet eens zo goed, en ik moet al bij hem intrekken?" vraag ik nu een beetje nerveus.
"Ja, dat is meestal hoe het gaat. Maar de partnerband is krachtig, ook al zijn jullie vreemden, je zult je meteen dicht en comfortabel bij elkaar voelen," zegt Olivia.
"Ja, je zult je veilig bij hen voelen en je wilt dicht bij hen zijn hoe meer tijd je samen doorbrengt. Je zult het allemaal snel voelen en samenwonen zal niet zo eng aanvoelen," zegt Liam blij.
"Dat lijkt een beetje gek, maar ik denk dat we zullen zien hoe het gaat," zeg ik.
"Wanneer zie je hem weer?" vraagt Olivia.
"Niet zeker, maar ik heb hem mijn nummer gegeven, dus ik denk dat hij me vraagt als hij er klaar voor is," antwoord ik.
"Je hebt hem je nummer gegeven????" piept Olivia.
Ik lach gewoon om hoe enthousiast ze is, ik wou dat ik net zo enthousiast was als zij. Het was duidelijk dat ik bijna niets wist over partners en de partnerband. Hoe kon ik een goede partner zijn als ik geen idee had wat er van me verwacht werd? Er is één vraag die ik beantwoord wilde hebben, maar ik wist niet zeker of ik het antwoord wilde weten.
"Wat als iemand door zijn partner wordt afgewezen?" vraag ik abrupt, waardoor de glimlach op Olivia's gezicht verdwijnt.
"Het is moeilijk voor beide partners. De band is krachtig en verbindt twee helften van één ziel; als ze niet samenkomen, voelt het alsof er iets ontbreekt. Daarom heb je als je 18 wordt een onmiskenbare drang om je partner te zoeken. Ze maken je compleet, en zonder hen ben je niet alles wat je kunt zijn. Samen worden partners krachtiger en al je zintuigen worden versterkt. Je wordt op alle manieren beter. Dus stel je voor dat iets zo krachtigs uit elkaar wordt getrokken. Het is pijnlijk en sommigen zijn er zelfs aan gestorven," legt Olivia uit.
Haar woorden raken me, en een gevoel van angst overvalt me. Wat als mijn partner me niet wil? Zou hij me alleen nemen om zijn eigen leven te redden maar nooit om me geven? Hij leek zo aardig, maar dat was voordat hij me echt kende. Ik ben niets bijzonders, en ik kan nog niet eens transformeren. Ik ben klein en zwak, wat heb ik hem te bieden?
"Waarom vraag je dat, Mimi?" vraagt Olivia bezorgd.
"Ik ben gewoon niet echt een weerwolf om mee te beginnen, ik ben zwak en klein, en ik heb nog nooit getransformeerd, dus mijn wolf is waarschijnlijk hetzelfde. Wat als mijn partner teleurgesteld is als hij ontdekt dat ik niet veel te bieden heb?" zeg ik, terwijl ik een pijn in mijn hart voel en tranen in mijn ogen beginnen te vormen.
"Zeg dat niet, Mimi! Je bent prachtig en sterk! Je hebt zoveel te bieden en zoals we al zeiden, we kennen Owen en jullie zijn perfect voor elkaar! Ik beloof dat alles goed komt! Verlies de hoop niet voordat je hem überhaupt een kans geeft!" zegt Olivia kalm.
We praatten nog wat langer voordat ik haar vertelde dat ik echt moe was en wilde slapen. Ik beëindigde het gesprek met hen en ging liggen op mijn zachte bed, terwijl ik mijn tranen liet vallen.