Man met een missie
Elias:
“Hé, klootzakken! Ik weet dat jullie me volgen.”
“Breng haar terug naar mijn flat. TE DRONKEN OM ADRES TE ONTHOUDEN met een emoji die zijn tong uitsteekt.”
Dom griste de telefoon uit mijn hand voordat het een verkreukelde puinhoop van glas en plastic werd.
“Randi’s plek. ZSM!” Dom lachte duister, wiebelde met zijn wenkbrauwen naar me terwijl Roger een zijstraat inschoot, en net om de hoek bij Randi’s flat aan de rand van de stad verscheen terwijl hij ons “kittens” naar binnen droeg.
Ik rukte mijn telefoon terug van Dom toen de lichten de benedenverdieping zacht verlichtten tegen de zwart-witte cirkelvormige gordijnen, drukte op “verzenden” met “Haar naam?”.
Randi’s silhouet slingerde door de kamer, negeerde mijn sms terwijl hij haar op de bank legde en haar zwarte stiletto’s voorzichtig van haar voeten schoof. Ik trilde van woede, klaar om Dom het huis uit te schoppen en naar die “verdomde snotaap” te stormen om hem eens flink de waarheid te vertellen… Bzz… Bzz…
Ik jongleerde met de telefoon in mijn handen alsof het een hete aardappel was toen “Elicia met een lachende emoji” op het scherm verscheen terwijl mijn broers me met nieuwsgierige blikken aankeken als sterretjes in hun ogen.
“Elicia.” Haar naam rolde prachtig van mijn tong toen er hard op het raam van de bestuurder werd getikt, waardoor we met gegrom en gesis rechtop gingen zitten. Roger draaide zijn raam naar beneden en trok Randi’s lachende kop door het raam in een nekklem.
“Verdomme Randi!” Chris sloeg hem op zijn hoofd met een gedempte “ugh” terwijl Roger zijn ijzeren greep om zijn hoofd losliet, weer door het raam gleed en zijn verwarde haar wreef.
“Waar was dat voor, klootzak?” Randi sloeg Roger op zijn schouder met een laag gegrom en zijn ogen flitsten rood, wat aangaf dat zijn beest boos werd.
“Nou, als je zou stoppen met je als een kleine lul te gedragen, zou ik aardiger zijn geweest, ja.” Roger lachte terug terwijl hij achterover leunde in zijn stoel.
“Randi, waarom liet je haar zo dronken worden?” Ik leunde naar voren tussen Roger en Ben terwijl Chris stil zat met Dom en naar onze kleine ruzie luisterde.
Randi wreef nerveus over zijn nek terwijl hij om zich heen keek om er zeker van te zijn dat er niemand in de schaduwen hing, en leunde met zijn armen over de rand van het raam.
“Dat meisje kan drinken. Ze sloeg er een achterover toen we de club binnenkwamen, en niet te vergeten de twee die ze opdronk tijdens onze kleine show.” Randi lachte zachtjes terwijl mijn broers nieuwsgierige blikken uitwisselden.
“Ze houdt vast van ‘zuigen’.” Dom lachte duister, wat waarschuwende gegrom van ons opleverde terwijl hij nog harder lachte, dichter naar zijn deur leunend met zijn handen in overgave.
“Grapje! Het was maar een grapje.” Hij wuifde ons weg voordat we hem uit elkaar konden scheuren.
“We laten het gaan.” Ben lachte duister vanuit zijn stoel, keek over zijn schouder met een speelse knipoog en “kus” lippen.
Ik schudde geïrriteerd mijn hoofd terwijl Randi ons aankeek met die megawatt glimlach, zijn vinger tegen de deur tikkend met een hol geluid.
“Ik weet niet wat ‘dit’ is, maar ze lijkt ergens door gekweld te worden. Eerst was ze gereserveerd, maar na een paar drankjes bloeide ze op tot een heldere vallende ster. Ze vertelde me zelfs dat ze was aangenomen met een volledige beurs aan de Academie voor Schone Kunsten voor dans en muziek.” Zijn glimlach straalde van oor tot oor, en ik wilde die “verdomde kat” villen voor zijn glimlach.
Ze is menselijk, maar er lijkt iets niet te kloppen.
Ik haalde mijn telefoon tevoorschijn en scrolde door mijn contacten. Max.
“Hé, ben je druk?” tikte ik met mijn vinger tegen het scherm terwijl de jongens om me heen kletsten, maar ik was op een missie. Bzz…
“Gewoon de pups in bedwang houden. Wat is er?” glimlachend bij de gedachte aan vier peuters die wild rondrennen en kattenkwaad uithalen.
“Kun je kijken naar de Internationale School voor Schone Kunsten, nieuwe studenten met volledige beurzen. Voornaam Elicia. Achternaam onbekend.” Dom las mijn gesprek met een duistere grijns, en ik duwde hem met mijn elleboog terug.
“Oke, Sherlock.” Hij grinnikte laag terwijl we onze villa op het platteland binnenreden, ongeveer twintig minuten buiten de stad met weelderige groene gazons en een met kasseien geplaveide oprijlaan.
“Thuis, zoet, thuis.” Chris grinnikte duister terwijl we uit de Rover stapten, de versleten granieten trappen opklommen en de landelijk ingerichte foyer binnenliepen met de grote smeedijzeren kroonluchter die gracieus hing en zijn warme gloed over de natuurstenen vloer wierp.
We hadden maar twee dienstmeisjes en een butler die zorgden voor het schoonmaken en het dagelijkse onderhoud, terwijl we zelf onze was, koken en de stallen verzorgden.
Maxine, Sue en John waren lokale wolven die een stabiel inkomen nodig hadden voor hun gezin, dus we huurden hen in om van maandag tot vrijdag van zes tot vijf te werken, met alleen geselecteerde weekenden als ze wilden.
"Jongens!" zong Izzy vrolijk terwijl ze ons omhelsde en kuste, en Dom met een luide "ouf!" op zijn hoofd sloeg.
"Wat heb ik nu weer gedaan?" zuchtte Dom donker terwijl hij met een grimmige blik de achterkant van zijn hoofd wreef.
"Je bent vergeten me te vertellen dat 'Mama Eve' in de stad was," siste Izzy donker, haar tanden ontblotend terwijl Desmond tegen de stenen boog van de grote woonkamer leunde met een spottende lach en zijn armen lui over elkaar sloeg terwijl hij de berisping gadesloeg.
"Ze zei dat je het al wist," klaagde hij terwijl ze hem aan zijn kraag de woonkamer in sleurde en hem op de grote beige bank gooide.
"Jongens," glimlachte Desmond donker toen we ons in de woonkamer verzamelden en de al ingeschonken cognacs pakten, terwijl Izzy Dom een "over the top" uitbrander gaf.
We maakten het ons gemakkelijk terwijl we naar het "live actie" drama keken dat zich in het midden van onze woonkamer ontvouwde met brede glimlachen, terwijl Izzy Dom met een kussen sloeg.
"Dus, waarom zien jullie jongens er zo gespannen uit?" Desmond nipte van zijn cognac terwijl Ben en Chris de hunne terug in het glas spuwden, hun ogen opschoten naar een grote, zelfvoldane grijns.
"Vertel op," lachte Desmond in onze link terwijl Izzy doorging met haar kussen slaan, vergezeld van enkele onverstaanbare vloeken.
"Hoe voelde je je toen je Izzy tegenkwam?" vroeg ik via de link, terwijl ik een flinke slok van mijn cognac nam en de zachte, houtachtige smaak over mijn tong liet wervelen, mijn keel verwarmend terwijl het langzaam naar mijn maag gleed.
"Stumbled? Hij werd knock-out geslagen," lachte Roger in de link terwijl Desmond knikte en met een speelse knipoog en grijns naar hem wees.
"En het was de beste rechtse hoek die ik ooit heb ontvangen," glimlachte Desmond, lachend in de link om Izzy niet te onderbreken, die nu wild achter de bank heen en weer liep terwijl haar handen wild door de lucht zwaaiden.
"Om je vraag te beantwoorden, het voelde als een oerbehoefte om alles te weten over die 'Godin' die me op mijn kont sloeg." Zijn woorden raakten diep, terwijl de warmte in mijn maag opsteeg en mijn lichaam hevig verlangde naar haar aanraking.
"Je hebt je 'maatje' ontmoet, nietwaar?" Desmond leunde voorover met een trotse vaderblik, zijn ellebogen op zijn knieën rustend met een nog trotser glimlach op zijn lippen.
Ik knikte instemmend naar zijn brede glimlach.
"Eén klein probleem. Ze is menselijk," siste Ben donker, zijn lippen samenknijpend terwijl hij naar het lege glas in zijn hand keek en de fles pakte om nog een glas in te schenken.
"OH! Oh! Nou, dat is interessant," leunde Desmond lui achterover in de bank met zijn knieën ontspannen open, wat altijd grappig was om te zien in zijn joggingbroek, terwijl hij normaal gesproken zakelijke of strikte zakelijke kleding droeg.
"Ze is hier met een volledige beurs voor het programma Schone Kunsten, maar er leek iets anders aan haar 'menselijke' kant," zuchtte ik zwaar, terwijl ik mijn handen over mijn gezicht wreef van uitputting.
"Hoe zouden jullie jongens wat slaap krijgen, en we bespreken dit morgen. Klinkt goed?" Desmond leunde voorover en ving een vliegend kussen met een tsj finger terwijl hij "poef" van de bank verdween en achter Izzy verscheen met een luid gilletje terwijl ze weer "poef" verdwenen.
"UGH! SERIEUS!" zuchtten Ben en Chris donker, hun hoofd schuddend terwijl we door het huis liepen en de hoofdlichten uitschakelden, alleen de kleine tafellampen aanlatend.
De pijn werd steeds irritanter terwijl we door de gang naar onze gedeelde vleugel liepen, hen welterusten zwaaiend terwijl we in onze kamers verdwenen.
Ik plofte neer op mijn karmozijnrode en zwarte beddengoed, voelde de kussens gewelddadig van de impact wegvliegen terwijl de zachte verlichting van de tuinlichten zachtjes langs het plafond danste met een zware zucht.
"Waarom nu?" vroeg ik alleen aan de dansende schaduwen, terwijl ik mijn vuile kleren uittrok en de koele houten vloer mijn slaperige lijf naar de klassieke badkamer leidde.
Ik zette de douche aan met een sissend gebrul terwijl de stoom boos uit de glazen omheining opsteeg. Het enige waar ik aan kon denken was haar glimlach.
'GODVERDOMME,' vloekte ik terwijl ik naar mijn erecte lul keek. Ik weet niet of het door de waterdamp kwam, maar mijn ademhaling begon te haperen. Eén hand greep mijn hete lul en kon niet wachten om de hitte in mijn lichaam te verlichten. Er was geen tekort aan vrouwen om ons heen, maar ik had zelden zo'n oncontroleerbare fysieke reactie op een vrouw gehad.
Een kreun ontsnapte onvrijwillig uit mijn mond terwijl ik mijn harde lul vastpakte en bleef rukken. Het enige wat ik wilde was de hitte uit mijn lichaam halen, wat misschien moeilijk zou zijn met alleen mijn handen. Want ik ontdekte dat mijn mannelijke instincten me wilden laten rennen naar een strakke plek en het er woest uit laten komen.
Ik wil me overgeven...