Hoofdstuk 1
Sophia's POV
"Word wakker Sophia, het is je verjaardag!" roept mijn kleine zusje terwijl ze op me springt om me wakker te maken. Ik vloek in het Italiaans zodat ze het niet begrijpt.
"Hoe laat is het, Laura?" kreun ik terwijl ik overeind kom.
"Het is 9:34," zegt ze terwijl ze van me af stapt en me aan mijn arm meetrekt. "Mama heeft ontbijt voor je gemaakt." Dat doet me meteen uit bed springen. 'Jippie, ik hou van haar ontbijt,' zegt mijn wolf in mijn hoofd. 'Ik ook,' stem ik in. Ik loop de trap af terwijl Laura naar beneden huppelt.
"GEFELICITEERD," wenst mijn familie me. Ik word vandaag 18 en ik zou mijn partner moeten vinden.
"Ben je al enthousiast om je partner te vinden?" grijnst James, mijn oudere broer. We schelen drie jaar, maar iedereen zegt dat we op tweelingen lijken.
"Natuurlijk, wie niet," roep ik uit. Mijn wolf springt in mijn hoofd bij het woord 'partner'. We zijn al enthousiast sinds we elkaar voor het eerst ontmoetten toen ik op mijn vijftiende veranderde. 'Ik vraag me af hoe hij zal zijn. Misschien is hij lang. Zit hij überhaupt in de roedel?' Mijn wolf begint te mijmeren terwijl ze in mijn hoofd rondloopt.
"Papa is bezig met roedelwerk met Alpha Ken in het roedelhuis," zegt mama. Ik zucht, niet verbaasd. Mijn vader is de beta, dus hij is nauwelijks thuis, en als hij er wel is, slaapt hij altijd. We wonen apart van het roedelhuis omdat mama privacy wilde van al die andere wolven.
"Hij zal er zijn voor je feest en Alpha, Luna en Terry zullen er ook zijn," voegt ze eraan toe. Ik kreun inwendig als ze dat zegt. Hij en ik waren vroeger vrienden totdat iedereen op school vrienden wilde zijn met de 'zoon van de Alpha'. Uiteindelijk kreeg hij een vriendin en wachtte niet op zijn partner. Ik voel me rot voor degene die zijn partner is.
"Ik ga een rondje rennen, ik ben op tijd terug," zeg ik terwijl ik naar mijn kamer loop om een tas te pakken. Ik kleed me buiten uit, stop mijn kleren in de tas en laat die op de veranda liggen. Naaktheid is normaal onder ons wolven, maar het voelt vreemd voor mijn familie. Ik verander in mijn donkerzilveren wolf en ga richting het bos. Mijn wolf neemt het pad dat ze meestal volgt. Het leidt naar een weiland waar ze soms de wolf van mijn vriendin ontmoet.
Ik kom bij het weiland en zie Maya's wolf daar zitten.
"GEFELICITEERD TRUT," mindlinkt ze me terwijl haar wolf de mijne bespringt. Onze wolven dollen wat rond terwijl zij en ik een gesprek voeren via onze privé mindlink. We praten over hoe we denken dat onze partner zal zijn. Wat een korte tijd lijkt, blijken een paar uur te zijn. Ik kijk naar de lucht en zie de zon ondergaan. Maya en ik nemen afscheid en we beginnen terug te lopen. Ik verander terug en kleed me om voordat ik het huis binnenloop.
"Sophia?" hoor ik mama vragen vanuit haar kamer.
"Ja?" roep ik terug terwijl ik een koekje uit de pot pak en in mijn mond stop.
"Je hebt nog een uur om je klaar te maken," roept ze terug. Ik wou dat ze niet zo hard zou roepen, vooral met ons gevoelige gehoor. Dat was een groot probleem toen James door zijn puberteit ging.
Ik loop mijn kamer in en haal de outfit eruit die ik ga dragen. Ik doe niet te veel make-up op omdat het altijd plakkerig aanvoelt op mijn gezicht. Terwijl ik me klaarmaak, klopte er iemand op de deur. Ik opende het en het was mijn vader.
"Papa," glimlach ik terwijl ik hem omhels.
"Gefeliciteerd tesoro," zegt hij.
(Beloved)
"Ben je klaar?" vraagt hij terwijl hij op me wacht.
"Ja," glimlach ik en loop met hem de deur uit.
Terwijl ik naar buiten loop, hoor ik gejuich voor mij. Ik lach zachtjes van de zenuwen. Ik maak mijn rondje en praat met iedereen. Omdat ik de dochter van de Beta ben, is mijn verjaardag een grote gebeurtenis. Na een paar uur vang ik de hemelse geur op van chocolade vermengd met kaneel. Ik kijk rond en ontmoet de blik van Terry. Mijn wolf springt in mijn hoofd en herhaalt het ene woord dat ik niet wilde horen toen ik naar hem keek.
"Partner," zegt ze opgewonden.
Terry's ogen flitsen zwart van woede en keren dan terug naar hun normale kleur. Hij loopt weg van Kira, zijn vriendin, grijpt mijn arm en trekt me mijn huis in.
"Jij bent niet geschikt om mijn Luna te zijn," spuwt hij in mijn gezicht.
"Maar jij bent mijn p-partner," stotter ik.
"Dat maakt niet uit, ik heb Kira aan mijn zijde als ik Alpha word." Voordat ik iets kan zeggen, onderbreekt hij me met iets wat zelden wordt gehoord in de weerwolfwereld.
"Ik, Terry Moore, wijs jou, Sophia Moretti, af als mijn partner en toekomstige Luna," zegt hij, elk woord doorboort mijn hart. En daarmee loopt hij terug naar het feest. Ik voelde de verbinding met mijn wolf verdwijnen terwijl ze jammerde over het feit dat onze partner ons afwees. Ik kon de pijn in mijn maag niet aan. Ik keek naar de achtertuin en de voordeur. De pijn was te veel voor mij om te dragen. Ik kon hem niet opnieuw onder ogen zien, dus rende ik de deur uit het bos in. Toen ik de grens van de roedel kon zien, maakte ik een mentale verbinding met mijn familie.
"Ik ga een paar dagen weg, het komt goed, maak je geen zorgen om mij." Ik maak het kort en blokkeer mijn mentale verbinding. Terwijl ik de grens van de roedel oversteek, voelde ik de banden met de roedel breken. Mijn wolf jammert terwijl de banden met mijn familie en vrienden van mij loskomen. Ik was nu een zwerver. Ik had geen plan om terug te komen en Terry weer onder ogen te zien. Ik wil niet onder de heerschappij van mijn partner zijn die mij heeft afgewezen. Ik heb geen dagelijkse herinnering nodig dat niemand mij wil.
"Partner wees ons af," huilt ze in mijn hoofd.
"Ik weet het, hij is het niet waard," probeer ik zelfverzekerd te zeggen, maar het kwam zwak over.
(Uren later)
Ik stopte geen minuut met rennen. Mijn benen deden zoveel pijn dat ik ze niet meer kon voelen.
"Het spijt me," fluister ik naar mijn wolf.
Ze reageert niet. Op dat moment voelde ik een scherpe pijn in mijn buik. Ik zak in elkaar en rol tegen een boom aan.
"Hitte," zegt mijn wolf tegen me.
"Ik dacht dat het later zou komen," zeg ik paniekerig. De pijn werd elke minuut erger. In de verte hoorde ik een paar gehuilen. Wolven. Er was een laag gegrom een paar meter van me vandaan. Ik begon terug te veranderen naar mens door de immense pijn.
"Verander," beval de lage stem terwijl ik al aan het veranderen was.
Alpha Titus' POV
Ik werd gecontacteerd door de grenswacht en ze roken een zwerver die de grens naderde. Mijn wolf begint te roeren in mijn hoofd bij de vermelding van die specifieke zwerver. Ik neem contact op met mijn beta en gamma om mij bij de grens te ontmoeten. Terwijl ik nader, zie ik de donkerzilveren wolf op hun buik liggen kreunen.
"Verander," beveel ik met mijn Alpha toon terwijl ze al terug veranderde.
"Ze ruikt naar jou," zeg ik tegen mijn Beta, Brody, via de mentale verbinding. Hij kijkt me verward aan.
"Niet precies zoals jij. Ze ruikt gewoon naar jouw positie in deze roedel als Beta," zeg ik om de verwarring op te helderen.
"Misschien is ze een dochter van een Beta," voegt mijn Gamma toe in de mentale verbinding.
"Uit welke roedel kom je," vraag ik dwingend met mijn Alpha toon opnieuw. Ze probeert iets te zeggen maar het komt eruit als een mompel. Ze keek op en toen onze ogen elkaar ontmoetten, hoorde ik mijn wolf een woord herhalen dat ik nooit meer had verwacht te horen.
"Partner"