Hoofdstuk 4 Unreal
Na wat gevloek hing Diana meteen op.
Toen Robert opnieuw probeerde te bellen, negeerde ze het, blokkeerde hem en verwijderde zijn nummer.
Omdat hij haar niet telefonisch kon bereiken, begon Robert haar te overspoelen met berichten.
Diana's telefoon bleef trillen, maar ze negeerde het en zette hem op stil.
Haar wereld was vredig, maar bij de familie Getty was het chaos.
Aiden en Emily hadden Laura die ochtend net uit het ziekenhuis gehaald, om erachter te komen dat de antieke vaas in de woonkamer verdwenen was.
Emily verloor haar geduld. "Mia!"
De huishoudster, Mia Wilson, kwam haastig aangelopen. "Mevrouw Getty, wat is er aan de hand?"
"Waar is mijn antieke vaas?" Emily wees naar de lege plank, haar stem scherp en boos.
Mia kromp ineen. "Mevrouw Getty heeft hem meegenomen!"
Emily was verbijsterd. "Wat?"
Aiden's gezicht werd kil. "Wat is er aan de hand?"
"Mevrouw Getty kwam gisteren terug, pakte veel spullen in en vertrok toen," zei Mia eerlijk.
Laura was geschokt. "Is ze echt weggegaan? Ze is sindsdien niet meer teruggekomen?"
"Nee," bevestigde Mia.
Laura perste haar lippen strak op elkaar, denkend: 'Wat doet Robert? Zei hij niet dat hij Diana zou laten terugkomen en zich zou laten verontschuldigen? Nu is Diana vertrokken en heeft ze alle waardevolle antiek uit het huis meegenomen. Mam zei dat die aan mij gegeven zouden worden als ik ga trouwen! Hoe kan Diana ze meenemen?'
"Mam, is Diana nog steeds boos op mij en is ze van huis weggelopen?" Laura sloeg haar ogen neer, verborg de boosheid erin, en wierp zich toen met een gekwetste blik in Emily's armen. "We moeten snel Diana vinden en haar terugbrengen!"
Aiden was woedend, "Geen behoefte, als ze het lef heeft om te vertrekken, moet ze voor de rest van haar leven niet terugkomen! Als ik had geweten dat ze zo egoïstisch was, had ik haar in de eerste plaats niet teruggebracht! De familie Getty heeft al haar eer verloren door haar!"
"Nee, ik moet zien wat ze heeft meegenomen!" schreeuwde Emily en liep naar boven.
Laura volgde snel, zeggend, "Mam, Diana moet veel goede dingen uit het huis hebben meegenomen als ze besloot weg te lopen. Ze heeft die dingen nooit in het weeshuis gezien. Wat als ze ze voor een lage prijs verkoopt om te overleven?"
Emily schreeuwde van woede. "Die dwaas zou het niet durven! Dat zijn onbetaalbare antiekstukken! Als ze het waagt ze te verkopen, breek ik haar benen."
Schreeuwend duwde Emily de deur van Diana's kamer open.
Het was de eerste keer dat Emily in Diana's kamer kwam. In tegenstelling tot Laura's lichte, ruime en verfijnd ingerichte kamer, was deze kamer zo klein dat een bed en een kast de hele ruimte vulden.
Het was zelfs erger dan de kamer van de huishoudster. Het leek de opslagruimte van de villa te zijn. Hoe werd het Diana's kamer?
Emily stond in de deuropening, staarde wezenloos naar de lege kamer en voelde alsof er een stuk van haar hart ontbrak.
Laura, die Emily's uitdrukking opmerkte, werd nerveus en omhelsde snel Emily's arm. "Mam, Diana is echt weggegaan. Ze moet me nog steeds haten omdat ik haar plek heb ingenomen. Misschien moet ik vertrekken, zodat Diana niet met je in de clinch ligt."
Laura kon niet toestaan dat Diana iemand in de familie Getty beïnvloedde. Zij was de enige dochter van de familie Getty.
Ze dacht, 'Diana wil met mij concurreren? Droom maar verder!'
Zoals verwacht verdween bij het horen hiervan de ongemakkelijkheid in Emily's hart meteen.
Emily aaide liefdevol over Laura's hoofd. "Ze is gewoon egoïstisch. Het is niet jouw schuld. Je bent te lief en verstandig, daarom pest ze jou."
"Met jouw liefde en begeleiding is het logisch dat ik verstandig ben, mam. In tegenstelling tot Diana, die in een weeshuis is opgegroeid. Zij is waarschijnlijk gewend om voor dingen te vechten. Maak je geen zorgen, als ze terugkomt, zal ik haar leren naar je te luisteren en net zo respectvol te zijn naar jou en papa als ik," zei Laura gul.
Emily voelde een steek van ergernis bij de gedachte aan het weeshuis. Diana's opvoeding was als een doorn in haar hart, een constante herinnering aan haar falen als moeder.
Emily snoof, "Laat maar, ze is van nature egoïstisch en niet te leren. Het is goed dat ze weg is, dan hoeven we haar niet te zien en ons te ergeren!"
Laura was stiekem tevreden en zei liefjes, "Mam, wees niet boos. Laten we naar beneden gaan en eten. Ik heb Mia gevraagd om wat soep voor je te maken. Drink er maar veel van."
Emily's gezicht klaarde op van tevredenheid. "Jij bent de meest attente, in tegenstelling tot die egoïstische Diana!"
Laura glimlachte verlegen. "Diana zal uiteindelijk je goede bedoelingen begrijpen."
Laura dacht, 'Diana, het is beter dat je weg bent. Nu behoort alles in de familie Getty aan mij. Maar je kunt vertrekken, jouw nier is nog steeds van mij!'
Diana wist niet dat Laura nog steeds aan haar nier dacht. Ze was op dat moment haar koffer aan het inladen om naar Howard's appartement te verhuizen.
Zodra ze uit de lift stapte, kwam Howard's telefoontje binnen. "Oma heeft gehoord over ons huwelijk en is erg blij. Ze zei dat ze een familiediner aan het voorbereiden is om het te vieren vanavond. Is dat goed voor jou?"
Diana's auto was gearriveerd en de chauffeur was haar bagage in de kofferbak aan het zetten.
Ze opende de autodeur en zei: "Geen probleem, ik ben onderweg naar Luxe Haven Apartments."
"Oké," Howard's stem pauzeerde, alsof hij met iemand naast hem praatte, en ging na een paar seconden verder, "Ik kom je om zes uur ophalen."
"Prima."
Deze tijd was genoeg voor Diana om uit te pakken en een dutje te doen.
Na het ophangen, keek Diana uit het raam.
Zelfs nu voelde het nog onwerkelijk. Ze was echt herboren en had de koers van haar vorige leven veranderd.
In haar handpalm bleef haar telefoon trillen van berichten van Robert.
Sinds Diana Robert's nummer had geblokkeerd, stuurde hij haar berichten via Facebook. Hij had waarschijnlijk meer dan honderd spraakberichten en tientallen oproepen gestuurd.
Diana koos ervoor om ze allemaal te negeren.
Als Robert niet nog enigszins nuttig was, had Diana al zijn contacten geblokkeerd.
Toen ze bij Luxe Haven Apartments aankwam, kwam Emily's telefoontje binnen.
Diana volgde de GPS om haar weg te vinden en hing direct op.
Ondertussen, Emily, die een gezichtsmasker aan het aanbrengen was, scheurde het boos af en schreeuwde naar Aiden, die een boek zat te lezen, "Ze durfde op te hangen!"
Aiden was woedend. "Waarom bel je haar? Laat haar zichzelf maar redden daarbuiten! Ik wil zien hoe ze overleeft zonder een fatsoenlijke baan. Ze houdt het niet lang vol zonder de familie Getty! Als ze genoeg heeft geleden, zal ze ons smeken om terug te komen. Dan laten we haar haar nier aan Laura doneren. Ze zal niet durven weigeren!"
Emily vond het logisch en knikte. "Ik had nooit gedacht dat ze zo egoïstisch was. Laura is nog steeds de beste, zelfs al is ze ziek, ze denkt nog aan mij en laat de meid soep voor me maken. Terwijl Diana alleen maar weet hoe ze me moet ergeren!"