Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 261: Praten met tuig vereist geen manieren

Laura zat naast Aiden als een fragiele porseleinen pop, haar ogen leeg, haar gezicht bleek en getekend. De lichten in de ziekenhuisgang wierpen een gloed op haar, waardoor ze er nog delicater en meelijwekkender uitzag.

Laura wist niet wat Aiden dacht, en het kon haar ook niet schelen. Zijn hart was...