Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk Zevenenzeventig

Na de strijd en mijn bijna-doodervaring stonden mijn vrienden erop dat ik rust nam. Eira had me een dag vrij van training gegeven, wat als een geschenk had moeten voelen, maar in plaats daarvan voelde ik me... vreemd. Rusteloos. Onrustig.

Ik wist waarom. Het gevecht in Armenië had me meer geschokt ...