Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk Honderd en Vijfenzestig

Ik leunde achterover tegen de kussens, mijn lichaam deed pijn ondanks de pijnstillers die de dokter me had gegeven. De ondergrondse bunker was angstaanjagend stil, behalve het gedempte gemompel van mensen buiten mijn kamer. Mijn kameraden waren op een reddingsmissie, en ik voelde hun afwezigheid als...