Getrouwd in Rijkdom, Ex Wordt Gek

Hoofdstuk 3 Ethan, fijne verjaardag!

Emily's hand op de deurknop was bleek geworden.

Deze mensen hadden haar en Ethan's liefdesverhaal zien ontvouwen. Ze waren ooit hun gezamenlijke vrienden geweest. Zelfs vreemden zouden toch niet zo wreed zijn, toch? Zou het echt beter zijn als ze nooit meer wakker werd, alleen om iedereen gelukkig te maken?

Emily nam eindelijk een besluit, haalde diep adem en liep de kamer binnen.

Ethan keek op naar haar, zijn wenkbrauwen fronsten, de afkeer in zijn ogen duidelijk zichtbaar.

"Emily, wie heeft je binnen gelaten?" vroeg Ethan woest.

Emily staarde hem aan zonder te knipperen. "Ethan, ik ben hier om je te laten weten dat ik de politie heb gebeld. Ze zullen binnenkort beginnen met het onderzoek naar de drugs in de club van de laatste keer, en natuurlijk, de misdaad die je hebt begaan door mijn naaktfoto zonder mijn toestemming online te plaatsen."

Iedereens gezichtsuitdrukking veranderde onmiddellijk.

Lisa's ogen toonden een vleugje paniek. Ze haastte zich naar Emily toe, in een poging haar te overtuigen. "Emily, de politie bellen zal niet goed zijn voor jou, Ethan, of de familie Grant. Doe geen impulsieve dingen. Bovendien, heeft de PR van de familie Grant deze zaak niet al onderdrukt? Waarom blijf je eraan vasthouden?"

Emily keek haar niet aan; ze trok haar hand rustig terug en richtte haar blik op Ethan. "Ethan, ik heb geprobeerd je terug te winnen, maar ik zou nooit zo laag zinken om je te drogeren om met je naar bed te gaan. Je had gemakkelijk de waarheid kunnen ontdekken, maar je koos ervoor om mij de schuld te geven."

Hoewel Ethan heel goed wist dat haar traumatische jeugd haar met een psychologische schaduw had achtergelaten en ze extreem afkerig was van seks.

"Ik heb nooit opgegeven omdat ik bang was dat de Ethan die zoveel van me hield op een dag zou terugkomen en me zou verwijten dat ik niet hard genoeg mijn best had gedaan voor onze relatie," zei Emily, terwijl ze een scheidingscontract uit haar tas haalde en het voor Ethan neerlegde. "Nu heb ik het geprobeerd. Hij zal me niet meer de schuld geven. Ethan, wees gerust; ik zal je niet meer lastigvallen."

Ethan wierp een blik op het scheidingscontract en fronste lichtjes. Dit was niet het exemplaar dat hij in het appartement had achtergelaten.

Emily zei: "Ik zal wachten tot de politie mijn onschuld bewijst en jij publiekelijk je excuses aan mij aanbiedt."

Emily keek naar Ethan, haalde een pen tevoorschijn en ondertekende plechtig haar naam op het contract onder zijn blik.

Na het ondertekenen keek ze op. "Tot ziens bij de rechtbank over een maand. Dan regelen we de scheiding."

Emily hief haar glas naar Ethan, terwijl ze haar tranen inhield. "Ethan, gefeliciteerd met je verjaardag!"

De laatste keer dat ze hem een fijne verjaardag wenste. Ze dronk het glas wijn in één teug leeg en draaide zich om om te vertrekken.

"Emily!" Hubert rende achter haar aan.

Ethan pakte het scheidingscontract op, zijn wenkbrauwen fronsten.