Rozdział 1
Letnie słońce prażyło nad ruchliwymi ulicami, sprawiając, że wszyscy czuli się, jakby się topili. Ludzie krzątali się przed szpitalem, a palące promienie słońca dosięgały każdego bez wyjątku.
Tymczasem w szpitalnej sali Katniss Manners powoli budziła się ze śpiączki, mrugając oczami na widok dziwnej i tajemniczej scenerii.
Szare ściany były pokryte czerwonym krzyżem, a przy łóżku stał stary stół. Zastałe powietrze i silny zapach środków dezynfekujących uderzyły ją w nos, sprawiając, że jej już boląca głowa zaczęła jeszcze bardziej wirować.
Zaraz, czyżby nie była martwa? Jakim cudem znalazła się w szpitalu?
Katniss przypomniała sobie.
Przyszła do szpitala, aby odwiedzić swoją siostrę, Clarę Manners, z bukietem starannie dobranych kwiatów. Gorąca pogoda sprawiła, że była cała spocona, ale nie przejmowała się tym. Jej serce było pełne troski i miłości do Clary.
Omijając pieszych i samochody, Katniss spieszyła się, jej niepokój i pilność popychały ją do przodu.
W końcu dotarła do wejścia szpitala i wbiegła na oddział. W następnej chwili usłyszała rozmowę Clary i Elodie Smith wewnątrz.
"Mamo, jak zachorowałam na tę chorobę? Jeśli nie znajdę dawcy nerki, umrę. Co mam zrobić?" Głos Clary drżał, gdy trzymała raport z badań, jej oczy były pełne bezradności i smutku.
Elodie próbowała ją pocieszyć: "Twój drugi brat jest lekarzem; coś wymyśli. Wkrótce znajdziemy dawcę nerki." Łzy Clary płynęły jak rzeka, jej strach i rozpacz rosły jak fala.
Słuchając cicho, Katniss poczuła ucisk w piersi. Znając problemy i konflikty w rodzinie, starała się tak bardzo zadowolić swoją rodzinę, ale zawsze była ignorowana i traktowana chłodno. Słowa Elodie zszokowały ją, zapalając w jej sercu płomień oporu.
"Obawiam się, że nie doczekam tego, mamo. Jestem jeszcze młoda, mam dzieci do wychowania i nie miałam jeszcze okazji dobrze się tobą zająć," powiedziała Clara smutno, jej słowa wyrażały wdzięczność za życie.
W oczach Elodie pojawił się cień mroku, gdy powiedziała: "A propos, czy Katniss nie ma raka żołądka? Może moglibyśmy użyć jej nerki. Inaczej to byłoby marnotrawstwo." Te słowa uderzyły Katniss jak cios w brzuch, sprawiając, że poczuła się bezradna i wściekła.
Stojąc przy drzwiach, Katniss słuchała rozmowy Clary i Elodie, jej nastrój gwałtownie się zmieniał. Stała cicho w kącie szpitala, myśląc o swoim życiu. Jako późno odkryta członkini rodziny, przeszła przez niezliczone trudności, z których każda kształtowała jej silne serce.
W wieku dziesięciu lat rodzina Manners odkryła, że Katniss jest ich prawdziwą córką, która została omyłkowo zabrana. Została sprowadzona z powrotem ze wsi. To niespodziewane odkrycie wywróciło życie Katniss do góry nogami. Wyobrażała sobie pełne nadziei nowe życie, tylko po to, by stanąć w obliczu rodzinnych wyzwań i trudności.
Katniss starała się dopasować do swojej rodziny, ale było to trudne. Ciągle próbowała, tęskniąc za ich uznaniem.
Jej czterej bracia byli złotymi chłopcami rodziny, zawsze rozpieszczającymi Clarę, błędnie uznaną za córkę. "Katniss, znowu coś zepsułaś!" Ich ciągłe narzekania raniły ją głęboko, a zimne i niesprawiedliwe podejście rodziny było jak policzek w twarz.
Łzy Clary zawsze wzbudzały współczucie rodziny, podczas gdy Katniss była kozłem ofiarnym. "Chciałam tylko pomóc," mówiła, ale jej wysiłki, by rozwiązać problemy finansowe rodziny, spotykały się z chłodnym przyjęciem i obwinianiem. Nie mogła zrozumieć, dlaczego zawsze to ona dostawała po głowie.
Czasami Katniss czuła, że to Clara jest prawdziwą córką Mannersów, a ona jest tylko jakimś obcym.
Rodzina Mannersów zajmowała się biznesem, więc byli dość zamożni, ale gdy coraz więcej osób wchodziło do gry, zaczęli mieć problemy z płynnością finansową.
To Katniss harowała dniami i nocami, aby naprawić finansowy bałagan, tylko po to, by zdobyć uznanie rodziny Mannersów, ale pracowała się na śmierć. Zamiast współczucia, chcieli jej życia.
Śmiejąc się gorzko, powinna była wiedzieć, że bez względu na to, jak bardzo się stara, nigdy nie zdobędzie ich troski, nawet odrobiny.
Katniss zamknęła oczy, próbując znieść ból. Nagle gwałtowny kaszel przerwał ciszę, a ona niechcący wydała dźwięk z powodu bolącego ciała.
Katniss jęknęła z bólu, atmosfera w sali stawała się ciężka. Elodie i Clara usłyszały hałas na zewnątrz sali, a Elodie szybko otworzyła drzwi, marszcząc brwi i patrząc na Katniss z gniewem.
"Podsłuchiwałaś?" Głos Elodie był pełen złości i tłumionej frustracji.
Katniss natychmiast poczuła chłód. Szybko wstała, chcąc uciec z niezręcznej sytuacji. Ale Elodie nie zamierzała odpuścić, jej oczy były pełne gniewu i niezadowolenia.
"Nie uciekaj!" krzyknęła Elodie gniewnie, przyspieszając kroku, by ją dogonić.
Serce Katniss zapadło się w lodowatą otchłań. W panice biegła korytarzem, w końcu poślizgnęła się i przypadkowo spadła ze schodów.
Dźwięk upadku odbił się echem w klatce schodowej. Elodie dotarła do schodów i zobaczyła Katniss leżącą na ziemi, czując nieopisane poczucie satysfakcji i przyjemności.
"W końcu pozbyliśmy się tego problemu!" powiedziała Elodie z ulgą.
"Katniss, posłuchaj mnie. Jesteś sama, bez zobowiązań, masz raka żołądka i nie będziesz długo żyć. Ale Clara jest inna. Ma rodzinę i dzieci. Nie możesz być tak bezduszna i pozwolić jej umrzeć!" powiedziała Elodie. Wydawało się, że znalazła rozwiązanie problemu, czując dumę i ulgę, podczas gdy Katniss leżała na schodach, jęcząc z bólu, bezradna i zrozpaczona.
Elodie nigdy jej nie zawiodła. W tym momencie Elodie powiedziała kolejne zdanie, które sprawiło, że serce Katniss zapadło się na dno, "Upadek z tak wysokich schodów nie wpłynie na jakość nerki, prawda? Wymiotując tyle krwi, prawdopodobnie nie przeżyjesz. To dobrze; choroba Clary zostanie wyleczona."
Słysząc to, Katniss wpatrywała się w Elodie szeroko otwartymi oczami. Nienawiść i niechęć w jej sercu sprawiły, że umarła z otwartymi oczami.
Ale niespodziewanie, odrodziła się.
To była szansa od Boga, aby rozpocząć nowe życie.