De Liefde van de CEO Onthuld te Midden van een Dreigende Scheiding

Hoofdstuk 06 De reden voor echtscheiding is zijn belemmering

Winona zag niets verkeerds in Zachary's woorden. Ze was nog steeds boos over zijn onverschilligheid, dus snoof ze onvriendelijk en mompelde: "Hmm."

Zachary nam een slok van de soep, maar zette de kom met een harde klap neer.

Hij sloeg de dekens opzij en ging liggen, terwijl Winona zich omdraaide en met haar rug naar hem toe ging liggen. Ze schakelde haar nachtlampje uit en sloot haar ogen, klaar om te slapen.

Door de jaren heen deelden ze af en toe een bed, maar er was altijd genoeg ruimte voor minstens twee extra personen tussen hen in.

Maar vanavond was het een beetje anders...

Terwijl ze vredig sliep, drukte Zachary's lichaam zich plotseling tegen haar aan, haar bijna omhullend in zijn omhelzing. Haar rug lag tegen zijn stevige borst, en door de dunne lagen stof kon ze duidelijk de textuur van zijn spieren voelen.

Zijn zware en hese ademhaling hing dicht bij haar oor, waardoor de temperatuur in de kamer tot een verzengend niveau steeg.

Voordat Winona kon reageren, drukte iets tegen haar onderrug, waardoor haar gedachten bevroren terwijl ze onmiddellijk de situatie begreep.

"Zachary..."

Haar stem trilde onwillekeurig, een mix van plotselinge schrik en nervositeit, bang dat Zachary zich aan haar zou opdringen.

Ze had scènes zoals deze verwacht in de vroege dagen van hun huwelijk, maar jaren van zijn onverschilligheid hadden haar tot as gereduceerd. Nu ze gingen scheiden, kon ze zich dit soort verwikkelingen niet veroorloven.

Sommige fouten moesten maar één keer gemaakt worden.

"Hmm?" Zachary's hese stem klonk boven haar hoofd, met een onmiskenbaar gevoel van dominantie.

De volgende seconde draaide Zachary zich om, drukte haar neer en keek haar van bovenaf in de ogen.

Winona herpakte zich en stak haar hand uit om hem weg te duwen. "Ik wil niet."

"Beschuldigde je me er niet van dat ik je niet tevreden stelde? Toen ik je net aan het voeren was, dacht ik dat je zo gretig was dat je de controle wilde overnemen. Maar nu zeg je dat je niet wilt, speel je hard to get?" Zachary's lippen drukten zich tegen de hare, zijn woorden druipend van verlangen, hoewel elk woord meer sarcastisch was dan het vorige.

Zelfs een dwaas zoals Winona kon zien dat er iets mis was met die soep. Ze probeerde uit te leggen: "Ik wist het niet."

"Denk je dat ik je zal geloven? Dit is niet de eerste keer dat je zoiets doet."

"Jij..." Elke keer dat dat incident werd genoemd, voelde Winona een diep gevoel van machteloosheid. Hij slaagde er altijd in haar die nacht te laten herinneren. "Laat me het nog één keer zeggen, toen was het omdat..."

Voordat ze haar zin kon afmaken, daalde Zachary's overweldigende kus op haar neer, waardoor haar woorden verstomden.

Winona was verward. Ze duwde met al haar kracht tegen zijn borst, hopend zich uit zijn greep te bevrijden, maar alles wat ze kreeg was een diepere en zwaardere kus van de man, zonder een greintje tederheid of genegenheid, alleen dominantie.

Haar lippen werden door zijn lippen gesneden en ze proefde een vage metaalachtige smaak van bloed. Haar gedachten tolden en draaiden door het extreme gebrek aan zuurstof, totdat de hete hand van de man op haar kwam en ze besefte dat de knopen van haar shirt op een gegeven moment waren losgemaakt.

Ze draaide haar hoofd weg, weigerend hem de kus te laten voortzetten. "Zachary, laat me los."

Ze worstelde en draaide haar lichaam, gebruikmakend van al haar kracht om zich uit zijn greep te bevrijden...

Maar qua fysieke kracht waren vrouwen van nature in het nadeel. Ondanks haar beste inspanningen kon Winona Zachary's ene arm niet overwinnen en werd ze gemakkelijk overweldigd.

Zachary, met lippen nog steeds getint met rood, grijnsde half. "Je reden voor de scheiding was dat ik erectiestoornissen had en je normale behoeften niet kon bevredigen, toch? Nu het probleem is opgelost, zijn de gronden voor scheiding niet langer geldig."

Hij steunde zichzelf op, half knielend op het bed, en greep haar kin, dwingend haar gekantelde hoofd om hem aan te kijken.

Vanwege de hoek was wat Winona kon zien... nogal duidelijk.

De stem van de persoon behield zijn gebruikelijke onverschilligheid, maar elk woord daagde haar gespannen zenuwen uit: "Ben je tevreden met wat je ziet?"

Winona's gezicht werd extreem lelijk, op het punt om te reageren toen Zachary's telefoon plotseling ging. Hij reikte uit en pakte het op van het nachtkastje, fronsend toen hij de beller-ID zag.

Het was Fiona's agent.

Met een veeg van zijn vinger nam hij de oproep aan. "Wat is er aan de hand?"

Terwijl Zachary sprak en probeerde op te staan van Winona, reikte de vrouw die hij had vermeden onverwacht uit...

Toen haar borst hem bedekte, spande het lichaam van de man zich onmiddellijk aan, en hij sloeg zijn ogen neer. Een storm die een persoon bijna kon verpletteren, woedde in zijn donkere ogen.

De strak op elkaar geklemde tanden maakten een licht wrijvingsgeluid.

De persoon aan de andere kant van de telefoon bleef praten, maar Winona luisterde slechts vaag, begrijpend dat het vooral ging over Fiona die weer een probleem had, met de implicatie dat Zachary nu naar haar toe moest gaan.

Zachary wierp een waarschuwende blik op de vrouw in zijn armen, maar zij hief uitdagend haar kin op, antwoordend op zijn eerdere vraag: "Niet alleen tevreden, maar ook volhoudend. Ik kan het niet meer aan, je moet langzamer gaan..."

Haar stem was niet zacht, waardoor de persoon aan de andere kant van de telefoon het duidelijk kon horen!