Hoofdstuk 5 De avond voor de bruiloft
Winona, die onderbroken werd, voelde zich behoorlijk geïrriteerd. Aangezien ze toch van plan was om te stoppen, wierp ze Dylan een sarcastische blik toe. "Hoe weet jij dat ik roddels verspreid? Heb je mijn ex-vriend zijn zaakjes gezien?"
Dylan schrok zich een hoedje van Winona's gedurfde woorden. Hij keek haar paniekerig aan, maar Zachary, die achter hem stond, had alles al gehoord.
Zijn ogen waren kil. "Mevrouw Sullivan, kom naar mijn kantoor. Er wordt deze maand duizend euro van je salaris afgetrokken en al je prestatiebonussen zijn weg."
De rest hield het hoofd laag en voelde in stilte medelijden met Winona.
Winona leek helemaal niet beschaamd dat ze betrapt was. Ze haalde gewoon haar schouders op en volgde Zachary naar zijn kantoor.
Zachary gooide de scheidingspapieren voor Winona's voeten. "Ik ben niet zo slim, dus kun je uitleggen wat het betekent als er staat: 'Na drie jaar huwelijk zonder seks heeft de man erectieproblemen en kan hij niet voldoen aan de basisbehoeften van de vrouw, waardoor een scheiding wordt aangevraagd'?"
Zijn stem werd lager en lager, en het kantoor voelde een paar graden kouder aan. Winona wreef over de kippenvel op haar armen. "Het betekent precies wat er staat. Je hebt al drie jaar geen erectie gehad. Het is alsof je gecastreerd bent. Ik ben nog jong, ik kan mijn leven niet door jou laten verpesten."
Zachary's ogen vernauwden gevaarlijk, zijn vingers tikten lichtjes op de tafel. "Maar ik herinner me dat je de 'waar' controleerde voordat we trouwden. Die nacht was je behoorlijk enthousiast. Waarom geef je het nu niet toe?"
Winona's gezicht werd even rood, maar ze verstijfde snel haar nek. "Dat was voordat we trouwden. Toen was je nog functioneel. Wie had kunnen vermoeden dat je na het huwelijk impotent zou worden? De waar voldoet niet aan de verwachtingen, ik wil mijn geld terug, je kunt me niet tegenhouden."
Denkend aan wat ze zojuist in het kantoor had gezegd, werd Zachary woedend. Hij stond op en liep naar Winona toe, pakte haar kin met zijn grote hand. "Leg me dan uit, wat is er met de eigendomsverdeling? Ik heb driehonderd miljoen euro van je schuld afbetaald, en nu wil je de helft van mijn bezittingen?"
Bij het zien van Zachary's felle ogen, begon Winona plotseling te lachen. "Je had eerder moeten zeggen dat je mijn eigendomsverdeling oneerlijk vindt en niet van me wilt scheiden. Prima, ik zal gul zijn. Geef me gewoon de vaste activa die in de overeenkomst staan, en ik neem geen ander geld. Wat vind je daarvan?"
Zachary's greep verstevigde, waardoor er een rode afdruk op Winona's delicate kin achterbleef. Ze kromp ineen van de pijn en probeerde haar hoofd los te schudden, maar Zachary liet niet los.
Hij zei: "Neem je het niet? Zonder mijn geld, hoe ga je jezelf onderhouden? In deze drie jaar huwelijk, heb je niet van het beste van alles genoten? Zonder mij zou je maandelijkse salaris je niet eens een enkele jas kunnen kopen."
Zachary's ogen flitsten plotseling gevaarlijk, terwijl hij Winona's gezicht dichter naar zich toe trok, zijn warme adem op haar gezicht. "Of is Matthew teruggekomen, en heb je snel weer contact met hem? Heeft hij je teruggenomen?"
Matthew Watson was teruggekeerd? Winona was verrast dat ze het niet wist. Haar stilte was alles wat Zachary nodig had als bevestiging. Hij grijnsde en liet haar abrupt los.
"Toen werkte een val voor hem niet, en het eindigde ermee dat ik gewond raakte. Je moet behoorlijk pissig zijn daarover. Maar zoals ik al zei, Matthew is geen partij voor mij. Als mijn gereedschap de grootte van een lippenstift heeft, is de zijne waarschijnlijk een miniatuurversie." Zachary's woorden brachten Winona terug naar die nacht drie jaar geleden.
Onder het schemerige licht was Winona's gezicht rood, haar perfecte lichaam verleidelijk geposeerd.
Ze opende haar lippen, haar ogen dromerig, haar stem als een verleidelijke sirene. "Matthew, een beetje harder."
De bewegingen van de man stopten, zijn grote hand greep haar ronde borst.
Winona had niet verwacht dat de man ineens zo ruw zou zijn. Haar taille rechtte zich, en een zachte kreun ontsnapte uit haar lippen. "Matthew, wees zachtjes."
De man lachte, een vleugje woede in zijn stem. "Kijk goed wie ik ben."
Het felle licht ging plotseling aan, waardoor Winona ongemakkelijk haar ogen sloot. Hij gaf haar geen moment rust, zijn hand reikte al naar haar vagina.
Het intense genot maakte Winona's lichaam gespannen. Toen ze besefte dat er iets mis was, opende ze haar ogen, haar pupillen vernauwden, haar door lust gevulde ogen veranderden in angst, haar blozende wangen werden bleek. "Zachary! Laat me los!"
Winona had geen tijd om zich af te vragen waarom deze koudhartige demon Zachary hier was. Ze greep de deken, probeerde haar naakte lichaam te bedekken.
Maar Zachary gaf haar geen kans om te worstelen. Een hand greep haar kin, de andere scheurde de dunne deken af, zijn ogen vol spot en kilte. "Ik ben niet Matthew, maar ik ben veel beter dan hij. Ik zal je beter laten voelen dan je ooit met hem deed."
Toen ze besefte dat Zachary serieus was, raakte Winona in paniek, greep haar kleren en probeerde te ontsnappen.
Zachary's grote hand greep haar enkel, sleurde haar naar zich toe. Zijn al opgewonden penis drukte strak tegen haar blote vulva, en stootte toen hard naar binnen.
Die nacht, hoezeer Winona ook worstelde en smeekte, Zachary toonde geen genade, hij liet haar pas bij zonsopgang gaan.
Na een nacht van kwelling lag Winona als een gebroken lappenpop op het bed. Zachary likte tevreden zijn lippen, en gooide nonchalant een zwarte creditcard naar haar. "Gebruik het gerust zoals je wilt."
Winona, haar blik leeg, toonde eindelijk een reactie. Ze greep Zachary's enkel, haar ogen glinsterden fel. "Ik wil dit niet; ik wil je vrouw zijn."
En zo begon drie jaar van een huwelijk waar maar weinig mensen van wisten, maar waarin ze al haar waardigheid verloor.
Terug in het heden raakte Winona haar pijnlijke kin aan. "Dit is mijn zaak. En zelfs als hij niet is teruggekeerd, ga ik nog steeds van je scheiden. Vergeet niet, onze overeenkomst loopt bijna af."
Zachary's lippen krulden in een spottende glimlach terwijl hij achterover in zijn stoel zat. "Of we scheiden of niet ligt niet aan jou. Bovendien heeft onze overeenkomst nog drie maanden te gaan. Als je het eerder wilt beëindigen, zul je een boete moeten betalen, maar ik betwijfel of je dat kunt veroorloven met je huidige salaris."
"Jij!" Winona, die dacht dat de onderhandeling soepel zou verlopen, voelde plotseling een diep gevoel van machteloosheid. Ze had nooit verwacht dat de meestal onverschillige Zachary zo onredelijk zou zijn.
Fiona was al teruggekeerd. Maakte het uit hoe lang de overeenkomst nog liep? Zachary hield nooit van Winona, dus wat maakte drie jaar, drie maanden of drie dagen uit?