Hoofdstuk 2
ISABELLA
"Op je scheiding!" Alex heft zijn glas en ik proost met hem mee, hoewel mijn hart er niet echt in zit. Ik begrijp niet wat er te vieren valt, ik heb jammerlijk gefaald. Ik kon mijn man niet eens geïnteresseerd in mij houden.
Freddie hield zijn belofte en het duurde maar een paar maanden om alles te regelen, en hoewel het geld me niet interesseerde, won ik alles. Het bewijs van de ontrouw was overduidelijk, en dan nog op zijn werkplek ook, waardoor hij ook nog eens ontslagen werd.
"Is het niet een beetje raar om daarop te proosten?" vraag ik hem voordat ik een slok van mijn Cosmopolitan neem.
"Serieus? Je bent eindelijk vrij van die narcistische perverse echtgenoot van je. Bovendien kwam hij opdagen in de rechtbank met die roodharige... die klootzak. En ik heb een foto gemaakt van zijn gezicht tijdens het vonnis als je het wilt zien." zegt hij terwijl hij zijn telefoon pakt.
"Nee, dank je." onderbreek ik hem.
Ik schud mijn hoofd en onderdruk een lach. Zijn gezicht was inderdaad miljoenen waard.
We zijn nog maar tien minuten in deze bar en ik heb nu al zin om naar huis te gaan. Ik had gedacht mijn scheiding te vieren met een fles wijn, thuis junkfood etend voor Harry Potter, maar Alex was zo vasthoudend dat ik het niet over mijn hart kon verkrijgen om te weigeren.
"Hoe dan ook, vanavond drinken we gewoon om het begin van een nieuw leven te vieren. En zaterdagavond wil ik je om 19.00 uur stipt helemaal opgedoft zien voor een avondje uit met je vrienden om op jacht te gaan naar een onenightstand."
Ik hoest bijna verstikkend. "Wat? Ik ben net gescheiden en jij wilt dat ik met een vreemde naar bed ga?"
"Gescheiden van een echtgenoot die niet eens wachtte met vreemdgaan tot de scheiding rond was." zegt hij nuchter.
"Waar, maar..."
"Geen maar. Isabella, je bent het knapste meisje dat ik ken en ik weiger je iets anders te laten geloven alleen omdat een klootzak je dat heeft laten denken. Als ik niet gay was, had ik een kans bij je gewaagd... wat mijn ouders gelukkig zou hebben gemaakt, geloof me."
Ik glimlach terwijl ik naar hem luister - het is waar dat Rebecca vaak heeft gezegd dat ze ervan droomde ons ooit te zien trouwen. Ik kan altijd instemmen om zaterdagavond uit te gaan, maar wat betreft een onenightstand, dat is nog maar de vraag.
ASHER
De muziek, de mensen die tegen mijn stoel botsen elke keer als ze bij de bar willen komen, verdomme, ik wil naar huis.
"Herinner me nog eens waarom we hier zijn?" vraag ik aan Jackson, mijn broer.
"We proberen een leuke tijd te hebben zoals normale mensen." antwoordt hij met een grijns op zijn gezicht.
"We zijn niet normaal," zeg ik tegen hem voordat ik een slok whisky neem.
"Wie zegt dat?" zegt hij met een grijns. "Het is jaren geleden dat we samen een drankje hebben gedaan. Je moet wat stoom afblazen."
Op datzelfde moment hoor ik dezelfde zin uit de mond van een andere man komen. We draaien onze hoofden tegelijkertijd naar de persoon die sprak. Hij is lang, maar niet zo lang als wij, waarschijnlijk ongeveer 1 meter 80, blond haar, blauwe ogen en een bleke huid. Het exacte tegenovergestelde van ons. Wat mijn aandacht trekt, is de persoon tegen wie hij praat. Lang zwart haar en een rode jurk die haar rondingen omhelst. Mijn ogen glijden naar haar ronde kont. Ik voel de behoefte om haar van dichtbij te zien, maar ik weet niet waarom.
Uit mijn ooghoek zie ik Jax opstaan en naar haar toe lopen. Wat doet hij in godsnaam? Ik bal mijn vuisten en kaken en concentreer me op het uitschakelen van de andere stemmen en me te focussen op de stem van mijn broer. Hij stootte haar 'per ongeluk' van achteren aan.
"Oh, het spijt me zo... deed ik je pijn of..." Als ik het niet beter wist, zou ik zeggen dat hij nerveus leek.
"Nee, dat deed je niet. Nou ja, ik heb net mijn glas over mijn vriendin geleegd." antwoordt ze met een zachte stem.
"Dan koop ik je een nieuwe," zegt hij.
"Nee, dat is niet..."
"Ze accepteert." Haar vriendin antwoordt ferm in haar plaats en ik hoor Jax lachen.
Ze lopen beiden naar de bar en hij trekt meteen de aandacht van de barman, die hen in een mum van tijd bedient. Dan draait ze zich om en het lijkt alsof de lucht uit mijn longen verdwijnt. Ik word aangetrokken door haar groene ogen en alles wordt me duidelijk. Maat. Het woord galmt in mijn hoofd. Hoe dichter ze bij me komen, hoe meer ik haar aardbeiengeur ruik. Ze heeft een lichte bult op haar neus, die ik opmerkte toen ze haar hoofd iets draaide om met Jax te praten. Het is het enige dat haar gezicht minder dan perfect maakt, maar in mijn ogen is ze perfect.
Het lijkt wel iets uit een droom. Ze glimlacht naar Jax en plotseling wens ik dat al haar glimlachen voor mij zijn. Ze stoppen voor onze tafel en ik sta op.
"Isabella, ik wil je voorstellen aan mijn broer Asher." zegt hij en ze steekt haar hand naar me uit. Op hetzelfde moment duwt iemand me van achteren en bots ik tegen haar aan. Ik grijp snel de hand die haar glas vasthoudt zodat ze het niet morst, en ze plaatst haar vrije hand op mijn borst.
Haar adem stokt.
"Je hebt goede reflexen." zegt ze zachtjes en kijkt me aan, waarna ze haar bovenlip likt.
Verdoem me nu! Oh godin, ik zou haar op deze tafel kunnen nemen voor iedereen. Gewoon om ervoor te zorgen dat ze allemaal weten dat ze van mij is.
Jax schraapt zijn keel, waardoor we beiden weer in het heden terugkomen. "Zullen we gaan zitten?"