Hoofdstuk 1 Een ontmoeting
"In Avalon City raasde een wilde tyfoon door de straten, met bakken regen en gekke windstoten. Midden in de storm kwam een fiets slippend tot stilstand recht voor het ziekenhuis.
""Iemand moet hier nu komen helpen!""
Een koude vrouwelijke stem sneed door de chaos heen en trok de aandacht van een paar verpleegsters. Ze waren geschokt toen ze een doorweekte schoolmeisje zagen, die een bloedende man op haar rug droeg. Bloed druppelde overal, en liet een spoor achter hen.
""Wat is er gebeurd? Wie is hij?"" vroeg een bezorgde verpleegster.
Allison Bennett nam niet de moeite om iets uit te leggen. Ze legde de man voorzichtig op een brancard die naar hen toe was gerold, en gooide toen de verpleegster een telefoon toe.
""Dit is zijn telefoon. Bel wie je moet bellen. Ik heb operatiekamer zeven nodig. Zeg tegen meneer Castillo dat Allison hier is.""
Op dat moment kwam hoofdverpleegster Heather Penrose aangesneld en herkende Allison. ""Allison, wat is er aan de hand?""
""Heather, ik vond hem op weg naar huis. Hij is neergeschoten. Hij heeft nu meteen een operatie nodig!"" antwoordde Allison.
Bij het horen van het woord ""neergeschoten,"" belde Heather snel de politie en draaide het nummer op de telefoon die Allison haar had gegeven.
Enkele minuten later, in operatiekamer zeven, had Allison zich al omgekleed in chirurgische kleding en stond ze boven de patiënt. Heather was de enige die haar assisteerde.
Allison trok vakkundig haar handschoenen en masker aan, en gebruikte een schaar om het shirt van de man weg te knippen.
De kogelwond zat aan de linkerkant van zijn borst, slechts vijf centimeter van zijn hart. Na een snelle blik concludeerde ze dat de kogel geen vitale organen had geraakt. Ze pakte een scalpel en begon met vaste hand de kogel te verwijderen.
Heather keek bezorgd toe. ""We weten niet eens wie hij is. Moeten we niet op de politie wachten?""
Allison schudde haar hoofd. ""Hij heeft te veel bloed verloren. Als we nu niet opereren, haalt hij de volgende vijftien minuten niet.""
Heather vond het nog steeds riskant, vooral met de wond zo dicht bij zijn hart. Maar toen ze zag dat Allison al bezig was met de incisie, bleef ze stil.
Allison werkte snel. Binnen vijf minuten had ze de kogel verwijderd met minimale bloeding. Ze herstelde de beschadigde bloedvaten en was binnen een half uur klaar met hechten.
""Heather, breng hem naar de observatiekamer voor 24-uurs monitoring. En onthoud, vertel niemand dat ik de operatie heb uitgevoerd,"" instrueerde Allison.
Allison verliet vervolgens de operatiekamer, terwijl Heather verbaasd naar de man op de brancard keek.
Op dat moment stopten er verschillende zwarte auto's voor het ziekenhuis. Een groep mannen in pakken stormde naar binnen, rechtstreeks naar de operatiekamer.
Heather schrok toen ze hen zag. ""Wie zijn jullie?""
""We kregen een telefoontje van een van jullie verpleegsters. Is er een man binnengebracht met een schotwond?"" vroeg de leidende man.
Opgelucht dat ze naar de patiënt zochten, knikte Heather. ""Hij is nu stabiel. De operatie is klaar, en hij is in de observatiekamer. Hier is zijn dossier. En we hebben de politie al ingelicht vanwege de schotwond.""
Tegen de tijd dat de patiënt wakker werd, was Allison al thuis en sliep.
Vroeg de volgende ochtend belde Heather haar. ""Allison, de man die je hebt gered wil weten wie je bent. Moet ik het hen vertellen?""
Hen? Allison schudde haar hoofd. ""Niet nodig. Het was niets.""
Nadat ze had opgehangen, sprong Allison op haar fiets en ging naar school. Tijdens het ochtendstudieuur, terwijl iedereen druk bezig was met hun opdrachten, lag Allison te slapen op haar bureau.
""Allison, je slaapt weer. Nancy gaat uit haar vel springen!"" waarschuwde een klasgenoot.
Nancy Kate, de strenge decaan van Avalon City High School, stond bekend om haar no-nonsense houding. Ze was in de veertig, maar gedroeg zich veel ouder. Ze had een bijzondere zorg voor Allison.
""Ik maak me geen zorgen. Ze is de laatste tijd in een slechte bui. Ze moet toch wat stoom afblazen,"" antwoordde Allison lui.
En inderdaad, Nancy stormde even later het klaslokaal binnen en begon tegen Allison te keer te gaan. ""Allison, ik weet dat je uit een rijke familie komt en je niet om je cijfers geeft, maar je kunt niet in de klas slapen! Als je hier niet wilt zijn, ga dan naar huis. Stop met anderen te storen!""
Allison trok een wenkbrauw op en keek Nancy kritisch aan. ""Mevrouw Kate, ik heb gemerkt dat u last lijkt te hebben van gezondheidsproblemen zoals onregelmatige menstruatie en een bleke teint. Dit kunnen tekenen zijn van bloedstagnatie, en stress en woede kunnen dit verergeren. Sommigen geloven dat een actiever persoonlijk leven, inclusief intimiteit, gezondheidsvoordelen kan hebben. Gewoon een gedachte.""
""Allison, eruit!"" schreeuwde Nancy, haar gezicht rood van woede.
Allison stond op en verliet het klaslokaal, leunend tegen de muur in de gang om haar dutje voort te zetten. Dit was een vertrouwde routine voor haar.
Terug in haar kantoor kookte Nancy van woede en belde Allison's ouders. ""Uw dochter is onhandelbaar. Als u haar niet disciplineert, moet ik haar van school sturen!""
Blair Ember, aan de andere kant van de lijn, was woedend. Ze belde Allison, maar kreeg geen antwoord. Blair besloot zelf naar Avalon City te gaan.
Na school werd Allison bij de poort geconfronteerd door een groep mannen.
""Mevrouw Bennett, onze baas wil u spreken. Kom alstublieft met ons mee.""
Allison wierp een blik op de zwarte auto die in de buurt geparkeerd stond, en haar gedachten flitsten terug naar de gebeurtenissen van de vorige nacht.
Gisteravond, tijdens de tyfoon, was Allison na de les naar het fietsenhok gerend en op weg naar huis gegaan. Ze nam een kortere route door een afgelegen steegje om tijd te besparen. Toen ze het steegje inreed, zag ze dat een boom door de storm was omgewaaid en haar pad blokkeerde. Ze moest een andere route nemen.
Toen ze een ander steegje insloeg, zag ze een groep mannen in het zwart, die een dreigende uitstraling hadden. Gevoelig voor gevaar en de geur van bloed, probeerde Allison weg te komen, maar een van de mannen greep haar fiets.
""Waar denk je heen te gaan?"" eiste de man, terwijl hij een honkbalknuppel naar haar zwaaide.
Allison reageerde snel, gebruikte haar fiets om te blokkeren en gaf toen een krachtige trap die hem weg deed vliegen.
""Ze kent vechtsporten. Ze moet hier zijn om hem te helpen. Dood haar!"" brulde de man.
Allison zuchtte. Net haar geluk om in de problemen te komen op een stormachtige nacht.
""Weet je zeker dat je wilt dat ik blijf?"" vroeg ze.
De mannen lachten. ""Denk je dat je kunt ontsnappen? Je hebt pech vanavond. Bereid je voor om te sterven!""
Daarop omsingelden ze Allison. Ze greep het fietsstuur, trapte de fiets naar voren en gebruikte het om de mannen voor haar neer te halen.
Zonder aarzeling sloeg ze de dichtstbijzijnde man neer, pakte de honkbalknuppel op en begon er woest mee te zwaaien.
In de hoek keek de gewonde man haar met heldere ogen aan. Hij had nog nooit iemand zo vaardig zien vechten."