7. Engel
En vrouwen zijn gek op mannen zoals Alekos? Hij klinkt... als een gek.
"Zelfs als ik een andere man heb gekust, heeft dat niets met jou te maken. Bovendien ga je twee andere mannen toestaan om me te neuken," herinner ik hem. "Om nog maar te zwijgen over het feit dat jij met ontelbare vrouwen hebt geslapen voor mij."
"Ik ben misschien met andere vrouwen geweest, maar dat is nu allemaal verleden tijd. Wat betreft mijn bloedbroeders, Reyes en Stefan, zij zijn de enige die je mogen aanraken. Ik zal binnenkort uitleggen waarom. Nu. Hoeveel?" vraagt hij opnieuw.
Ik weet niet zeker of Alekos de waarheid verdient, maar soms is liegen zo vermoeiend. "Ik heb tot nu toe niemand gekust."
Niet omdat ik het bewaarde voor een ideale man, maar behalve Alekos heb ik nooit iemand leuk gevonden. Misschien had ik Jason op de middelbare school moeten kussen. En misschien hem mijn eerste laten zijn. Gewoon om Alekos te pesten.
Alekos lijkt me in een ander licht te zien. Zijn ogen verzachten een beetje. "Niet alleen een maagd, maar ook onaangeraakt door een man. In mijn hol. Weet je wat dit betekent?"
Het spijt me steeds meer dat ik Jason niet heb laten kussen.
"Ik kan mijn geluk niet geloven," mompelt hij. Zijn hand beweegt van mijn kin naar de achterkant van mijn hoofd, zijn vingers verstrengelen zich in mijn haar.
Ik kan niet geloven dat ik niet alleen Alekos moet neuken, maar ook twee andere mannen die ik nog nooit eerder heb ontmoet, alleen voor mijn veiligheid.
"Je eerste kus behoort mij toe. Ik kan mijn geluk niet geloven," mompelt hij opnieuw. "Niet alleen je eerste kus, maar ook je maagdelijkheid," zegt hij, voordat zijn lippen de mijne omsluiten.
Mijn rug verstijft.
Even kan ik niet verwerken wat er gebeurt, maar Alekos' mond beweegt ruw tegen de mijne, zijn tong zoekt toegang. Omdat ik dit nog nooit eerder heb gedaan, verstijf ik. Kussen zou makkelijk moeten zijn, toch? Ik heb genoeg mensen het zien doen. Zijn tong dwingt mijn lippen te openen en dringt mijn mond binnen, verkent het. Mijn handen vinden hun weg naar zijn schouders, mijn vingers graven zich in zijn spieren. Dan reageer ik eindelijk, en ik kus hem terug, mijn tong krult om de zijne. Hij maakt een geluid, ergens tussen een grom en een kreun, en wordt agressiever. Het voelt alsof hij mijn mond straft, zo ruw kust hij me.
Alekos kantelt mijn hoofd opzij, waardoor hij beter toegang heeft tot mijn mond, terwijl zijn andere hand naar mijn borst reist. Veel meisjes en vrouwen geven de voorkeur aan push-up bh's, maar ik heb altijd van kanten bh's gehouden. Wanneer zijn handpalm mijn rechterborst bedekt en het streelt, krijg ik kippenvel over mijn hele lichaam. Ik heb veel op eigen houtje verkend, maar ik heb me nog nooit zo gevoeld.
Wat een verraderlijk lichaam heb ik. Ik geniet van Alekos' kussen en aanrakingen, meer dan ik zou moeten. Hem me laten neuken zal me vernietigen. Maar ik kan nu niet terugkrabbelen. Niet nu ik zo dicht bij...
Hij trekt zijn lippen van mijn mond naar mijn kaak, kust en knabbelt eraan, voordat hij mijn oorlel bereikt. "Zo responsief," fluistert hij in mijn oor. "Ben je nat?"
Nee.
Misschien?
Niet voor hem.
Ik schud mijn hoofd.
Hij laat mijn borst los, trekt mijn rok omhoog en duwt zijn hand tussen mijn benen. "Leugenaar. Je bent zo nat, je slipje is vochtig."
Waarom reageert mijn lichaam zo snel op hem?
Ik probeer zijn hand weg te duwen, maar hij grijpt mijn pols. "Iemand kan binnenkomen en ons zien," wijs ik op het voor de hand liggende.
"Hmm... dat zou een probleem kunnen zijn. Hoewel, ik ben een genereuze man. Ik vind het niet erg als anderen jouw kutje zien."
Ik werp hem een boze blik toe. "Gezien je geschiedenis met Salma en andere vrouwen, weet ik dat je het niet erg vindt om naakt gezien te worden, maar dat betekent niet dat ik wil dat anderen mijn kutje zien. Je kunt je volgende verovering tentoonstellen, als je wilt, maar ik ben niet van plan om door je werknemers gezien te worden."
Terwijl hij mijn haar nog steeds vasthoudt, dwingt hij mijn hoofd naar achteren. "Ik heb veel vrouwen geneukt, ja. Ik hou van seks. Maar vanaf nu zul jij de enige zijn in mijn bed."
Deze keer kan ik mezelf niet tegenhouden om met mijn ogen te rollen. "De enige in je bed vanavond, bedoel je. Ik mag van geluk spreken als ik naast je mag slapen, nadat je me geneukt hebt, en niet gedwongen word om de walk of shame te doen."
Hij slaat de binnenkant van mijn dij, waardoor ik een kreet slaak. Voordat ik hem kan vervloeken, gromt hij, "Ik denk dat het tijd is om je te laten zien wat er gebeurt als je aan mijn woorden twijfelt." Nog een klap maakt dat ik nog harder gil. "Vind je het leuk om een stout meisje te zijn?"
"Ik ben een vrouw, geen meisje."
"Je bent wat ik zeg dat je bent," zegt hij, voordat hij mijn slipje met beide handen grijpt, het afscheurt en op het bureau legt.
"Wat de hel—"
Hij dwingt twee vingers in me, en de woorden sterven op mijn lippen. Eén vinger was al erg genoeg, maar twee tegelijk? Het voelt alsof ik in tweeën gesplitst word. Waarom doet het zoveel pijn?
"Het doet pijn," jammer ik. Mijn handen grijpen zijn arm.
"Goed."
Hij beweegt zijn vingers snel, en ik hap naar adem. Vingeren doet pijn. Zijn andere hand komt naar mijn nek, langzaam masserend. Probeert hij me te troosten terwijl hij me pijn doet? Hij is zo verwarrend.
"Brave meisjes worden beloond, maar stoute meisjes worden gestraft. Op dit moment ben je een stout meisje. Neem je straf als een braaf meisje, en dan zal ik je belonen."
"Stop," smeek ik. "Alsjeblieft."
Hij negeert me en blijft zijn vingers sneller bewegen. Ik probeer weg te kronkelen, maar één blik in zijn ogen vertelt me dat het geen goed idee is.
"Je zei dat je me geen pijn zou doen."
Zijn duim drukt op mijn clitoris, terwijl zijn vingers in mijn nek me afleiden van de pijn. "Ik denk niet dat je goed hebt opgelet bij de regels. Maar ik ben ervan overtuigd dat je ze snel zult leren... tenzij je steeds gestraft wilt worden."
Ik schud mijn hoofd, want ik haat pijn. "Ik zal een braaf meisje zijn. Stop alsjeblieft." Tranen prikken in mijn ogen.
Hij kust me zachtjes, zijn vingers bewegen langzamer. "Shh, Agapi. Je doet het geweldig."
De deur gaat open, en ik probeer uit zijn schoot te springen, maar zijn hand in mijn nek houdt me op mijn plaats. Twee mannen komen binnen, en ik wend mijn blik af. Misschien als ik doe alsof ze er niet zijn, verdwijnen ze wel.
Nooit eerder ben ik zo beschaamd geweest in mijn hele leven. Niet zoals dit, in ieder geval.