Hoofdstuk 6 De nieuwe benoeming
Bij de ingang van het Sapphire Sky Hotel glipte het zonlicht door de kieren tussen de wolkenkrabbers en wierp een warme gloed op de marmeren vloer. Executives in scherpe pakken verzamelden zich, hun serieuze en verwachtingsvolle gezichten hintend op de grote aankomst van de nieuwe algemeen directeur.
"Ik hoorde dat het deze keer de dochter van meneer Harris is. Ze nemen deze inspectie vast heel serieus! Ze moet wel een echte harde tante zijn," fluisterde iemand, ogen vastgeplakt aan de ingang, niets willen missen.
Een andere exec, met een zelfvoldane blik, sneerde, "Meneer Harris heeft zoveel minnaressen; dit is waarschijnlijk een of andere buitenechtelijke dochter waar hij niets om geeft. Als ze echt belangrijk was, waarom zou ze dan gestuurd worden om deze puinhoop op te ruimen?"
Iemand anders voegde eraan toe, "Zelfs als ze zijn echte dochter is, is ze waarschijnlijk gewoon een verwende snotaap die alleen weet hoe ze geld moet uitgeven. Welke andere vaardigheden zou ze kunnen hebben?"
Terwijl het geroddel doorging, naderde een figuur en het geluid van een autotoeter onderbrak het geklets. De autodeur ging open en Isabella stapte uit, gekleed in een strak businesspak, haar haar golvend over haar schouders, stralend van elegantie.
"Is zij onze nieuwe algemeen directeur?" fluisterde iemand in de menigte, stiekem glurend naar Isabella, een mix van zenuwen en bewondering in hun ogen.
Isabella glimlachte slechts lichtjes, maar ze was er klaar voor. In plaats van de execs te volgen voor de inspectie, besloot ze een willekeurige controle te doen, duidelijk van plan hen te verrassen.
Terwijl de executives langzaam hun weg naar het hotel maakten, liep Isabella richting het restaurant. De gang ademde ingetogen luxe. Ze duwde de restaurantdeur open en de geur van eten kwam haar tegemoet. Ze inspecteerde nonchalant de verschillende gerechten, haar hart zonk.
De ingrediënten waren teleurstellend: de zeevruchten waren dof en hadden een vage visgeur; de groenten hadden vergeelde bladeren die haar ongemakkelijk maakten, alsof ze op iets mis wezen.
"Wat is hier aan de hand?" Isabella fronste, steeds bezorgder. Ze draaide zich naar de bar, zag de netjes gerangschikte flessen, haar hart verstrakte. Ze opende een fles en merkte dat de lichtgele vloeistof verdund was. De kwaliteit van de drankjes was ver onder de standaard van het hotel.
Isabella klemde haar kaken op elkaar, stilletjes woedend. Deze waren allemaal gekocht door de adjunct-directeur van het hotel, Brian Scott. Ze wist dat deze inspectie niet slechts een formaliteit was; het was om de verborgen, slechte omstandigheden aan het licht te brengen.
Toen ze de gastenkamers binnenkwam, was het zicht op het beddengoed net zo teleurstellend. Lakens en kussens van lage kwaliteit, en zelfs de frisse geur ontbrak. Isabella voelde een golf van frustratie. Ze besefte dat ze in dit team niet alleen het bedrijf moest managen, maar ook een gebroken managementsysteem moest repareren.
"Hoe manage je dit hotel überhaupt? Het is een complete ramp!" haar stem galmde door de kamer, verscheurde alle maskers van schijn en valsheid. Isabella wist dat om het imago en de servicekwaliteit van het hotel te verbeteren, een complete revisie noodzakelijk was.
Ze belde de verantwoordelijke persoon bij het Sapphire Sky Hotel, haar toon kalm maar doordrenkt met woede. "Wat dacht je toen je verantwoordelijk was voor deze aankopen? Deze ingrediënten voldoen niet aan onze normen, en het beddengoed is totaal ongeschikt voor het imago van het hotel!"
De verantwoordelijke persoon keek onthutst, stamelde, "We probeerden kosten te besparen."
"Geen excuses!" onderbrak Isabella, haar blik doordringend. "Kosten besparen betekent niet dat de kwaliteit omlaag gaat! We zijn een luxe hotel; klanttevredenheid is onze levensader! Een dinerstandaard van driehonderd euro, en je serveert deze rommel?"
Iedereen liet hun hoofd hangen, te bang om in te gaan tegen Isabella's felle ondervraging.
"Vanaf vandaag moeten alle leveranciers opnieuw geëvalueerd worden. Ik wil dat elk product in dit hotel aan de hoogste normen voldoet!" beval Isabella, zonder terughoudendheid. "Brian, kom later naar mijn kantoor om de inkoop te bespreken."
Terug in haar kantoor plofte Isabella in haar stoel, draaide een paar keer gefrustreerd rond. Niet tevreden, nam haar secretaresse Jerry Nelson het over en draaide de stoel voor haar.
Na een tijdje kalmeerde Isabella eindelijk en prees Jerry hoog voor zijn attentheid, wat hem deed blozen.
"Isabella, je bent de toekomstige president van Stellar Innovations Group. Kun je je wat meer als een leider gedragen en ophouden met Jerry te plagen?" Samuel fronste lichtjes.
Isabella antwoordde, "Hoe is dit plagen? Jerry is zo attent; hij verdient zeker lof."
Jerry's gezicht werd nog roder, en Isabella liet hem uiteindelijk gaan. Samuel schudde zijn hoofd, een zachte en toegeeflijke glimlach op zijn knappe gezicht.
Al snel kwam Brian het kantoor binnen, trillend. Volgens hem kwam al het beddengoed van het hotel van VirtualHome Creations.
Wat een toeval! VirtualHome Creations was opgericht door Grace's broer, Terry Hernandez. Geen wonder dat Isabella zich ongemakkelijk voelde zodra ze erop zat.
Alleen al bij de gedachte aan die harde matras werd ze boos. Oncomfortabele accommodaties beïnvloeden de indruk van gasten over het hotel enorm, geen wonder dat de reputatie van het hotel zo slecht was!
"Brian, ik wil alle producten van VirtualHome Creations vervangen. Wat denk je daarvan?" vroeg Isabella opzettelijk.
"Dat is niet gepast. We hebben een langdurige samenwerking met VirtualHome Creations." stamelde Brian.
"Oké, ik begrijp het." Isabella legde verder niets uit en wuifde Brian weg.
Het leek erop dat Brian een goede relatie had met VirtualHome Creations, dus hij kon niet blijven. Maar nu was niet het moment om hem te ontslaan, ze zou wachten.
Isabella overwoog de volgende stappen voor het hotel toen Samuel's telefoon ging. Isabella wierp een nonchalante blik op het scherm, waarop een bekend nummer werd weergegeven. Het was Michael. Ze vroeg zich af waarom hij Samuel belde.
Voor buitenstaanders leek Samuel erg vriendelijk, maar dit gold niet voor Michael, die een vijand was. Hij wilde geen woorden verspillen aan Michael en wilde niet dat Isabella dat ook deed, dus hing hij resoluut op.
Maar de oproep bleef doorgaan. Na drie keer ophangen, stond Samuel op het punt het nummer te blokkeren, maar Isabella gaf hem een teken om op te nemen. Samuel kon geen enkel verzoek van Isabella weigeren.
"Goed, zoals je wilt." Samuel drukte rustig op de luidspreker maar haastte zich niet om te spreken.
"Mr. Harris, is Olivia bij u?" vroeg Michael met een schorre stem.
"Oh, jij bent Olivia's ex-man," zei Samuel spottend.
"Let op je woorden. We hebben de scheiding nog niet afgerond. Technisch gezien is Olivia nog steeds mijn vrouw."
De telefoon stond op luidspreker. Isabella zei met een koude glimlach, "Je bracht Grace in ons huis tijdens het huwelijk, dwong me de scheidingspapieren te ondertekenen. Nu ik heb getekend, blijf je me lastigvallen. Ben je niet schaamteloos?"
Samuel trok een wenkbrauw op en nam een slok water. Dit was Isabella, scherp en onverzettelijk.