Hoofdstuk 5 Kan niet via de telefoon komen
Michaels frustratie bereikte een kookpunt toen de koude, afstandelijke stem aan de andere kant van de lijn de zaken alleen maar erger maakte. Hij kon zich niet langer inhouden en smeet zijn telefoon door de kamer.
"Dit is gestoord! Ik wil gewoon met haar praten, maar ik kom er niet eens doorheen!" mopperde hij, terwijl zijn vuisten zich strak balden. Woede en pijn mengden zich in hem, en Olivia's gezicht doemde weer op in zijn gedachten. Alles leek uit elkaar te vallen.
Ondertussen, kilometers verderop, leefde Isabella haar beste leven. Ze zat in de woonkamer, haar ogen glinsterend van opwinding terwijl ze een document las over de toekomstplannen van Stellar Innovations Group.
Eric Harris, de grote baas van Stellar Innovations Group, kon zijn geluk niet verbergen, ook al probeerde hij een serieus gezicht te houden. Hij had zijn dochter Isabella al jaren niet gezien. Sinds hij zijn derde minnares had gekregen, werd Isabella's blik met de dag kouder. Uiteindelijk vertrok ze naar het buitenland om als arts zonder grenzen te werken en patiënten in nood te helpen.
Eric was ook gefrustreerd en probeerde een strenge blik te behouden. Hij miste Isabella toen ze weg was, maar als ze in de buurt was, wilde hij dat ze vertrok.
Isabella voelde zich schuldig. De afgelopen drie jaar had ze gelogen over het voortzetten van haar werk in het buitenland. In werkelijkheid was ze in het geheim met Michael getrouwd en had ze drie jaar lang huisvrouw gespeeld.
Het was een domme zet, en geen wonder dat Eric boos was. Maar nu was Isabella terug en was ze niet van plan weer te vertrekken. Ze wilde bij de familie Harris blijven en Stellar Innovations Group overnemen.
"Pap, ik wil Stellar Innovations Group overnemen. Het is niet alleen een verantwoordelijkheid voor mij; het is een kans om mezelf te bewijzen," zei Isabella zelfverzekerd tegen Eric, die tegenover haar zat.
"Isabella, je hebt het geweldig gedaan op school, maar een bedrijf runnen gaat niet alleen om passie. Ik ben bang dat je er nog niet klaar voor bent," zei Eric, onzeker. "En je bent zo koppig, wegrennen en drie jaar verdwijnen. Weet je hoe bezorgd ik was? Hoe bezorgd je broer was? Ik dacht dat je misschien door een bom aan de grens was opgeblazen!"
"Maar ik ben veilig en wel terug, toch?" zei Isabella met een stralende glimlach, terwijl ze een rondje draaide. "Geen schrammetje op me."
Samuel woelde zachtjes door Isabella's haar en voegde eraan toe: "Ik heb alleen beloofd om de zaken drie jaar te beheren. Nu mijn tijd erop zit, wil ik terug naar de kerk. Je weet dat mijn roeping is om predikant te zijn."
"Als jij het niet doet, dan doet Daniel het wel!" Eric, die zich vast voelde zitten, moest met de volgende optie gaan.
"Geen sprake van, ik ben een ambtenaar. Ik mag geen zakelijke banden hebben; ik zou geschorst en onderzocht worden!" protesteerde Daniel snel.
Eric was ten einde raad. Hij had zoveel zonen, maar geen van hen stapte naar voren. De een maakte elders een verschil, en de anderen weigerden allemaal.
Wat hemzelf betreft, zijn gezondheid werd elk jaar slechter, en hij had al lang gepland om met pensioen te gaan. Maar als hij naar de familie keek, was er niemand om zijn bedrijf over te nemen.
Isabella spreidde haar handen en zei vrolijk: "Zie je, alleen ik geef om je. Maak je geen zorgen, pap, ik weet dat ik het kan. Geef me gewoon een kans!"
"Pap, Isabella weet net zoveel als ik," zei Samuel, terwijl hij van zijn water nipte. "Weet je nog de crisis van Stellar Innovations vier jaar geleden? Isabella stelde verschillende effectieve maatregelen voor. En de overname van de Miller Group twee jaar geleden? Isabella bleef meerdere nachten op om het af te ronden."
Eric was verbijsterd. Hij had altijd trots op zijn talentherkenning, maar het beste talent zat gewoon in zijn eigen familie. Hij dacht: 'Heb ik me vergist? Misschien moet ik Isabella een kans geven?'
Eric zuchtte diep en antwoordde warm maar vastberaden: "Goed, ik geef je een kans. Neem een paar dagen rust, en volgende week meld je je bij het Sapphire Sky Hotel in Riverdale City. Als je het binnen zes maanden winstgevend kunt maken, overweeg ik je tot president van Stellar Innovations Group te benoemen!"
Isabella zei met een oprechte glimlach: "Deal!" Isabella haakte haar pinky met die van Eric, erop staand dat hij een belofte deed voordat ze tevreden was met de afspraak. Samuel en Eric vonden het amusant, en Eric, zowel geamuseerd als geërgerd, kneep in Isabella's neus, plotseling spijt hebbend van zijn beslissing. Eric dacht bij zichzelf: 'Wat voor president is dit kinderachtig?'
Samuel en Daniel, als Isabella's lijfwachten, legden hun handen op haar schouders en spraken in serieuze tonen. "Isabella, ik reken op je voor mijn vrijheid!" Samuel wenste dat hij nu kon stoppen en terug kon keren naar de kerk.
"Breng me niet in de problemen," zei Daniel met een bredere glimlach, niet alleen omdat hij zijn baan behield, maar ook omdat Isabella weer veerkrachtig en zelfverzekerd was geworden.