Gemakkelijke Scheiding, Moeilijke Hertrouw

Hoofdstuk 4 De familie Harris

David pikte de woede op en schoot terug: "Onderzoek naar Samuel is geen wandeling in het park. Als de familie Harris iemand wil verbergen, kunnen ze dat zonder enige moeite doen."

"Samuel lijkt heel normaal, maar hij zit achter Olivia aan. Wat een smeerlap!" Michaels wenkbrauwen fronsten, zijn ogen vlamden van woede.

"Is het echt achter haar aanzitten? Meer alsof hij haar gewoon achterna zit," zei David, proberend eerlijk te zijn, maar hij stopte snel, hapte naar adem en hoestte.

De herinnering aan Samuel die Olivia die avond beschermde, was nog vers, en de blik in Samuels ogen was intens. Michael voelde een zware last op zijn borst. Hij kon niet begrijpen hoe de gereserveerde Olivia zo charmant kon zijn dat zelfs iemand als Samuel, die bekend stond om zijn afstandelijkheid in zijn rijke kring, haar bewonderaar werd.

Michael plofte neer op de bank, zijn emoties kolkend. Hij bleef alle ruzies en teleurstellingen met Olivia herhalen. Net toen hij probeerde te ontspannen, trilde zijn telefoon met Roberts naam op het scherm. Zijn hart sloeg een slag over; Robert belde nooit zonder reden, dus hij nam op.

"Michael, klootzak! Ik hoorde dat je gaat scheiden en aan het rommelen bent met Grace." Roberts stem bulderde door de telefoon, "Kom onmiddellijk naar mijn kantoor!"

Bij binnenkomst voelde Michael de spanning in de kamer. Robert, geflankeerd door zijn secretaresse en Ryan, zat met een wandelstok, kijkend alsof hij zou ontploffen.

Michael stond recht voor Robert, zijn stem getint met uitdaging. "Opa, de drie jaar zijn om. Je beloofde me—trouw met Olivia voor drie jaar, dan is het mijn keuze of ik getrouwd blijf of ga scheiden."

"Ik wil alleen Olivia als mijn kleindochter. Haal haar terug! Zonder Olivia kan ik niet eten of slapen. Ik wil niemand anders!" Roberts stem verhief zich, zijn woede bijna oncontroleerbaar, als een kind dat een driftbui kreeg.

"Het is mijn leven, ik mag kiezen!" schoot Michael terug, zijn opgekropte emoties eindelijk exploderend. Hij kon Roberts druk en beschuldigingen niet meer aan.

"Olivia is een geweldige vrouw, en jij wilt haar niet! En je maakt ruzie met mij over Grace!" Robert was woedend, al zijn frustratie uitend.

De ruzie laaide op, en plotseling ging Michaels telefoon weer. Het was Grace. Zijn hart sloeg op hol, en hij nam snel op.

"Michael, ik mis je. Ik ben beneden bij de Johnson Group." Graces stem was zacht en lief, en kalmeerde hem onmiddellijk.

Robert hoorde Graces stem aan de telefoon, zijn gezicht vertrok van woede. Zijn vinger trilde terwijl hij naar Michael wees, zijn woede veranderde in een storm. Hij greep naar zijn borst en viel flauw.

Alle ruzies en woede bevroren op dat moment. Paniek overspoelde Michael. Hij liet de telefoon vallen en rende naar Robert toe. "Opa! Wat is er aan de hand?"

Na een hectische rit werd Robert eindelijk naar het ziekenhuis gebracht. Michael kon niet anders dan een beetje wrok voelen tegenover Grace. Hij was nog niet eens officieel gescheiden, en Grace bleef maar opduiken.

Als iemand een foto zou maken, zouden de geruchten zich als een lopend vuurtje verspreiden. Hij gaf niet om de roddels, maar als Olivia het zou zien, zou ze gekwetst zijn. Michael lachte om zichzelf. 'Olivia is al aan het daten met iemand, dus waarom zou ze om mij geven? Maar opa denkt nog steeds dat ze een uitzonderlijke vrouw is.'

Zodra Robert hersteld was, besloot Michael hem Olivia's ware aard te laten zien. Maar serieus, Grace had de slechtste timing, gewoon hem een snack brengen en al deze chaos veroorzaken, zelfs Robert naar het ziekenhuis sturen.

Michael dacht, 'Grace is zo lief en onschuldig, ze bedoelde geen kwaad.'

"Mr. Johnson, moeten we Mrs. Johnson hiervan op de hoogte stellen?" vroeg David.

Michael hield zijn telefoon vast, verscheurd en hulpeloos. Het beeld van Robert die flauwviel was nog vers, en schuldgevoel en ongemak overspoelden hem. Hij dacht aan Olivia, wilde haar alles vertellen en hoopte dat ze Robert in het ziekenhuis zou bezoeken. Maar hij kon hun eerdere ruzies niet van zich afschudden.

"Moet ik echt dit telefoontje plegen?" mompelde Michael, de innerlijke strijd verscheurend. Uiteindelijk haalde hij diep adem en draaide Olivia's nummer.