Hoofdstuk 7: Een kus in een onbekende
Mevrouw Jones pakte het touw vast en begon te proberen omhoog te klimmen. Een ander touw werd naar beneden gegooid voor Jo en ze wikkelde het om haar nek. Het werd omhoog getrokken en mevrouw Jones werd naar boven gesleurd. Haar gezicht werd rood terwijl ze aan het touw krabde dat haar zuurstoftoevoer afsneed. Jo liep heen en weer voor haar, wijzend naar haar.
"Dit had heel gemakkelijk met Lilianna kunnen gebeuren. Gaf iemand van jullie erom? Nee, dat deden jullie niet. Jullie wisten het allemaal en lieten het gewoon gebeuren!"
Ze wachtte tot mevrouw Jones blauw begon te worden, voordat ze weer naar haar toe liep. Ze verplaatste haar hand opnieuw en zwaaide ermee omhoog. Het drong diep door in de buik van de lerares, voordat ze het eruit trok.
"Het spijt me zeer. Ik miste," zei ze vriendelijk, en sneed het touw door.
Jo pakte het touw en sleepte haar naar het zwembad. Terwijl mevrouw Jones hijgend op de grond lag, wanhopig proberend op adem te komen, namen de wolven om de beurt de tijd om in het zwembad te urineren en te ontlasten. Jo hurkte naast haar neer. Ze gebruikte haar haar om haar hoofd naar achteren te trekken.
"Nu, ik geef toe, ik weet niet of er alleen water in het toilet zat waarin ze Lilianna probeerde te verdrinken of niet, maar het maakt niet uit. De straf zal hetzelfde zijn."
Ethan bracht haar een paar handschoenen en ze trok ze aan. Ze pakte een handvol uitwerpselen en duwde het in de mond van de lerares.
"Slik het door! Je gaat elke hap van deze stront eten en het zwembad schoonlikken, nietwaar?"
"Ja, Beta JoAnn," jammerde ze.
"Doen!"
Jo liet haar voor het zwembad achter en ging op de rand van het podium zitten. Lily keek met afschuw toe hoe de lerares begon de uitwerpselen te eten. Gregory stond op, tilde Lily op en droeg haar naar Jo. Jo positioneerde haar naast zich en streek zachtjes door haar haar, voordat ze weer naar het publiek keek.
"Jullie moeten allemaal de gevolgen onthouden voor het pesten van Lilianna Washington," zei ze, wijzend naar Lily. "Ik zal zo vaak terugkomen als nodig is om haar veiligheid te waarborgen wanneer ze hier is. Haar veiligheid is niet alleen belangrijk hier, maar overal waar ze ademhaalt. Begrijpen jullie dat?"
"Ja, Beta JoAnn," antwoordde het hele publiek in koor.
Ze stond op en trok Lily naast zich omhoog. "Ik moet nu gaan. Andrea's laatste straf is iets wat ik hier niet kan doen. Voordat ik ga, laat me jullie voorstellen aan jullie nieuwe gymleraar. Beta Gregory van de Dragão Clan. Om jullie overleden leraar te vervangen, zal Prinses Ana van de Dragão Clan hier zijn. Last but not least, Gamma Ethan, zal in de keukens zijn. Oh, ik vergat bijna iets te vertellen." Ze knipte met haar vingers en een tafel werd naar buiten gerold met een bedekte schaal erop. Sasha draaide Lily om terwijl Jo het deksel optilde. Het afgehakte hoofd van de lunchdame, die haar eerder die dag lunch had gegeven, lag erop. "Jullie lieve, oude, dierbare lunchdame heeft een fijne maaltijd gemaakt voor de hongerige rovers die door het gebied zwerven." Ze glimlachte weer naar hen. "Ik hoop dat ieder van jullie de les heeft geleerd die ik kwam onderwijzen. Ga terug naar de klas en doe je best om je te gedragen."
Lily werd door Kalani naar de coulissen van het podium geleid. Toen iedereen zich bij hen had gevoegd, leidden ze haar naar een klaslokaal een paar deuren verderop. Jo nam haar handen in de hare.
"Laat me de eerste zijn om mijn excuses aan te bieden voor alles wat je hebt moeten doorstaan, Lily. Ik kan je verzekeren dat er nooit meer iets met je zal gebeuren en mocht dat toch gebeuren, meld het dan onmiddellijk aan een van ons en wij zullen het regelen."
Ze trok haar handen weg en wierp zich in Jo's armen.
"Dank je wel," fluisterde ze.
Jo klopte onhandig op haar rug. "Geen probleem. Er is nog één ding dat we voor je hebben, voordat we gaan. Ga hier naar binnen en kijk wat het is."
Ze werd zachtjes de lege kamer ingeduwd. Verward keek ze om zich heen. Een klein vuurtje brandde in de prullenbak, maar dat was alles wat er was. Het riep haar en ze voelde zich ernaartoe getrokken. Ze liep de kamer door en knielde ervoor neer. Ze stak haar hand uit en het vuur sprong naar haar toe. De vlammen raakten haar huid en elektriciteit schoot door haar lichaam. Ze ademde uit en stak haar hand erin. Het vuur bewoog omhoog langs haar arm en wikkelde zich om haar heen.
Het gaf haar het gevoel van een omhelzing en ze sloot haar ogen. Vingers streelden over haar nek en nog intensere vonken werden in haar ontstoken. Het vuur werd in haar lichaam opgenomen en ze slikte terwijl het gevoel van vingers die over haar huid gleden doorging. Ze draaide zich om en opende haar ogen. Haar hart bonkte toen ze niets zag, maar de tintelingen bleven. Haar haar werd gladgestreken en haar wang werd vastgehouden. Iets wreef over haar onderlip en ze trilde.
Haar hoofd werd naar achteren gekanteld en opnieuw zocht ze voor zich, op zoek naar wat haar zo aanraakte. Druk op haar lippen deed haar mond opengaan en wat als een tong voelde, gleed naar binnen. Haar hand kwam omhoog en raakte een warme plek voor haar. Ze liet haar hand over het materiaal eronder glijden, voordat ze het in haar hand balde. Haar ogen sloten zich weer terwijl de kus doorging en toen de druk wegtrok, bleef ze ademloos achter. Vingers ontkrulden haar vuist en de warmte trok zich van haar terug totdat het weg was. Ze leunde tegen het bureau achter haar terwijl haar benen wankelden. Ze raakte haar lippen aan. Wat was dat? Wat was er net met haar gebeurd? Het enige dat haar ooit zo had laten voelen was-
"Lukas," fluisterde ze. Zijn naam viel met vertrouwen van haar lippen, waardoor ze opnieuw om zich heen keek. "Dank je, Lukas," mompelde ze zachtjes.
De bel ging en ze schrok van het plotselinge geluid. Ze liep naar de deur en pauzeerde. Haar schouders zakten toen twijfel binnensloop. Het kon hem niet zijn geweest. Ze verbeeldde zich dit allemaal, toch? Iets wikkelde zich om haar middel en ze werd naar achteren getrokken. Een kus werd op haar nek geplaatst.
"Ik hou van je, Lily. Je bent nu veilig."
Toen verdween het gevoel van vastgehouden worden. Ze slikte en verliet de kamer. Jo hield haar tas naar haar uit.
"Ik zal in de buurt zijn. Als je me nodig hebt, ben ik hier. Nog een fijne dag verder, Lily."
Ze knikte, niet in staat om te spreken. Ze liep te laat haar volgende les binnen en toen de leraar naar haar keek, begon haar hart pijnlijk in haar borst te bonzen.
"Het spijt me dat ik te laat ben, mevrouw Herrera."
De leraar gaf haar een gespannen glimlach. "Neem alsjeblieft plaats, Lily. Je bent niet zo laat, dus het is goed."
Lily haastte zich zo snel als ze kon naar haar bureau. De leraar bracht haar de opdracht en ze werkte er snel doorheen. Ze haalde haar notitieboekje tevoorschijn en opende het. De schets erin bracht haar gedachten terug naar haar eerste kus die net was gebeurd. Tenminste, het voelde als een kus en het liet haar afvragen met wie ze die had gedeeld. Ze kon het niet met zekerheid zeggen, maar haar instinct vertelde haar dat het Lukas was. Ze pakte haar potlood en gumde zijn lippen op de schets uit. Ze begon ze opnieuw te tekenen, waarbij ze de onderlip voller maakte om te passen bij wat ze had gevoeld. Het was misschien niet de koning, maar ze kon blijven dromen, toch?