Read with BonusRead with Bonus

Hoofdstuk 2 Ik wil met je trouwen

Laura was geschokt en spoot een mondvol wijn uit. "Wat?"

Cassie staarde Joseph intens aan. "Aangezien ik geen schoondochter van de familie Lewis kan worden, dan word ik Arthurs tante."

Ze wilde gewoon Arthur en Olivia walgen.

Laura veegde haar mond af en keek naar Cassie, die plotseling energiek werd, en stak haar duim op. "Ik steun het! Hij is knapper dan Arthur! En hij is ook beter af qua geld en macht vergeleken met de familie Lewis. Zoek iemand met betere voorwaarden dan jouw familie, zodat je positie in de Brooks Groep in de toekomst veilig is. Anders zul je steeds meer onderdoen voor Olivia!"

Cassie was verbaasd, maar vond dat het wel ergens op sloeg. Laura had echt vooruitziende blik.

Als Olivia de schoondochter van de familie Lewis zou worden, zou de Brooks Groep niet veel meer met Cassie te maken hebben.

"Oké, ik ga nu met hem flirten!" Cassie pakte direct Laura's tas, haalde haar make-up eruit en begon het aan te brengen.

Laura plaagde met een knipoog, "Weet je zeker dat je hem aankan?"

"Het is maar een man. Duim voor me." Cassie gooide haar haar naar achteren, hield een halfvol glas rode wijn vast, wiegde haar heupen met een vleugje dronkenschap en een glamoureus gezicht, en liep naar hem toe.

"Hallo, excuseer, kunt u me vertellen hoe laat het is?" Ze tikte lichtjes twee keer op zijn schouder met haar vinger.

Joseph opende zijn licht dronken ogen.

Cassie's geest was een paar seconden blanco, en ze onthulde een mooie glimlach, zachtjes sprekend, "Het is het lot dat we elkaar hier ontmoeten."

Joseph fronste en zei kil, "Ik ben geen dokter; ik kan geen patiënten behandelen."

Cassie's glimlach bevroor.

"Gestoord." Joseph's sexy, dunne lippen bewogen lichtjes, zijn woorden scherp en snijdend.

Op dat moment voelde Cassie zich ongemakkelijk.

Kon zelfs zo'n schoonheid hem niet verleiden?

Ze zei, "Ik heb inderdaad een ziekte, maar het is geen geestesziekte, het is liefdesverdriet. Ik heb het net opgelopen."

Joseph's knappe wenkbrauwen trokken lichtjes omhoog.

Cassie zei snel, "Jou zien maakt me gelukkig. Dat is mijn aandoening."

"Oké, ik begrijp het; je kunt nu weggaan." Joseph keek nog steeds onverschillig, haar negerend.

Cassie was diep geraakt.

Zelfs met al haar charmes werd ze zo genegeerd. Ze werd erkend als de mooiste socialite in Silverwood. Ze wilde echt weggaan, maar denkend aan Arthur en Olivia, voelde ze dat ze Arthurs tante moest worden.

Ze verzamelde haar moed en zei, "Kun je me een contact geven?

"Wat is je naam?

"Je bent zo knap, ik kan je niet weerstaan."

Joseph, oorspronkelijk liggend op de bank met zijn ogen gesloten, werd geïrriteerd door deze schaamteloze woorden. Hij opende zijn ogen en vroeg ongeduldig, "Wat wil je?"

"Ik wil met je trouwen," flapte Cassie eruit zonder na te denken.

Joseph's mond vertrok. Hij wreef over zijn voorhoofd en keek haar vreemd aan.

Cassie bleef standvastig staan zonder te aarzelen.

"Ik ben Cassie, 22 jaar oud, en ik ben net afgestudeerd aan de Universiteit van Silverwood. Ik kan koken, en ik ben gezond, capabel, attent, en heb geen slechte gewoontes. Het belangrijkste..." ze keek hem zelfverzekerd aan. "Met een mooie vrouw zoals ik, zul je de afgunst van alle mannen zijn."

Na deze woorden zorgvuldig te hebben uitgesproken, observeerde ze Joseph's uitdrukking, denkend bij zichzelf, 'Zal ik hem afschrikken?'

Joseph viel stil.

Net toen Cassie zich voelde alsof ze op hete kolen zat, een gevoel van verlies over haar heen spoelde, voelde ze plotseling haar lichaam lichter worden.

Tegelijkertijd was er een uitbarsting van uitroepen om haar heen, toen Joseph haar onverwacht in zijn armen nam en snel de bar uit droeg.

Zijn heldere en vaste stem kwam van boven Cassie's hoofd. "Oké, ik ga akkoord!"

Previous ChapterNext Chapter